Ιστορίες και μύθους θ' ακολουθούν
για πάντα τ' όνομά σου!
Aνθούς πορτοκαλιάς θα μυρίζουν τα στενά σου,
χρυσοπράσινα τα φύλλα τους,
απαλά το χώμα σκεπάζουν.
Πολλές φορές, αέρας μακρινός στη μνήμη μας σε φέρνει.
Σε μέρη μακρινά, τόποι αλαργινοί και άτομα που μόνο εσένα «σπίτι» φωνάζουν,
Κι ας μην τα φέρει αλλιώς η μοίρα...
Και σαν για σένα ακούω και σαν σε σκέφτομαι,
ένα ρίγος με διαπερνά.
«Ρίγος αγαλλίασης», μου είπαν πως το λένε:
Θλίψη βαθιά, με κάθε ράγισμα της καρδιάς.
Κάθε ράγισμά της, που κάθε σκέψει συνοδεύει.
Θλίψη για όσα δεν μπόρεσα να ζήσω.
Όλα όσα άδικα στερήθηκα.
Αχ και να σ' είχα γνωρίζει «αλλιώς»!
Να μην ήσουν για 'μένα ένας μύθος, μέρος φανταστικό,
μέρος που γνώρισα μόνο από ιστορίες, βιβλία σχολικά,
από φωνές που τρεμουλιάζουν σαν το όνομά σου ακούνε,
με δάκρυα από τα μάγουλα τη γη σου να ποτίζουν,
που το χώμα σου λαχταρούν να πατήσουν
μία τελευταία φορά.
Το 'χουν σαν εικόνισμα, σαν υπόσχεση, το 'χουνε σαν τάμα.
Μα να! Ανάμεσα στα μισογκρεμισμένα σπίτια,
στο βαμμένο κόκκινο χώμα απ΄ το αίμα μας,
στις φωνές που επιφωνούν και με τούρκικες λέξεις σήμερα σε καλούν,
τα απομεινάρια μιας κοσμοπολίτικης πόλης θα δεις.
Σαν αιώνια υπόσχεση:
Εκεί μας περιμένεις.
Κι εκεί θα σε βρούμε.
A/n: Αυτό το ποίημα αναφέρεται στην πόλη της Μόρφου στην Κύπρο. :) Το έγραψα για έναν διαγωνισμό (στον οποίο δεν διακρίθηκα). Εντούτοις, μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω έρευνα για το τοπίο προτού γράψω το ποιήμα και μπόρεσα να μάθω αρκετές νέες πληροφορίες τις οποίες δε γνώριζα νωρίτερα, αφού δεν έχω καταγωγή απ' την Μόρφου.
YOU ARE READING
||Θραύσματα Ονείρων||: ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
Poesía"Κάθε ποίημα, ένα θραύσμα ρημαγμένων ονείρων που αναδύεται από τα έγκατα της μνήμης..." *Τα ποιήματα σ' αυτήν τη συλλογή γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα, με πολλά από αυτά να έχουν έχουν ιστορικό περιεχόμενο το οποίο να συσχετίζεται με την Κύπρο (🇨�...
