Bunun 'Son' Olduğunu Düşündüm, Sadece Değişmiş Bir Türe Dönmek İçin

18.Bölüm

Adeline'ın renginin solduğunu gören Shane kahkahalara boğuldu.

Sonunda ciddi olduğunu anladığı için memnun görünüyordu ama böyle bir şeyden mutlu olduğu için kendini mutsuz hissediyordu.

Bu kadın onu her zaman mutsuz hissettiriyordu.

Her zaman.

Her zaman ona asla dönüp bakmayan bir kadının arkasını kovalamıştı.

*

Sonunda Shane, Adeline'ın hiç dokunmadığı yemeği alıp gitti.

Ağzını zorla açsa bile tükürmeye kararlı görünüyordu, bu yüzden şimdilik onu rahat bırakmaya karar verdi.

Meydan okuyan bakışları gerekirse ısırmaya hazır bir tavırla doluydu.

'Ve gerçekten ısırırdı.'

Adeline bunu kesinlikle yapabilirdi.

Shane alaycı bir gülümsemeyle karşılık verdi.

Çocukluğundan beri kimsenin kıyaslayamayacağı bir inatçılığa sahipti.

Shane ne kadar cilveleşip yalvarsa da nişanlarını bozduğunu söyledikten sonra onun bir daha kapanmasına asla izin vermedi. Gözyaşlarından dolayı gözleri titrese de duruşu hiç değişmedi.

"Daha sonra, daha fazla zaman geçtikten sonra bunu neden yaptığımı anlayacaksınız."

"Bana şimdi söyle. Ben yanlış bir şey mi yaptım? Bir hata mı yaptım? Eğer öyleyse düzelteceğim, söyle yeter."

"Yanlış bir şey yapmadın."

"O zaman neden? Neden beni terk etmeye çalışıyorsun?"

"Öyle değil."

"Adeline lütfen."

"Daha sonra her şeyi anlayacaksın. Şimdi söylemeyeceğim."

Ona hiçbir şey söylemedi.

Daha sonra anlayacağına söz vererek, umuda yer bırakmadan, zalimce ve kararlı bir şekilde oradan ayrıldı.

"Majesteleri."

Shane durdu.

Gergin olan Genevieve, yüzünü ona dönen Shane'in önünde ellerini kavuşturdu. Her zamanki gibi onun önünde durmak teninin korkuyla karıncalanmasına neden oluyordu.

"Leydi Adeline hakkında..."

"Endişelenme."

"Ancak."

"Onu öldürmeyeceğim."

"Hiç yemek yemiyor gibi görünüyor..."

"Seni bu yüzden aradım. Tek başına hiçbir şey yemiyor, bu çok açık."

Onu sonsuza kadar kilitli tutamayacağımızı biliyorsun, değil mi? Majesteleri, lütfen..."

"Genevieve."

Genevieve onun adının söylenmesiyle irkildi.

Kaçmak istedi. Onun alçak sesindeki uyarıyı kaçıracak kadar aptal değildi.

Shane Blanchard, tanıştıkları ilk andan itibaren korkutucu bir insandı.

Her ne kadar onu istismarcı üvey babasından kurtarmış ve bir aziz statüsüne yükselmesine yardım etmiş olsa da Genevieve, Shane'e fiziksel olarak zarar verenlerden her zaman daha çok korkmuştu Shane'den.

Özellikle beş yıl önce hayatının aşkını kaybettiğinden beri.

Genevieve güçlükle yutkundu.

Ancak Genevieve artık geri adım atamazdı.

Shane onu kurtarmıştı ama onunla ilgilenen kişi Adeline'dı. Saraya sürüklenirken bunaldığında onu yıkayan, saçını kurutan, elini tutan ve yatağına yatıran kişi Adeline'dı. Ona ihanet edemezdi.

Genevieve dedi ki:

"Leydi Adeline'ın saklanmak için kendi nedenleri olmalı. Lütfen onun hikayesini doğru dürüst dinleyin."

Shane omuz silkti.

Shane'in daha fazla dinlemeyeceğini anlayan Genevieve geri çekildi ama pişmanlıkla damlayarak defalarca geriye bakmaktan kendini alamadı.

Tipik olarak uysal ve nazik Genevieve'in Shane'in önünde kendini bu şekilde öne sürmesi nadir görülen bir durumdu. Çünkü Adeline'ı çok seviyordu.

'Sadece gereksiz yere takipçi topluyorum.'

Adeline insanların kalbini kolayca çalıyordu.

Sadece Genevieve değildi. Lucian ve onunla birlikte kaçan genç hizmetçi neredeyse Adeline'a takıntılıydı .

Ancak Adeline başkaları için ne ifade ettiğini hiç düşünmedi.

Her zaman herkesi kendinden uzakta tutmaya niyetliydi.

Geriye dönüp baktığında, Adeline her zaman ayrılmayı planlamıştı, bu yüzden hiçbir şeye bağlı olmadan yaşıyordu.

'Bir neden?'

Bir tane olabilir.

Çok üzücü bir olaydı ama nişanlısının bir noktada ondan o kadar nefret ettiği anlaşılıyordu ki artık dayanamıyordu.

Shane'in Adeline hakkında geç anladığı tek gerçek buydu.

Onun yanında olmaktan o kadar nefret ediyordu ki kaçmak için kendi ölümünü uydurmuştu.

'Seni affedemem.'

Bana mutluluklar dileyen sen.

Bunların hepsi senin hatan.