fri(end)s

12 කොටස

පින්න එක්කම එන හීතලම හීතල හුලඟ
හිරිගඩු පිපීගෙන එන අඩ අඳුරක් .
මන් ඇඳන් ඉන්නේ තනි සුදු ඇඳුමක් .
අඬන්න ඕන උනත් කකියන හිත හය්යට තියන් ඉන්න එක ගැන මටත් පුදුමයි .

අඩවන් කරපු ජනේලෙන් ගලාගෙන එන හඳ එළියට දිස්නෙ ගහන රෑ මනමාලි මල් පොකුරු පිටින් ගහ වැහෙන්නම පිපිලා .

මන් ඔහේ බලන් ඉන්නවා .අඩුම කල්පනා කරන්නේ මොකටද හිත කෑ ගහල අඬන්න ඕන කියන්නේ මොකටද කියන්නවත් මට හිතා ගන්න බෑ .

ඇහිපිය නොගහම මන් ජනෙල් පඩියට හේත්තු වෙලා අඬ අඳුරට ඇහැ හුරුකරන් ඈතක් දිහා බලාගෙන ඉන්නවා .

පිටිපස්සෙන් දැනෙන හරි පුරුදු උණුහුමක් . ඒත් ඒකෙ ආගන්තුක උණුහුම් හැඟීමක් නැතුවම නෙවෙයි .ටික ටික තත්පරෙන් තත්පරේ මැදියම කෙටි කරන් ගෙවුණ ඊළඟ තත්පරේ ඒ පුරුදු උණුහුම ආගන්තුක උණුහුමකුත් එක්ක මගෙ ලඟින්ම දැනෙනවා .

ඉණ ලඟින් තදට දැනෙන ස්පර්ශයක් එක්ක උණුහුම්ම උණුහුම හුළං රැලි මගෙ බෙල්ල පිටිපස්සේ කරක්ගහනවා .
මැදියම් රැයක පිනි හීතලට එහා ගිය සීතලක් මගෙ ඇඟ පුරාම බෙල්ලේ සංවේදීම තැනකින් පටන් අරන් ලේ වලට බැහැගන්නවා වගේ.
ඒක ආදරණීය ? රාගික ? ස්පර්ශයක් !!

අර නාස් පුඩු වලින් එන හුළං රැලි වලට රත් වෙන ඇඟම තෙත තොල් දෙකකින් එකම එක සිපගැනීමකින් නිවනවා .
ආයි ආයිම .ගිනි ගන්නවා .
නිමිලා යනවා .

උණුසුම් දෙතොලේ හැගුමන් කිති කවලා..
සද නැති රෑ තරු සියොලග කතා කලා..
අත අතනෑරම නොනිදා පහන් කලා....
නිදි නැති නදියක උණුහුම ඉපැද්දුනා..

මා ඇවිලිලා ..
_ නිවෙනවා..
_ ඇවිලිලා..
මා නිවෙනවා..

ඉර එළිය වැටෙනකන් මඟ බලන් ඉන්න හැමෝටම වගේම අලුත් ආරම්භයක බලාපොරොත්තුකාරයන්ට හෙට දවසක් ඕනෙමයි .
ඒත් , කාලය එක නිමේශයක නතර කරගන්න කියල මන් කාටදෝ හිතෙන් ආයාචනා කරනවා.

තත්පරෙන් තත්පරේ හැඟීම් එක්ක ඇවිලෙන නොසන්සුන් හිතට ඕන , නෑ මට ඕනෙ මේ උණුහුම ලඟ නතර වෙන්න .ඉතින් අර අඩවන් උන ජනේලෙන් පේන කලු පාට ඈතට අත වනලා මන් ඇස් පියාගත්තා . හරි හෙමින් ! මොකද මේ උණුහුම ලෝබකමින් පරිස්සම් කරගන්න මේ නිමේශෙ ලඟ නතර වෙන්න මන් තීරණය කරා .
අඩුම ඒ කාගෙන් දැනෙන ආගන්තුක වන නොවන උනුහුමක්ද කියලවත් නොදැනම .