Beyaz Skandalım | Kerem Aktürkoğlu

11.

İzini kaybettiğim duygulara
Bir gülüşle kavuşmakmış aşk

;

Ruhsuzca yeri izlemeye devam ederken başımı ovdum. Başım çatlayacaktı. Sanki biri çekiçle kafama vuruyor gibi hissediyordum.

Gözlerim yeni doğan güneşe kaydığında arkama yaslandım. Yine uyuyamamıştım.

O telefon konuşmasından sonra Barış ve Yunus apar topar evden çıkarken Sare'yi de evine bırakmışlardı.

Canım yanıyordu.. İfade edemediğim bir kırgınlık vardı üzerimde..

Yorgunca yanımdaki telefonumu açtığımda uçak modundan çıkardım. Art arda önüme düşen bildirimler ile sadece Kerem'in mesajlarına baktım.

-Kerem-

Kerem:
Eylül

Kerem:
Telefonlarımı açar mısın lütfen

Kerem:
Geç oldu evine de gelemiyorum

Kerem:
Barışlar bir şeyler söyledi ama konuşmamız lazım

Kerem:
Yemin ederim öyle bir durum yok

Kerem:
Bari Barışlara geri dönüş yap

Kerem:
Lütfen (00.02)

Kerem:
Antrenmana gidiyorum dönüşte evine geleceğim (06.57)

Siz:
Gelme (06.59)

Kerem:
Uyumadın mı

Siz:
Sana ne ya

Siz:
Sana ne yani

Siz:
Ne merak ediyorsun

Siz:
Git sevgilini merak et sen

Siz:
Allah Allah

Bu kişiyi engellediniz. Engeli kaldırmak için dokunun.

Sinirle telefonumu bıraktığımda koltuğa uzandım. Kucağıma aldığım yastığa sarıldığımda sinirle nefesimi verdim.

"Konuşmamız lazımmış! Bok lazım! " kendi kendime sinirlenmem ile gözlerimi kapattım.

"Sen git Aylinle konuş! Seni seviyorum demesini biliyorsan konuşmasını da bil! Dolandırıcı! " başımın ağrısı artarken dişimi sıktım.

Çok başım ağrıyordu.