EGE İLE BABA

Bölüm 18

BEN GELDİİİİİMM

BİRAZCIK ARA VERDİM GİBİ OLDU UFACICIK

AMA TELAFİ EDERİZ BENCEE

HADİ BÖLÜME GEÇELİMM

İYİ OKUMALARR<33

Arda odanın içinde sinirle volta atarken Ege ise oturduğu koltukta, kafası önde elleriyle oynamaktaydı.

"Nasıl yaparsın Ege?? Ne demek arkadaşını itmek?? Sen böyle bir çocuk musun hm??"

Bu noktada olduğu yerde durup gözlerini oğluna çevirmişti.

Ege ise ellerine bakıyordu. Biraz daha devam ederse ağlayabilirdi.

Arda elleri belinde iki yanındayken kafasını havaya kaldırıp derin bir nefes aldı. Daha sonra oğlunun önüne gelip diz çökerek göz teması kurmaya çalıştı.

Fakat kafasını daha da öne eğerek bununla eş zamanlı ağzından, ağlamanın habercisi bir hıçkırık kaçıran oğlu, gözlerini inatla babasına değdirmiyordu.

"Ege, ben anlamıyorum. Geldiğimizden beri anlat diye bekliyorum. Yapmazsın biliyorum. Söyle bana. Ne oldu da sen bunları yaptın?? Söyle güzel bebeğim, hadi bir tanem??"

Ege artık ağlıyordu. Minik aklıyla kötü bir çocuk olduğunu,babasını üzdüğünü ve kızdırdığını sanıyordu. Ama olay o değildi,bilmiyordu.

Arda'nın tek hissettiği, merak ve hayal kırıklığıydı.

"B-ben biy -şey yap-madım."

Ege'nin eve geldiklerinden beri ilk kez konuşması ile birlikte gözleri yine ilk kez babasına değmişti.

Bol hıçkırıkla bölünen cümlesiyle, Arda bilmem kaçıncı kez nefes vererek oğlunun minik ellerine sardı ellerini.

"Biliyorum oğlum yapmazsın ama arkadaşını gördüm. Dizleri kanamış, canı yanmış. Nasıl oldu bu? Anlat babaya hadi aslanım."

Arda ayaklanıp oğlunu da kucaklayıp tek dizine yan şekilde oturtarak gözlerini Ege'ye çevirdi.

Ege, Arda'nın yüzüne boncuk boncuk bakıp, yaşlardan parlayan gözlerini bir kaç kez kırpıştırdı.

Arda ise sabırla oğlunun anlatmasını bekliyordu.
Derken Ege söze girdi. Hıçkırıkları sakinlemişti.

"Ben oyuncak oynuyordum legolayla. Sonra Osan da geldi. Birlikte oynamaya başladık. Biyas oynadıktan sonra Osan, ilerideki legoyu almak için emekledi.
O zaman önündeki logoyu görmedi. Disine battı. Ama ben yapmadım baba delçekten. Çok üsüldüm Ozan'a. Çok ağladı. Çok mu acımış baba?? Ben yardım edecektim ama Zeyya yanlış anladı beni. Öğyetmene benim yaptığımı söyledi. Yapmadım ki delçekten."

Arda gözyaşları akmaya başlayan oğluna yandan sıkıca sarıldı. Kafasına bir öpücük kondurup sorusunu cevapladı.

"Birazcık aslanım. Ama öğretmenin bant yapıştırdı ya, geçmiştir şimdi acısı. Merak etme sen. Ayrıca olanları dürüst bir şekilde paylaştığın için baba seninle gurur duyuyor aslanım. Teşekkür ederim."