චවික හොස්පිටල් ඇඩ්මිට් කරල කියද්දි, අනික සාමාන්‍ය උණක් නෙවෙයි ඩෙංගු කියද්දි මාව ගැහෙන්න ගත්තා. මගේ වටේ ඉන්න මිනිස්සුන්ට තවත් නම් කරදර දෙන්න එපා දෙයියනේ. මට ඒක දරා ගන්න බෑ.
මගේ බල කිරීම නිසාම යශ් අයියට සිද්ද උනා මාවයි, හසාවයි ඉස්පිරිතාලෙට එක්ක යන්න, අපි කොහොමද පාඩුවේ ගෙදර යන්නේ.අපේ මල්ලිව සෙනාල් මල්ලිත් එක්ක එයාලගේ ගෙදරට යවලා සර්ලා දෙන්නත් අපි එක්ක ආවා.
චවියව නවත්තලා තිබ්බෙ රත්නපුර මහ ඉස්පිරිතාලේ නෙවෙයි ප්‍රයිවට් එකක, ඒ නිසාම අපිට ඒ වෙලාවේ යන එක ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ. අපි යද්දිත් ඇන්ටි, අංකල්, දුවී අයියා වගේම පිවිතුරු අයියත් හිටිය. ඇන්ටි නම් අඩනවා, අංකල් කල්පනා කරනවා. දුවී අයියත් ඇස් වල කදුළු පුරවන් පිවිතුරු අයියා ළඟට වෙලා ඉන්නවා.........
අපිව දැකලා පිවිතුරු අයියා අපි ඉස්සරහට ආවා....
"කොහොමද බං කොල්ලට"
"ICU බං"
"ඒ මොකද බං, උදෙත් එච්චර අමාරුවක් තිබ්බෙ නෑනෙ"
"දවල් වෙද්දි උණ හොඳටම වැඩි උනා බං, ඩෙංගු හැදිල තියෙන්නෙ"
අපි හැමෝටම මොනව කියන්නද කියල හිතා ගන්න බෑ. සර්ලා දෙන්නත් එක්ක යශ් අයියා ඉස්සර වෙලා ඇන්ටිලා ළඟට යද්දි මට දැණුනෙ ඇවිද ගන්න බෑ වගේ හැඟීමක්. හසාත් නැවතිලා මගේ අතින් අල්ල ගත්තා. උගේ ඇස් වලත් කදුළු.......
"හොඳට හිටිය එකාට මොකද බං උනේ"
"ඌ ඊයේ දුකෙන් ඉඳලත් අපි ඌත් එක්ක කතා නොකර එහෙමම ගෙදර ගියානේ බං, ඒ වෙලාවේ ගිහින් ඌත් එක්ක කතා කරන්න තිබ්බ බං"
"අපේ එකාට මුකුත් කරදරයක් වෙන්නෙ නෑ නේත්‍ර, බය නොවී ඉමු. ඔන්න බලපන්කෝ ඕකා සනීප වෙලා ඇවිත් ඉස්සර වගේම කතා කරයි අපිත් එක්ක"
මමයි හසයි කියෝ කියෝ අපි දෙන්නගෙම හිත් සනස ගත්ත.අපි තුන් දෙනා යාළුවන්ටත් වඩා සහෝදරයෝ වගේ ලං උනේ. එකෙක්ට දුකක් කරදරයක් වෙද්දි අපිට ඒක දරා ගන්න කොහොමත් බෑ.
දුවී අයියා ඔහේ පුටුවකට වෙලා ඉඳන් කල්පනා කරනවා. මට එයාව මේ වෙලාවේ තේරුම් ගන්න පුළුවන්. මගේ පොඩි එකාටත් ඔහොම දෙයක් උනොත් මං දුවී අයියට වඩා හපන් තත්වෙක ඉදී.....
YOU ARE READING
දඬු මොණරු ✅
Literatura faktu"ඒයි ඇටිකිච්ච ඔහොම ඉන්නවා" "නේත්‍ර.....නේත්‍ර...මගේ නම නේත්‍ර" "ඒත් මට ඇටි කිච්චෙක්නෙ, මං ආසයි ඒ නම කියන්න" "හේතුව" "හේතුවද.... හේතුව තමයි තමුසෙව පොඩ්ඩක් අවුස්ස ගත්තම හරි ෂෝක්, නහයත් පුම්බන් තරහෙන් කියවද්දි බලන් ඉන්න ආස හිතෙනවා, වේගෙන් ඇස් පිල්ලම් ග...
