"ကိုကြီး....."
"ဗျာ...."
"ကိုကြီးကိုတစ်ရက်လောက်ဖြစ်ဖြစ်
မောင့်မေမေတို့နဲ့မိတ်ဆက်ပေးရင်း
ညစာလေးကျွေးချင်လို့...."
"ကိုကြီးဘယ်နေ့အားလဲဟင်??"
"ရပါတယ်မောင်ရဲ့...."
"ကိုကြီးကအားပါတယ်..."
"ဒါပေမယ့်ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရဲ့"
"ဖြစ်ပါတယ်ကိုကြီးရ"
"မောင့်မေမေက...
မောင့်လိုဘဲသဘောကောင်းပါတယ်"
"အင်းပါ..."
"ဒါဆိုလဲ
မောင်အဆင်ပြေတဲ့ရက်ရွေးလိုက်ပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကြီး.."
"အဲ့တာဆိုဒါဘဲနော်ကိုကြီး....."
"အရမ်းချစ်တယ်...အာဘွား....မွ...မွ..."
အာကာကအရင်ဖုန်းချသွားခဲ့သည်။
"အာကာ"ကသူ့မိသားစုနှင့်
မိတ်ဆက်ပေးမည်ဟုဆိုသော်လည်း
အက္ခရာရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ကြောက်နေမိသည်မှာအမှန်။
"အာကာ"နဲ့ဖုန်းပြောပြီးနောက်ဆိုင်အတွင်းသို့
"သူ့ထက်သာ"ဝင်လာခဲ့ပြီး"နီလာဝင့်ထည်
တော့မပါခဲ့ပေ။
အက္ခရာက"သူ့ထက်သာ"အနားသို့သွားပြီး
"ဒီနေရာကမကြိုဆိုပါဘူးနော်..."
"ကြိုဆိုခဲ့ရင်တောင်
ငါကလဲဒီနေရာကိုမလာပါဘူး..."
"ပြောစရာရှိလို့လာခဲ့တာ...."
" "နီလာဝင့်ထည်"ကသူ့ရဲ့အစေအပါးကို
"အက္ခရာ"အတွက်ဘာတွေများနှုတ်လွှာပါး
လိုက်သလဲမသိဘူး..??"
"အက္ခရာ"ကအသံချိုချိုလေးနှင့်
အဓိပ္ပာယ်ရှိရှိအရင်ခွန်းတုန့်ပြန်လိုက်သည်။
"ဒီမှာ....
" "နီလာ"ကဘာမှနှုတ်လွှာမပါးလိုက်ဘူး"
"အခုကငါကိုယ်တိုင်အတွက်လာခဲ့တာ"
အက္ခရာကနည်းနည်းအံ့ဩမိသွားခဲ့သည်။
"မင်းကြည့်ရတာ
အက္ခရာထက်ငယ်မယ်ထင်တယ်နော်"
မှန်ပါသည်..."သူ့ထက်သာ"က"အက္ခရာ"
ထက်(၂)နှစ်နီးပါးမျှငယ်ပေသည်။
