Geçmişindeki travmaları gizlemeye çalışan Lydia, babasının isteği üzerine kaydını Hogwarts'a aldırır. Hayatı boyunca babasının baskısı yüzünden hiçbir arkadaşı olmayan Lydia bunun hep böyle devam edeceğini, hep sıradan bir hayatı olacağını sanar.Ta...
Koridorda yürüyorduk. Tom ne çok uzak, ne çok yakın yürüyordu. Tüm slytherinliler sevinç çığlıklarıyla yanımızdan geçip gidiyorlardı. Bir tanesinin;
: Bu akşamki kutlama partisini iple çekiyorum.
Dediğini duydum. Hemen Tom'a döndüm. Partilere bayılırdım. Müzik,dans etmek... Belki biraz da içmek.Ama tek başıma gidemezdim. Tom da benimle gelseydi müthiş olurdu. Ona bakışımdan ne demek istediğimi anlamıştı.
: Aklından bile geçirme.
Suratımı astım ve küçük bir kız çocuğu gibi davrandığımı fark etsem de onun yanında içimden hep küçük bir kız çocuğu gibi davranmak geliyordu. Neden bilmiyordum, belki de babamın hiçbir zaman küçük bir kız çocuğu olmama izin vermeyişindendi. Ben de böyle teselli buluyordum. Ama biliyordum, teselli aradığım insan "teselli" olmanın aksine, beni daha da yaralayacaktı. Farkında olduğum çoğu şeyi göz ardı ettiğim gibi bunları da göz ardı ediyordum. Başka türlü üstelerinden gelemezdim. Tom surat astığımı fark etmişti.
: Asma suratını. Partiler iğrenç yerlerdir.
:Ama ben partileri seviyorum.
Nefes verdi. Sanırım sabrını sınadığımı belli etmeye çalışıyordu. Ben de sabrını daha fazla sınamaya karar verdim.
: Ben o partiye gideceğim. İstersen gelirsin, gelmezsen de gidecek başka birini bulurum.
Fazla mı cesur konuşmuştum? Başka bir asa tehdidini kaldırabilir miydim bilmiyordum. Tom'un yüz ifadesini görmek istiyordum ama mimik oynamamıştı. Biraz öylece kaldı. Sonra dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.
: Tamam. Gideriz.
:Ne?
Doğru mu duymuştum? Gideriz mi demişti? Bunu gerçekten beklemiyordum. Benimle dalga mı geçiyordu yoksa ciddi miydi anlayamamıştım. Tom Riddle benim için partiye falan gelmezdi.
: Duymadın mı? Tamam dedim. Fikrimi değiştirmeden hazırlanmaya başlasan iyi edersin.
Tom Riddle benim için partiye geliyordu.
:Tamammm. Hazırlanıyorummmmmmm.
Odaya girdiğimizde hemen dolabımı açtım ve elbiselerimi karıştırmaya başladım. İki elbise arasında kalmıştım. Tom'a sorsam seçer miydi? O kesin gıcıklığına kötü olanı seçerdi. Ama yine de sormaktan zarar gelmezdi. Tom yatakta oturup kitap okuyordu. Kitabını kapattım ve yüzünü bana çevirdi.
: Noldu?
: İki elbise arasında kaldım. Birini seçebilir misin?
Kafa salladı.
: Bunu kitabımı kapatmadan da söylebilirdin Lydia.
Kıkırdadım.
: Hazır mısın, gösteriyorum.
: Gösterebilirsin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
