617

Son Kez

17 iyi diye hepimiz çok mutluyduk. O hastanede dinlenirken bizim de yapmamız gereken bir şey vardı. Evimize dönmek. Teyzem ve eniştem en son evdeydi. Bizi çok merak etmişlerdir. Bizi ne kadar aramışlardır Allah bilir! Ama bizi aramaları da fayda vermezdi ki! Binlerce yıl öncesini aramak hiç kimsenin aklına gelmez.

Anne şimdi eve gidiyoruz da evdekilere ne diyeceğiz? En son bizim için teyzem ve eniştem evdeydiler. Sen uzun süredir yoksun. Seni görseler şok geçirirler zaten. Bizi de yana yakıla arıyorlardır, görünce ilk soracakları soru bunca zaman nerede olduğumuz olur. Hele ki ikimizi yan yana görünce nasıl tepki vereceklerini tahmin bile edemiyorum!

Ona da bi oyun yaparız sen rahat ol canım kızım. Her şeyin bir yolu muhakkak vardır.

Anne ben de bi şey sormak istiyorum.

Evet oğlum!

Savaşı kazanırsak son bir kez babamı görmek için onun yanına gidecektik ya! Bütün geçitleri yok ettiler, şimdi oraya gidemeyecek miyiz?

Hayır, sadece geldiğimiz dönemin geçitleri yok edildi. Buradaki geçitler hala duruyor. 17 ve Karam'ın eski haline dönmeleri ve sizin özelliklerinizi kaybetmeniz oradaki geçitlerin yok olmasından dolayı.

Ama anne 17 nasıl konuşuyor hala?

Kızım o da buradaki geçitlerin hala aktif olmasından dolayı. Bu iki özellik iki ayrı zamana ait.

Heaa! Anladımm!

Anne o zaman eve gitmeden son kez gidelim mi üçümüz?

Abi köpek yok ama yanımızda.

Beloşum köpek sadece geldiğimiz zamana giderken gerekliydi. Artık köpeğe geçiş için ihtiyacımız yok.

O zaman gidelim hadi.

Nuralp?

Efendim anne!

Önceki sefer Belen'in istediği zamana gittik. Şimdi sana soruyorum. Sen hangi zamana gitmek istiyorsun?

Savaş boyunca bile hayalini kurduğum bir an var. Belen hatırlıyor musun o gök gürültülü ve yağmurlu geceyi? Film izliyorduk ve ben odama gitmiştim siz o filmi izlemeye devam etmiştiniz. Hatırladın değil mi?

Evet unutur muyum o geceyi!

Hıhh işte anne o geceye gitmek istiyorum, gece saatlerine. Film izliyoruk.

Tamam o zaman. Gelin bakalım. Yine şuradaki posta kutusunu kullanalım. Burası izbe bir yer olduğu için ve de önünde duvar olduğu için birilerinin bizi görme ihtimali çok düşük.

Annem yine posta kutusuna dokundu ve son gizemli yolculuğumuz başladı. Bir anda hava karardı. Hiçbir şey görünmüyordu. O gece de böyleydi zaten.

Anne 17'nin evinde yatıyor olması lazım. Çok sessizce gidelim. Evde zaten bizden başka kimse yok. Üçümüzde yukarıda film izliyoruz şu an. Televizyon açık olduğu için ayak seslerimiz gitmez.

Tamamdır, hadi ilerleyelim. Yine çok dikkatliyiz tamam mı?

Yukarıda kimin görünmemesi gerekiyor bu durumda? Aynı anda görünmemiz yasak biliyorsun.

Aaa ben babamın yanından hiç ayrılmadım diye hatırlıyorum. Ben göremeyecek miyim? Sadece abim ayrıldı.

Maaleseef! Kızım sen de kapının arasından bakarsın. Zaten ışık yanmıyor ve sesten de fark edilmeyiz.

Annee! Bak ben çıkıyorum, odama geçiyorum. O şimşek çakana kadar da geri gelmicem. İki dakka geçsin de tekrar gireyim.

Tamam biz burada seni beklicez. Babanı ben de özlemişim. Ne kadar güzel bir insandın be sen! Senin gibisini bulmak mümkün değil! Sen bu dünyanın insanı kesinlikle değildin! Kesinlikle!