Kod Adı: ALTÜST

(19): Gözler yalan söyler mi?

Ne yani kendi sınıf arkadaşını sormayan bir kız sadece bir kere gördüğü çocuk için mi endişelenmişti.

"Merve" dedim sinirle

"Sen bu çocuğu bi kere gördün niye merak ediyorsun ki sanane?"

"Onu bir kere daha görmek için senden yine dayak yemeğe hazırım"

Bu kız kesinlikle karaktersizdi.

"mazoşist misin kızım sen! Emin ol Atlas senin için aynısını düşünmüyordur"

"Demek adı Atlas"

Diyerek sevinçten dört köşe olmuştu.

Hay ben ağzıma.
Demiştim sessizce

Bana şu kızı boğmamam için sebep verin.

Sinirden derin bir nefes alıp verdim.
Nehir iğrenerek ona bakıp,

"Gerçekten malsın"

Demişti. Ama merve duymamazlıktan gelip mutlu bir şekilde masasına doğru ilerledi.

Nihayet okul çıkışı zili çalmıştı.

Nehirle beraber okuldan çıkarken nehir duraksadı,

"Şu çocuk Atlas değil mi?"

Durup baktım az ötede siyah arabaya yaslanmış siyah gömlekli çocuk. Atlastan başkası değildi.

" Evet o"

"Tamam sen git o zaman görüşürüz"

"Benimle gelsene seni de bırakırız"

"Olmaz kanka sen git işte"

Kolundan tutarak sürükledim adeta.

Arkadan atlasın omzuna bi tane vurdum. Hemen geri döndü

"Atlas ne işin var burda?"

Gülümsedi.

"Seni almaya gelmiştim hanım efendi"

Ne kadar düşünceli bey efendi.

"Ya öyle mi teşekkür ederim"

Dedikten sonra gözleri bileğime kaydı ve sırıttı. Çünkü onun bana aldığı bilekliği çıkarmamıştım.

"Hadi bin arabaya"

Arka kapıyı açtıktan sonra siyah camlar yüzünden içerde olan Ateşi yeni görmüştüm. Hemen geri çekilerek,

"Atlas Nehiri de evine bırakalım"

"Tamam olur"

"Ben gelmesem daha iyi aslınd-"

Demesine fırsat vermeden arabaya bindirdim.

Önde olan Ateş,

"Naber"