My You [JİKOOK]

୨62୧

+350 yorum🌻

⋆ ˚｡⋆୨୧˚

Bay Jeon'un önden girdiği oturma odasındaki kasvetli ortam saniyesinde Jungkook'un radarına takılmıştı.Gözleri hiç şaşmadan hamile bedeni gördüğünde telaşı katlandı.

Jimin,annesi tarafından oturduğu koltukta elindeki telefonla arkası dönük olan babasına bakıyordu.Göz kapakları kızarmıştı,yanakları ıslakken çenesi ufak ufak titriyordu.

Konuşmanın iyi veya kötü başladığını bilemezdi ama tatlı bir sonuca bağlanmadığı barizdi.Jungkook,karşı koltuk takımına yerleşen ailesini takip etmeden kısa bedenin yanına ilerledi.

"İyi misin?"

Jimin,onu duymuyor gibiydi.Gözleri sadece babasındaydı.Bugüne dek ailesinin kırgınlığıyla sınanmamıştı.Onları hiç hayal kırıklığına uğratıp üzmemişti.Şimdi ne yapacağını,onların kalbini nasıl onaracağını bilmiyordu.Öte yandan yaklaşan doğumu ve sınavı vardı.Hiçbir şey bilmiyordu.

Uzun beden,sorduğu sorudan sonra beyaz tenlinin yanaklarına akın eden sessiz ama acı gözyaşlarıyla panikle annesine ve Jimin'e baktı.

"Jungkook,buraya otur." babasının düz sesini işittiğinde birkaç saniye kıpırdamadı.Jimin'in yanına oturmak istiyordu ama ailesi burdayken emin olamıyordu.Bayan Park'ın oğlunun yanaklarını tekrar ve tekrar silmesiyle esmer tenli biçare Bay Jeon'un dediğini yaptı ve ebeveynlerinin yanına yürüdü.

"Bay Park,ne düşünüyorsunuz?"

Jungkook'un babası ayakta duran ve elleriyle yüzünü sıvazlayan adama bakarak konuştuğunda ne denli bir duygu karmaşası içerisinde olduğunu anlıyordu.Zira oğlunun,dakikalar önce anlattığı gerçekler onu aynı girdapta döndürüyordu.

"Oğlumun böyle önemli bir şeyi saklarken neden ailesine güvenmediğini düşünüyorum.Düşünüyorum ama elle tutulur bir sebep bulamıyorum.Çok mu katı,çok mu baskıcı ebeveynleriz?" kırgınlıklıkla konuşuyordu Bay Park.Kollarını öylece iki yanına bırakırken haline ağlamamak için yaşından utanıyordu.

Bay Jeon,iki parmağıyla ovaladığı zonklayan şakağını rahat bırakıp eliyle tekli koltuğu gösterdi.

"Lütfen önce oturun.." dedi,teşvik edici misafirperver bir sesle.Kendisi de aynı konuyu düşünüp düşünüp bir çıkışa varamıyordu.Bay Park,iç çekerek gösterilen yere oturduğunda oğlunun onu izlediğini hissedebiliyordu.Jimin,suçlulukla babasını düşürdüğü hali izlerken kendi hodbinliğinde boğuluyordu.

"..bende öyle düşünüyorum." derken,adamın düşüncelerine katılarak sözlerine devam etti.

"Böyle bir şekilde bir araya gelmelerine bir diyeceğim yok,kaderleri böyle yazılmış ve yaşanmış.Bunu inkar edemeyiz.."

Jungkook,babasına gerçekleri anlattıktan sonra Bay Jeon daha emin konuşuyordu.En azının doğrunun ışığında ilerleyip gerçekleri konuşacaklardı.Yalanın karanlığında hakaretler uçuşmayacaktı.

Bay Park,başını sallayarak onu onayladı.Bu konuda ters düşünmüyordu,olan olmuştu.Sadece olanların ailelerden gizlenmesi asıl ve tek sorundu.

"..ama şöyle bir unsur var ki Jimin,saklamak istememiş.Size söylemeye yüzü tutmasa bile bana anlatmayı birkaç kez denemiş.Lakin oğlum karşı çıkmış.." tane tane anlattıklarından sonra Bay Park,oğluna bakmıştı.

Jimin,gözlerini kaçırarak ellerine indirmiş ardından karşısında oturan uzun bedene kirpiklerinin altından bakışlar atmıştı.Gerçekleri bu kadar ayrıntılı anlatacağını düşünmemişti.