ATMACA'NIN KIRIK KANADI

İntikam ateşi

  
Bol kesmeli biçmeli, ara ara gülmeli bir bölüm sizlerle. Beğen tuşuna basmayı unutmayın. Bu atmaca'yı aslında içime sinerek yazıyorum ama okunma sayısı yükselmiyor. Arkadaşlarınıza önerin be canlar. Ara ara şöyle bir güzellik yapın. Yeminle ihtiyacım var sizin varlığınıza.

Keyifli okumalar ♥️♥️♥️♥️♥️

Genç adam aldığı emirle arkadaşının mezarını kazarken etrafında onu izleyen korumalara öfkeyle bakmaktan başka bişey yapamamıştı. Biran önce verilen emiri yerine getirip, kendi cezasına tabii olacaktı. Mahir abisi sırf abisinin hatırına ona öldürmemiş ama ceza keseceğini de dile getirmişti. Göz yaşları akarken bir kürek daha sapladı eşilmiş toprağa. Atmaca'yı bir o severdi. Bir de anlaşılan o ki Merve. Adi herif kimseyle arasını iyi tutmamıştı. Tutsaydı şimdi korumalar öylece izlemek yerine onlarda yardım ederdi. Ne var sanki az uyumlu olsaydın diye içten içe söylendi. Neredeyse "canım çıktı hayvan herif. Dirinde bela ölünde" diye bağıracakken kendini frenledi. Yeniden gözlerinde ki yaşları silip kendi kendine sinirden gülmüştü. Onlar kedi, köpek gibilerdi. Ölüm bile atışmalarını engelleyemiyordu. Son toprağı da alıp, korumalara döndü. "Ee siktirin gidin artık, sik herifler ne olacak." Diyerek homurdandı. Onun bu hali korumaları iyice keyiflendirmişti. Atmaca'nın çuvala sarılı bedenini kavradıkları gibi gelişi güzel açılan çukura attılar. Bu durum genç adamı iyice sinir etmiş, yeniden öfkelendirmişti. "Lan yavaş olsanıza. Dirisini sevmediniz. Ölüsüne bari saygı gösterin."

"Bize kızma Kemal! Ne dendiyse onu yapıyoruz. Keşke sende öyle yapsaydın." Sinirle baktı adının Umut olduğu ama bir umudu olmadığı korumaya. Boş konuşuyordu bok herif.

"İyice köpek oldunuz bir taşmanız eksik" diye söylendi. Sonra aklına yine bu sözleri Atmaca'nın da ona söylediği aklına gelince homurdanmıştı. İyice Atmaca'ya benziyordu. Huyundan mı? Suyundan mı? Anlamamıştı.

"Köpek olan sensin Kemal! Şu kanatsız için abinin güvenini sarstın. Senin sonunda aynı böyle toprak altı olacak. O yüzden uzatma da göm." Sert bakışlarını diğer korumaya, Ozan'a çevirdi. Dün ki götler bugün gelmiş artistlik yapıyorladı. Ulan Atmaca hepsi senin yüzünden diye yeniden içten içe söylendi.

"İyi işte attınız leş torbası gibi, şimdi defolun gidin. Ben kardeşimin toprağını kendi ellerimle atarım." Gitmeleri için beklese de gitmeyecekleri anladı genç adam. O yüzden biran evvel bu durumu hızlandırmak için kürekle aldığı toprakları dostunun üstüne atmaya başladı. Korumalar son ana kadar başlarında beklediler. Göz ucuyla onları izleyen Kemal artık b plana geçmesi gerektiğini anlamıştı. O yüzden avazı çıktığı kadar toprağa sarılıp, "oy kanatsız kuşum, oy memesiz Atmaca'm ne oldu sana böyle. Kim derdi sonunun sevdiğin kadının elinden olacağını. Ah dostum ah, sevme dedim o kadını. Bak dinlemedin beni, ne oldu kanadını kolunu kırdılar. Zalimin kızı seni acımadan vurdu." O kadar cırtlak çıkardı ki sesini korumalar yüzlerini ekşiterek oradan uzaklaştılar. Temelli gözden kaybolana kadar dövünmeye devam etti genç adam. O kadar kendini kaptırmıştı ki yanına yaklaşan kişiyi son anda fark etmişti. Onu gören de gerçekten Atmaca'nın öldüğünü sanacak.

"Sen nasıl bişeysin lan! Beynimi siktin. Bu Ayaz sana nasıl katlanıyor be, Ayaz'a ceza vermeye  ne gerek sen başa gelmiş en büyük cezasın."

"Abi rol yap dedin yaptım. Sende hiç bişey beğenmiyorsun he."

"Lan rol yap dedim. Gerçekten ölmüş gibi o cırtlak sesinle ağıt yak demedim ya, bir de ağlıyorsun. "