Beyaz Skandalım | Kerem Aktürkoğlu

4.

Bal böceğim, senin gibi bir insafsız görmedim ben

;

Cevap vermeyip sessiz kaldığında ağlamaktan başım ağrımıştı.

Cevap vermesini beklemeden art arda iç çektiğimde kafamı omzuna dayayıp gözlerimi kapattım.

Akmaya devam eden gözlerim ile burnumu çektiğimde beni bırakmadan sırtını yatak başlığına dayamıştı.

Ondan ayrılmayıp kafamı göğsüne yasladığımda eliyle belimi sarıp beni kendine çekmişti.

Yorgunlukla nefesimi verip kendimi kasmayı bıraktığımda odadaki nefes alıp verme seslerimizi dinliyordum.

Çok geçmeden beynim boşaldığında yavaş yavaş mayıştığımı hissediyordum.

***

"Yunus. Görüşürüz. " gelen ses ile gözlerimi araladığımda geri kapattım.

Başım dönüyordu.

"Sonra konuşalım. Lütfen. " anladığım kadarıyla telefonu kapatmıştı.

Gözlerim açılmazken yerime daha çok yaslandım. İki aydır uyuyamıyordum ve bugün mümkün olduğunca fazla uyumak istiyordum. Kendimi ilk defa huzurlu hissediyordum.

"Eylül.. " mırıldanması ile cevap vermedim.

"Eylül, gitmem lazım. " Belimdeki elini çektiğinde saçlarımı düzeltmişti.

Kalkmak istemiyordum. Aylar sonra ilk defa uyurken uyanmak istemiyordum.

Kalkarsam yine her şey rayından çıkacaktı. Kalkar kalkmaz o şeyi almak isteyecektim..

Altımdaki bedene daha sıkı sarıldığımda duraksadığını hissetmiştim.

"Eylül.."

"Hm?"

"Kulüp çağırıyor gitmem lazım. " tepki vermedim.

Nefesini verdiğini duyduğumda yavaşça dikleşmişti. Ellerini kollarımda hissettiğimde canımı acıtmadan beni yan tarafına koymuştu.

"Ya hayır.. "  sitemle mızmızlandığımda bu halime kıkırdamıştı.

"Özür dilerim. Acil olmazsa gitmezdim. " dudaklarını saçlarımda hissettiğimde uyku mayhoşluğu ile belli belirsiz gülümsedim.

Yataktan kalktığını hissettiğimde üstüme örtü örtmüştü.

"Seni seviyorum." ona cevap vermediğimde kapı sesini duymuştum.

***

Bakışlarım saate dönerken saatin 18.24 olduğunu görmüştüm.

Gözlerimdeki boşluk ile yere bakarken ayağa kalktım. Uzun zaman sonra uykumu almış olmamın mayışmışlığı vardı üstümde.