Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Atlas içeri girmem için yana kaydı,ardından içeriye girdim. Evi çok güzeldi sade renklerden oluşuyordu.oturma odasına geçtiğimiz de tam karşıma oturdu.
"Aç mısın?"
"Yok gelmeden önce yemek yedik biz"
"Peki"
Diyerek ayağa kalktı. Az sonra elinde iki kaseyle geri geldi. Önümde ki masanın üzerine bıraktı.
Çilekli dondurma getirmişti!
Kendisine ise limonlu getirmişti. Gözlerim ışıldadı hemen önümde ki kaseye uzanarak aldım,
"Çilekli dondurmayı çok seviyorum"
"Biliyorum"
"Nerden biliyorsun?"
"Bunu bilmek zor değil akşam yemeği niyetine dondurma yiyorsun resmen"
Güldüm, çok doğru söylüyordu ve çok fazla tüketiyordum dondurmayı.
Dondurmaları yedikten sonra, biraz evi gezmek istedim. Kocaman bir salonu vardı. Salonun balkonuna çıktım. Manzara o kadar güzeldi ki orda oturup saatlerce izleyebilirdim.
Ben manzarayı seyrederken atlas arkamdaydı,oda beni izliyordu.
"Beğendin mi?"
"Hemde çokk"
Gülümsedi ardından oturdu, bende hemen yanında duran sandalyeyi çekerek oturdum. Cebinden sigara paketi çıkardı bir sigara çıkarıp çakmağıyla ateşledi, dumanı üflerken kafamı çevirdim. Çünkü sigaradan nefret ederdim. Farketmişti ve fazla içmeden sigarasını söndürdü,izmariti iyice bastırıp ezdi.
"Sigarayı ne zamandan beri içiyorsun?"
Ciğerlerini ne zamandan beri çürütüyorsun demek daha mantıklıydı ama neyse.
Durdu biraz düşündü,
"O günden beri"
"O gün?"
Soru sorar gibi tekrarlarmıştım onu derdi neydi çok merak etmiştim. Genelde sigara içenlerin hepsi buruk birer hikayeye sahiptirler. İçlerinde ki acıyı içtikleri sigarayla söndürüyorlar. Hepsinin başlama sebepleri genelde bu yüzdendi
Yorgun ela gözlerini bana çevirdi.
"Aslında öldü denilen ailemin yaşadığını öğrendiğimden beri."
Atlasın ailesi yaşıyor muydu?
Bu sözleri bıçak darbesi gibiydi. söylemesi kolay ama inanması zordu.
