"Bence siyah olsun..."
"Saçmalama, mavi gayet uygun işte."
"Kızım tehlikeliyiz biz, herkese siyahla duyurmamız lazım."
"Kız olsa ne yapacaksın?"
"Onu da o zaman düşünürüz."
Şu an Sasuke'yle birlikte yeni doğmuş bir bebiş için pasta seçmeye çalışıyorduk, daha doğrusu ben çalışıyordum çünkü Sasuke hiç de yardımcı olmuyordu.
Dün akşam yemeği yerken İzumi'nin sancısı tutmuş ve hastaneye kaldırılmıştı.
O kadar kötü bir süreçti ki Shou bir türlü doğmamıştı. Şafak operasyonu gibi sabah sonunda doğmuştu.
Evet bebişin adı Shou'ydu.
Ben henüz göremesem de yine de huzurluydum.
Parmağımla göstererek
"Şuradakini alabilir miyiz? Bazı değişiklikler yaptırsak ne zaman hazır olur?"
"Bir saate hazır olur..."
"Tamam, teşekkürler..."
Bir saate hazır olması iyiydi, zaten İzumi'de henüz uyanmamıştı.
"Ne yapmak istersin?"
Arabaya bindiğimizde Sasuke'nin sorusu üzerine biraz düşündüm.
"Biraz başbaşa kalalım mı?"
"Hayır demem..."
"O zaman sahile gidelim mi?"
Kafasını salladı ve arabayı çalıştırdı.
Sonu gelmeyen yolları izlerken uzun süredir aklımda olan düşünceler yine baş gösterdi.
Doktor Tsunade'nin benimle ne ilgisi vardı?
Hayır hayır, asıl soru annemle ne ilgisi vardı?
Bana bıraktığı notu hangi düşüncelerle yazdı?
Benim kurtulacağımdan nasıl bu kadar emindi?
Sasuke'nin doktoru olması tesadüf müydü, yoksa daha fazlası mı?
"Dalgın gibisin..."
Düşünce dünyamdan ayrıldığımda kırmızı ışıkta durduğumuzu gördüm. Kafamı çevirdiğimde Sasuke pür dikkat bir şekilde gözlerime bakıyordu.
Gülümsemeye çalıştım.
"Şu... Mektup konusunu düşünüyordum..."
Kafasını salladı ve önüne döndü.
Işığın yeşili yanar yanmaz hareket etmeye başladı.
"Aslında o gün konuştuktan sonra hemen Tsunade ile görüştüm."
'N'apıyorsun?'
'Ne mi yapıyorum? Bir kadeh daha içiyorum. Merak etme "Sevmek" için değil sövmek için seni kıçı kırık Uchiha...'
'Sen bir doktorsun, zararlarını gayet iyi biliyorsun...'
'Her neyse seni sokuk. Konuş yine ne işin düştü de kendiliğinden geldin'
'Peki, uzatmayı sevmem. Konu Sakura...'
'Ben de nerede kaldı bunlar diyordum. Sonunda aklınıza geldim.'
'Geldin geldin, neyse ne zaman görüşelim?'
'Şu aralar imkansız...'
"Eee, ne dedi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Mağsumluğu | Sasusaku
Hayran KurguBazı insanlar çok fazla şey yaşardı, kaldıramayacağı kadar... Sorunları yaşlarına böldüğünüzde bölüm ne kadar büyükse öyle bir şiddette depreme mağruz kalırdı hayat bağları. Bazıları dans ederdi, bazıları okurdu,bazıları izlerdi, bazıları yazardı, b...
