VAMPİRİN TUTSAĞI

4.Bölüm: Kriz

Hepinize iyi okumalarrr! (Sıfır okuyucum var) <333

Yemin ederim hiçbir şey yapmaya yetecek gücüm yoktu. Aldığım nefes boğazımı tıkıyor, beni boğuyordu. Sadece o sözcüğü söyleyebilmiştim. Kalbim gümbür gümbür göğüs kafesimi dövüyordu.

Odaya soğuk bir sessizlik hakimdi. Hırpalanmışlık yerini intikam isteğine bırakırken kendimde harekete geçecek gücü arıyordum. 

"Katilsin sen! Kan emici katil. " Dedim boğazım yırtılırcasına bağırarak. Ellerim titriyordu.

O ise hala şaşkınlıkla bana bakıyordu. Yüzünde anlam veremediğim bir tuhaflık vardı. Hayatımı mahveden adamdan gözlerimi bir an bile çekmedim.

Tüm benliğinden, vardığından nefret ederken  ona bakmak zorunda gibi hissediyordum kendimi. Gri renk gözleri ve diğer vampirlere özgü olandan daha beyaz olan teniyle o da bana bakıyordu. Kabullenme suskunluğu vardı üzerinde.

Kendimi her an saldırıya geçecek gibi hissederken Bayan Athor'un öksürük sesi odada yankılandı. Kocası yanıda olduğu için çekiniyordu ancak yine de beni durdurması gerektiğinin farkındaydı.

"Alice, ne diyorsun? " Dedi uyarıcı ses tonuyla. Bu daha çok neden saygısızlık yapıyorsun demekti.

Konuşmasının ardından vücudum farkındalıkla sarsıldı. Etrafımda başka kişilerin de olduğunu unutmuştum.

Ona saldırabileceğim şekilde hareketlenirken buz gibi çıkan ses tonumla konuştum.

"Annemi onlar öldürdü. " Dedim parmağımla onu işaret ederken.

Bay Athor konuşmaya başladı.
"Crawford lejyonunun insanlarla işi olmaz. Alice iyi misin sen? " Dedi. Genelde benimle muhattap bile olmazdı.

Ancak o hiçbir şey demeden bana bakıyordu. Yanındaki kişiler, artık her kimseler, bana dikdik bakmaya başlamıştı.

İleri doğru hareketleneceğim, gerekirse kendimi öldürtmeyi bile göze alacağım sırada  Aeros beni kollarımdan tuttu.

"Bırak! " Diye bir haykırış kopardım. Benliğim parçalanıyordu. Aeros beni zorla uzaklaştırıp odadan çıkartığında sadece gözlerini kapattığını gördüm.

Aeros beni ne kadar sürükledi bilmiyorum ama kendime geldiğimde üst kattaydık. Tüm vücudunu yumrukluyordum.

"Sakinleş. Alice hadi arkadaşım. Hadi sakinleş. "

"Neden? Neden tuttun beni! " Diye bağırdım tekrar.

En sonunda beni tutmayı bırakıp geriye çekildi.
"Öldürürlerdi seni Alice! Sen ve benim kaderimiz bizden öncekiler gibi olsun istemedim. Annen gibi öl istemedim tamam mı? "

Yutkunarak kahverengi gözlerine baktım.

"Babam onları davet ettiyse elimden hiçbir şey gelmemesini sağlar. Ancak sana yemin ederim sana inanıyorum. Katiller Crawford lejonuydu diyorsan diğerlerinin dedikleri umrumda bile olmaz tamam mı?" Dedi beni sakinleştirmeye çalışarak. Elime komidinden aldığı suyu tutuşturdu.

" Seni tanıyorum. Katil her kim ise intikamını alacaksın tamam mı? Sadece beklememiz lazım. "

Sudan bir yudum aldıktan sonra konuşmaya mecalim kalmamıştı.

Acıyla gözlerine baktım. Bay Athor onlarla müttefik olursa ne olacaktı?

"Alice. Bana öyle bakma. Lütfen, güçsüzmüşsün gibi bakma. Tanıdığım en güçlü kadınsın. Şimdi sadece anlat, o ve diğer katili anlat bana. Anlat ki güçlendiğimde intikamına yardım edeyim arkadaşım. " Dedi.