617

Gizemli Bir Mektup!

Sabah olunca Diego hala bıraktığım gibi duruyordu. Dışarı çıkıp gece olup bitenleri anlamaya çalıştım. Kulübenin yanına gidince bir de ne göreyim? Babaaa! Babaaa!

N'oldu ?

Baba çabuk gel!

Tamam geliyorum. Ne oldu? Aaa ne olmuş buraya böyle? Dünkü yıldırımlardan biri buraya çarpmış. Allah'tan köpeğe denk gelmemiş. Vah yavrucağım!

Köpek kulübesinin yakınında bi tane posta ve kargo kutumuz vardı. Dün gece boyu süren şimşeklerden biri tam bu posta kutusuna çarpmış. Muhtemelen o son şimşek çarpmıştır çünkü o şimşekle beraber havlama sesini duymuştuk. Hemen 17'min yanına gidip ona sarıldım.

Allah seni bize bağışladı. Sana bir şey olsaydı çok üzülürdüm. Canım benim. Karam'dan sonra seni kaybetmeyi kaldıramazdım. Ama 17'de düne dair herhangi bir korku emaresi gözükmüyordu. Hatta daha sakin ve her zamankinden daha tuhaf bir hali vardı.

Babam o sırada şimşeğin vurduğu yeri inceliyordu. Kutunun dış kısmı simsiyah olmuştu ve demir paramparça olmuştu.

Bu da ne böyle?

O ne öyle baba?

Posta kutusunda bir mektup var.

Ee bu normal değil mi?

Hayır. Normal olmayan bu kağıda hiçbir zarar gelmemiş olması.

Heaa. Aç da bakalım ne bu? Belki sabah kurye getirmiştir. Koyacak başka yer olmadığı için koymuş demek ki! Babam mektubu açtı ve okumaya başladı.

Baba sesli okur musun?

Anneni çok özledin biliyorum.

Daha çok gelmelisin

Posta kutusu ondan bir parça

Küçücük bir ışık göreceksin

Doğru yere dokunduğunda

Çiçekler açar sanma

Yatağında uyuduğunda

Gün gelince olması gereken olur

O çiçek sararıp solduğunda

Bu da ne demekti? Arkadaşlarım şaka yapıyor dicem ama arkadaşlarım annemden bahsetmez böyle. Bu mektubu kim buraya koydu? Mektup neyden bahsediyordu?

Kızım belki biri eşek şakası yapıyordur. Abine bi soralım.

Oğlum bunu koyan sen değilsin değil mi?

Hayır baba. Şakalar yaparım ama annemden bahseden şeylerle şaka yapmam. Ben dersimi aldım.

O zaman çok kurcalamayalım. Biri bize şaka yapıyor olmalı. Boş verelim. Hadi eve geçelim.

Babam boş verin diyordu ama kendisi de merak ediyordu. Mektup sanki bir mesaj veriyordu. Patlamış bir posta kutusundan tertemiz bir mektup çıkması çok normal değildi.

Baba 17 bu gece de evde kalsa olur mu?

Mobilyaların üzerinde yatmasına izin vermemen şartıyla kalabilir.

Ben 17'yi de alıp abimle eve geçtik. Babamı pencereden görebiliyordum. Hala posta kutusunu inceliyordu. Etrafa bakıyordu. Ama hiçbir şey bulamadığı için umutsuzca duruyordu orda.

Evimizde bir tedirginlik oluşmuştu ve beraberinde gelen bir sessizlik. Ama abim hala aynı abimdi. O çok takmıyordu kafasına böyle şeyleri. Belki de doğru olan oydu. Annemi çok özlediğim için ben de merak ediyordum galiba.

Taaakk! Kapı açıldı.

Napiyonuz içerde? Köpeği de odaya almışsın. Bir de yatağına uzanıp gökyüzü zevki mi yapıyorsun? Yıldız da kayıyor mu? Bir dilek tut bari boşa gitmesin. Kızım tavanda ne var?

Sana ne abi! Senden bana rahat yok mu? Hem sen oyun oynamıyor muydun salonda, neden geldin?

Evet oynuyordum ama senin tavan seyrini birazdan babamın azarıyla halı desenlerine bakmakla değiştiricem. Babamdan azar yerken tüm halının krokisini çıkarabilirsin. Hahahah!

Neden ki?

İçerdeki koltuğa senin sevgili dostun yatmış. Her yer kıl yumağıydı.

Abi n'olur babama söyleme! Ne istersen yaparım.

Ne istersem mi?

Evet!

Ben bi düşüneyim. Şöyle güzel bir şey bulmam gerek.

Eline düştük bi kere. Neyse ben hemen gidip koltuğu temizleyeyim babam içeri girmeden.

Yorulduğum bir gün oldu. Gece olmuştu. Hemen yatağıma çıktım. 17 de abimle benim yatağımın arasında yatıyordu. Ben de sağ tarafıma dönüp 17'ye bakarak yavaşça uykuma daldım.