အခန္း ၆၆ zawgyi

330 9 1
                                    

ဝါဟာ ထိုရက္ကစၿပီး ၫႊန္းအေၾကာင္း မ ဟေတာ့ပါ။ ၫႊန္းကပဲ ပိတ္ပင္ပစ္သလားရယ္မသိ။

မဆိုစေလာက္ေလးသိသာလာတဲ့ဗိုက္ကို မဝတ္စဖူးတီရွပ္အပြေတြဝတ္ၿပီး ဖုံးကြယ္ထားသည္။ ယခင္ကေလာက္ တက္တက္ႂကြႂကြမရွိေတာ့ေပမဲ့ ျဖစ္စကလို ထိုင္းမႈိင္းေနတာလည္းမဟုတ္။ စဥ္းစားေတြးေတာရခက္တဲ့အထဲမွာ ၫႊန္းၿပီးရင္ ဝါ ဗိုလ္ဆြဲပါလိမ့္မည္။

စာေမးပြဲတြင္းကာလမို႔ ဘုရားစင္ေရွ႕ထိုင္ရင္း ပဌာန္း႐ြတ္၊ ပုတီးစိပ္လိုက္ပါပဲ။ ေမာင္ျဖစ္သူဇာနည္ကေလးအျပင္၊ တပည့္ေတြအားလုံး၊ ေျဖဆိုသူတိုင္းအားလုံးကို အခက္အခဲမရွိ ေက်ာ္လႊားေစလိုသည္။

ဟန္ အနည္းမွ်လိုက္႐ြတ္ဖတ္၊ ဦးသုံးႀကိမ္ခ်၍ တန္းလ်ားေပၚသာ ထိုင္ေနလိုက္သည္။ နာရီဝက္ၾကာသည္အထိ သူမ မၿပီးေသး။ သို႔ေပမဲ့ ဟန္ အလွ်င္မလိုပါ။

အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မစိုးတာေၾကာင့္ ၿခံထဲလမ္းပတ္ေလွ်ာက္သည္။ ေရတြင္းမွာအဝတ္ေလွ်ာ္ေနတဲ့ ဆုငယ္ကိုေတြ႕ေတာ့ ဦးတည္သြားမိ၏။

"ဝါ့ကိုဂ႐ုစိုက္လိုက္ေနာ္၊ ေလွကားအတက္အဆင္းေတြ.."

"သိပါၿပီမမရဲ႕၊ ေန႔တိုင္းဒါပဲမွာေန သမီးေတာင္အလြတ္ရေနၿပီ"

"ေသခ်ာေအာင္ပါ၊ ၿပီးေတာ့ ထမင္း.."

"တစ္ေန႔သုံးနပ္စားတယ္ရွင္"

"ေဆးေကာ ေသာက္ရဲ႕လား"

"ၿမိဳခ်တဲ့အထိေစာင့္ၿပီး တိုက္တာပါအမရ"

လြန္ခဲ့တဲ့သုံးေလးရက္က ဝါ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာကို ဖြင့္ေျပာျပျဖစ္လိုက္ေသာ္လည္း အံ့ဩျပမေနတာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ဘာေမးခြန္းေတြမွမေမးတာေၾကာင့္လည္း ထပ္မံ ေက်နပ္မိျပန္၏။ တိုက္ရမယ့္ေဆးေတြ၊ စားရမယ့္ အစားအစာေတြကအစ ဟန္ အေသအခ်ာစာရင္းလုပ္ၿပီး အပ္ထားခဲ့သည္။ ဆုငယ္က တိက်တတ္ပါတယ္ေလ။

အခုလည္း ဝါ့အဝတ္ေတြကို ေလွ်ာ္ဖြပ္ေပးေနေလရဲ႕။ တစ္ေန႔ဝတ္တစ္ေန႔ေလွ်ာ္တာဆိုေတာ့ မမ်ားလွ။

"ေပး အမလွန္းလိုက္မယ္"

"ဟုတ္အမ"

ဟန္ အားကုန္ညႇစ္ၿပီး အိမ့္အေနာက္ႀကိဳးတန္းေပၚလွန္းဖို႔ျပင္သည္။ တီရွပ္တစ္ထည္၊ ထဘီတစ္ထည္ ေနာက္ၿပီး အတြင္းဝတ္တစ္စုံပါပဲ။ အက်ႌကို ပလက္စတစ္ဂ်ိတ္သုံးကာ ၾကဳးေပၚခ်ိတ္လိုက္သည္။ ထဘီကို ေရစင္ေအာင္ တျဗန္းျဗန္းခါၿပီး လႊားတင္လိုက္၏။ က်န္ေနတဲ့ အတြင္းဝတ္အထည္ငယ္ေတြကိုေတာ့ ေလေၾကာင့္လြင့္မစိုး၍ ညႇပ္နဲ႔ပါညႇပ္လွန္းထားလိုက္သည္။

ချစ်ပါရစေ ပုလဲသွယ်Where stories live. Discover now