Anne.. Rezillik

84 8 3
                                    

......

Gözümü açar açmaz beyaz ışık ile gözlerim kamaşmıştı.

Gözüm alışana kadar bir süre kırpıştırıp kendime gelmeye çalıştım. Bi anda gelen öksürükle karnimdaki ağırlık hafifledi.

"Jis?" Minhonun sesi ile etrafa bakinip olanları algılamaya çalıştım. Sağ elimi kaldırıp ağzımda takılı olan hava cihazını boğazıma indirdim.

Rahatça hareket edene kadar minhonun elimi tuttuğunu fark etmemiştim.

Minho ayaklandiğinda elini çekti, bende o sırada biraz dikildim. Neler olduğunu anlayana kadar bir süre suratına öylece baktım.

Fark ettiğim kadarıyla gözleri kıpkırmızı olmuştu ve göz altı sismisti.

Normalde oldukça orantılı ve düzgün bir yüzü olduğundan böyle şeyler onda çok fark ediliyordu yani ya ağlamıştı ya da uyumustu.

Ve ya her ikisi de çünkü bana yaslandigi sırada uyumuş olmalıydı. Ağlamasa göz alti çok sismezdi.

"Ciğerlerim çok acıyor"

"Doktor olur dedi. Ciğerlerine çok fazla duman dolmuş, hava cihazını tak. Ben doktoru çağırayım bekle." Sesi biraz kısılmış ve çatallı çıkıyordu.

Dusunduklerinmi bos verip dediğini yaptım ve  beklemeye başladım. Yaklaşık 2 dakika sonunda doktorla birlikte minho içeri girdi.

"Uyanmana sevindim Jisung, kontrollerini yapabilir miyim?"

Oldukça halsiz şekilde kafamı salladım.

Önlüğünün cebinden küçük bir fener çıkartıp gözlerime tuttu. Daha yeni alisan gözlerim için hiç iyi olmamıştı çünkü nereye baksam yeşil görüyordum

İyileşmesi için ovuşturruktan sonrabeni biraz dik otutturup elindeki steteskopu (umarım böyle yaziliyordur) göğüsüme tuttu.

"Sert bir şekilde oksurebilir misin Jisung?"

Ağzımdaki hava cihazını kaldırıp serumun olduğu askılığa astı.

İlk başta olduğu gibi sertçe öksürdüm bir kaç kere.

Ciğerlerim çok açıyordu hem nefes alırken hem de öksürürken.

Bana hava cihazını geri uzatıp uzaklaştı. Sedyenin yanında duran evraklara notlarını aldı ve bana baktı.

"Yangında yaklaşık yarım saat kalmışsın ve bu ister istemez ciğerlerinin oksijenden çok dumanla dolmasına sebep olmuş. Onun temizlenmesi uzun sürer. "

Tekrar elindeki evraklara baktı. "Bağışıklık sistemin değişik şekilde seni ayık bırakmış ve bu seni güçsüz düşürmüş. Yani normalden daha fazla uyudun, yaklaşık 4 saattir. "

Duyduğum seu ile gözlerim açıldı ve daha da dikildim "Ne?"

Minhoya döndüm ve bir süre ona baktım, daha sonra doktor devam etti.

"Merak edilcek bir şey değil, sana astımda kullanılan küçük hava spreyinden vericem.  Tıkanırsan, nefesin daralırsa onu kullanacaksın. Eğer dikkat edersen 1 aya kalmadan iyileşmiş olursun. Gecmis olsun"

Minho ayaklanip teşekkür etti ve doktorun arkasından kapıyı kapattı.

"Ben gidip şu hava zımbırtısını alacağım, seungmin ve hyunjin yarım saat önce kantine inmişlerdi onları çağırayım. "

Kapıya yöneldiği sırada "Pardon? Sen niye alıyorsun? Biz hastane çıkışında alırız, teşekkürler. " Dedim

Sonuçta ona ne yani sen hayırdır pust da diyebilirdim ama demedim

closer to you Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin