My Oppa☕︎ | اوپای من

𝐏𝐚𝐫𝐭 𝐅𝐨𝐮𝐫𝐭𝐲-𝐓𝐡𝐫𝐞𝐞: 𝑇ℎ𝑒 𝐼𝑠𝑙𝑎𝑛𝑑 𝑂𝑓 𝐾𝑎𝑢𝑎𝑖༄☕︎

-------------------𑁍❦︎𑁍------------------

همگی ما از راه چوبیی که بر روی دریا کشیده شده بود به طرف اقامتگاهامون رفتیم.
اتاق های کوچکی که از هر جهت به دریا راه داشت و ساخته شده بود تا روی آب شناور بمونه^^
با دیدنشون واقعا متعجب شدم، چطور ممکن بود اتاق های کوچکی روی آب ساخته بشن؟
در حرکت بودیم و دستای اونگ از دستام جدا نمیشد.
که یونگی شروع به صحبت کرد: اینجا جزیره کائوییه! جزیره ایی که تولد ۱۵ سالگیم پدرم بهم هدیه داد:)
من با تعجب بهش خیره شدم.
هایون: چی؟!
یونگی لبخند کجی زد و به طرفم چرخید: چیه تعجب کردی؟ این تازه بخشی از ثروت خانواده مینه!
چند بار پلکامو به هم زدم و به اونگ که از منم متعجب تر بود خیره شدم.
یونگی که انگار از کارش در انگشت به دهان گذاشتن ما راضی بود به راهش ادامه داد و باد شور و دلنشین رو به ریه هاش دعوت کرد.
ناگهان چند خانم و آقای سیاه پوست بهمون نزدیک شدن، به‌لافاصله جانگ کوک، تهیونگ و جیمین به سمتشون رفتن و کاملا دوستانه اونا رو در آغوش گرفتن.
دخترا جوری دست دور گردن پسرا انداختن انگار اونا دوستای صمیمی باشن!
من و اونگ با تعجب به هم خیره شدیم.
یکی از دخترا به طرف یونگی رفت و بازوشو در دست گرفت. من لپامو باد کردم و ابروهامو جمع کردم.
اون به یونگی خیلی نزدیک بود!
حرف هایی بینشون رد و بدل میشد ولی متوجهشون نمیشدم.
یونگی: ?Pehea ke kūlana (اوضاع چطور بوده؟)
روبانا: ^^Maikaʻi, Min Yoongi (عالی بوده مین یونگی)

سرمو زیر انداختم... برای اولین بار دلم میخواست بفهمم چی میگن! یعنی انقدر به هم نزدیک بودن؟..
یونگی ناگهان برگشت و رو بهم گفت: برای هر کدوم از شما اتاق هایی رزرو شده که میتونید شبو اونجا بگذرونید.
جیمین خندید: پسر شوخی میکنی؟! ما همیشه میایم اینجا؛)
جانگ کوک دستشو دور گردن جیمین و تهیونگ که کنار دخترای سیاه پوست و یک پسر بودن انداخت، گفت: من هیچ وقت از کائویی خسته نمیشم:)
اون پسر خندید: (:ʻo wau kekahi (منم)