617

Gezici

Oğluşummm!

Efendim!

Benim annen olduğuma inandın değil mi?

Evet, inandım anne!

Çok hızlı kabullendin. Senin bu konuda bana hemen inanacağını düşünmüyordum.

Bu kadar şeyin içerisine girip de sana inanmamanın bi mantığı yok. Uçabiliyorum baksana! İnanmasam asıl, uçabildiğime inanmazdım. Her şey çok tuhaf ama burada olduğum sürece inanmaktan başka çarem yok.

Buradan evimize döndüğümüz gün her şeye gerçek manada inanacaksın. Hadi gelin de size konağımızı göstereyim.

Sahi uçtuğumda üstten gördüm de içerisini ben de merak ediyorum. Hadi bakalım. Hadi Beloş kalk!

Ormanın içerisinde nasıl bir yer bekliyorsun. Hem ben orada yatmaktan korkarım böcekler, fareler cirit atıyordur. Ne kadar korktuğumu hatırlıyorsun değil mi anneciğim!

Çok iyi hatırlıyorum ama burada böyle sorunlar yaşayacağını pek zannetmiyorum. Gel önce bi bak yorumunu sonra yine yaparsın.

İşte bu merdivenler konağın giriş kapısına çıkıyor. Sağ taraftaki kapı Postacı ablanızın kaldığı oda. Onu çıkışa yakın tutuyoruz ki olası durumda müdahale edebilsin.

Aaa! O da mı burada kalıyor anne? Çok güzelll! Çok eğlenceli birine benziyor, oyun oynarız onunla burada.

Bu merdiven de üst kata çıkıyor. Ben de üstte kalıyorum. İşte burası benim odam. Kendi hayatınızdaki evler gibi evler beklemeyin yoksa hayal kırıklığına uğrarsınız. Burası dönemine göre dizayn edilmiş ve de geçici olarak kullandığımız karargahımızdır.

Şuradan balkona çıkıp etrafı görebilirsiniz. O gördüğünüz çadırlar işte buraya bizim gibi yanlışlıkla gelenlerin kaldığı yerler. Herhangi bir tehlike anında kocaman bir orduya dönüşebiliyoruz. Şurada da Karam ve 17'nin koştura koştura oynadıklarını görebilirsiniz. Ne kadar da çok özlemişler birbirini! Şu an onları en iyi anlayan benimdir her halde.

Hayır anne ben de varım.

Tabii Beloşumm! Sen olmazsan olur mu? Sensiz olan her şey eksik kalır.

Benim pabucum ikinci kez dama atıldı galiba? İsmim bile geçmiyor!

Öyle şey olur mu? Sen olmadan da biz ikimiz eksik kalırız. Üçümüz çok büyük bir şeyin birer parçasıyız. İkinizi de canımdan çok seviyorum.

Abi neden kıskanıyorsun? Kaç yaşında adamsın beni kıskanıyorsun ya oldu mu şimdi bu? Hem de binlerce yıl öncesindeyiz. Demek ki çekiciliğim asırlara meydan okumuş. Hihihihi!

Evet evet kesinlikle öyle. Sana diyeceğim çok güzel bir şey vardı ama diyemiyorum.

Söyle söyle içinde kalmasın.

Gözlerin yine masmavi oldu. Beni korkutuyorsun.

Benim gökyüzüm sevdiklerimi boğmaz abi rahat ol!

Gökyüzü çok güzel görünüyor değil mi çocuklar? Buradan güneşin doğuşunu buradan da güneşin batışını izleyebilirsiniz.

O esnada yanımıza doğru bir ayak sesinin yaklaştığını duyduk. Gelen yine bi hanımefendiydi.

Gel bakalım Gezici. Size Gezici'yi tanıtayım. Sana da çocuklarımı...

Aaa! Bunlar Belen ile Nuralp mi? Sonunda getirebildiniz demek! Benim çocuklarım hala oradalar. Sizi gördüğüme çok sevindim çocuklar, anneniz her gün sizden bahsediyordu. Sizi buraya getirmek için ne kadar çaba sarf etti bilmeniz gerek.