My You [JİKOOK]

୨54୧

🌻Evet! M(y)ou yarılandı🦋Bu ana benimle ilerleyen herkese teşekkür ederim🤎

Kimler benimle görmek istiyorum🐣şuraya en sevdiğiniz emojiyi koyar mısınız👉🏻

⋆ ˚｡⋆୨୧˚

15.58

Jungkook,yanındaki bedeni kendi kontrolünde tutarak malikanenin giriş kapısına geldiğinde durdu.Onunla birlikte adımlarını sonlandıran kısa beden başını yana çevirerek kaldırdı ve onun yan profiline baktı.

"Jimin.." hafifçe vücudunu seslendiği bedene çevirerek iç çekti esmer tenli.Meraklı hareleriyle bilinmez bir ifade eşliğinde onun yüzüne bakınan bedenin bu denli tatlı durmasına belli belirsiz bir gülümseme verdi.
"..ben yanındayım,,"

Hamile beden,onun ansızın gelen desteğine anlam veremedi.Şayet hissettiği dokunuş sinirlerine ulaştığında yutkundu.

Jungkook,onun yumuşak elini tutup geniş eliyle kavradı.Sıcaklıkları birbirine karıştı,bu basit birleşme onları farklı duygulara itti.

"..gerici konuşmalar olacak ama gerilme.Elini tutuyor olacağım."

Duyduğu kendinden emin tınıyla içine düşen tedirginliğe engel olamadı ama yinede başını sallayarak yutkunup bakışlarını yere indirdi.

Jungkook,cesaretle sesli ve uzun bir nefes alarak adımlarına kaldığı yerden devam etti.Bu sefer ayakları zemine daha güçlü ve baskın bastı.Tuttuğu el cesur yanını depreştirmiş gibi göğsünü dikleştirmişti.

Jimin,içerisine girdikleri malikaneyi kirpiklerinin altından incelerken büyüleniyordu.Hiç bu kadar güzel mimariye sahip bir yapıt görmemişti.Tasarımlar ve yapıtlar onun ilgi alanı olduğundan bunu saklama gereği duymuyordu.

Birkaç saniye içerisinde bulundukları hole giren çalışan önlerinde eğilerek doğrulduğunda yanındaki bedenin sesini duydu.

"Babam nerede?"

"Üst katta efendim." çalışan beklemeden hatta düşünmeden cevap verdiğinde Jungkook başını sallayarak konuştu.

"Geldiğimizi haber verin ve bana bir bardak su getirin,oturma bölümünde olacağız."

Cevap beklemeden tuttuğu pofidik eli sıkarak sahibini yürümeye teşvik etti ve biten holün sonunda oturma bölümüne ilerledi.

"İçecek bir şey ister misin?" çalışanla konuşurken aklına gelmeyen detayı dile getirdiğinde tuttuğu eli bırakmadan kısa bedene baktı.

Jimin,gerginlikten dili damağı kurusa bile başını sağa sola sallayarak yanıt verdi.Bebeğinin babasının ebeveynlerinden gelecek tepki daha gelmeden onu korkutmuştu.

"Hayır.."

Jungkook,yetersiz mırıltıya karşı sıkıntıyla soluyup baş parmağını hareket ettirerek pürüzsüz teni rahatlatıcı bir şekilde okşamaya başladı.

"Peki,gel otur.Belin ağrımasın,ayakların zaten seni zorluyor."

Kısa beden,boştaki eliyle onu yönlendiren bedeni tekrar reddetti.O kadar endişe içerisindeydi ki tüm ağrılarını,sızılarını unutmuştu.Hatta ağır ve büyük karnı bile bedeninden ayrılmış gibiydi.