Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salonda öylece dikilip kalmıştım. Yazılan yazıyı korku içinde defalarca okudum. Evin geri kalanı kurşun sesini duyduklarında eve gitmişlerdi. Annem telaşla yanımıza atıldı,
"İ-iyisiniz değil mi? Size bir şey olmadı değil mi?"
Başımı iyiyiz anlamında hızlıca salladım. Bana sarıldı. Onlarda yazıyı okumuşlardı. Korkuyla etrafa bakıyorlardı,
Kim?
Ne ara yapmıştı tüm bunları?
Atlas yere eğilerek parmaklarını yazının üzerinde gezdirdi. Dikkatle baktığında bize döndü,
"Bu sprey boya falan değil kan ile yazılmış"
Bunu o kadar rahat söylemişti ki. O an nefes alamadığımı hissettim. Annem ayakta duracak gücü artık kendinde bulamadığı için yerinde sendeledi. Çağrı ve Ateş hemen koluna girip engel oldular. Katil bu evden çıkmamızı engellemişti. Ateş,
"Buralarda bir yerlerde olmalı"
Bahçeye çıktı korkusuzca ve bağırmaya başladı babam engellese de kulak asmadı, ve haykırmaya başladı,
Herkes korkuyla yere kapandı Nil çığlık atıyordu ses çok uzaktan gelmemişti. Ateş doğru söylemişti o hala buralarda bir yerdeydi.
Babam Ateşin yanına gidip,
"Ateş kendine gel!"
Kolundan çekip içeriye götürdüler. Herkes eve girince atlasın içeriye girmediğini gördüm. Bir şey düşünüyor gibiydi kurşun seslerini dinliyordu.
"Atlas çabuk eve gir hadi"
"Sen git birazdan gelirim"
İçeriye girdim herkes salonda oturmuştu babam emniyeti aramıştı bile. Onlardan yana umudum yoktu. Polisler gelmişti. Olay yeri incelendiğinde parmak izine dair herhangi bir delil bulunmamıştı her zaman ki gibi.Fakat katilin bastığı yerlerden ayakkabı izi bulundu. Erkek ayakkabısıydı. Her şeyin fotoğrafı çekilip incelemeye alınmıştı. Yarın bilgi vereceklerini söylediler. Evin her yanına güvenlik konuldu. Gecenin 3'üydü herkes uyukusuz ve yorgundu. Uyumaya korkar olmuştuk. Evimizde ölüm sessizliği vardı. Eve kısılmıştık artık. Çıkanın sonunu Katil açıkça söylemişti.
Ya eve konulan güvenliklerin sonu da ölen güvenlik gibi olursa. Hepimiz salonda oturmuştuk ve kimseden çıt yoktu. Alev sessizliği bozarak,
