Ang kwentong ito ay malapit sa puso ng mga bumabasa ng We're In A Relationship and It's Complicated at ng When Frina Forgets. Naisulat dahil yung writer frustrated banatera.
When Boy Banatero meets Girl Banatera
He was holding his pen. He kept on flipping it up, down and looking at the clean sheet of paper in front of him. He had been staring at the shit for an hour now. He was still wondering what to write o.o
Something inside of him tells him to reel off what the hell he wants. But something also forces him to “Write the best. In perfect grammar and with SENSE.” The horrible line kept on repeating on his mind. It was the voice of Kuya Julian- The Forerunner Editor-in-Chief.
He’s sitting miserable under the big, shady Talisay tree. He couldn’t write anything. Writer’s Block. He’s suffering from it now.. And this is BAD. Bad for the article he was assigned to do shall be passed tomorrow, he has not written anything yet.
In tagalog..
Ilang oras na siyang nakatitig sa papel na hawak niya.
(Wahahaha. Hindo ito purong Ingles.)
Hanggang ngayon, wala pa rin siyang maisulat na article para sa The Forerunner. Sabog na siya, dumaan na lahat ng ibon. Nahulog na laha ng dahon. Pero wala pa rin siyang nasisimulan.
“Syete. Ano ba Ramon? Mag-isip ka nga?!” utos niya sa sarili with matching patuktok-tuktok sa ulo.
Nakaupo siya sa ilalim ng puno ng talisay. Kanina pa nahuhulog ang mga kung anu-anong insekto sa ulo niya. Pero wala pa rin siyang maisip na isulat sa puting papel sa harap niya.
Sa kabilang dako naman, katatapos lang ng klase ni Frina sa boring Filipino class niya. Habang binabaybay niya ang daan palabas sa school, makikita niya si Ramon na nakaupo sa botanical garden. Nag-iisa at parang tuliro. Ano kayang pinag-daraanan ni Leading Man? Nanaks. Eksena ‘to.
“Ramon!” bati niya kay Ramon na nakayuko naman.
Iniangat ng nakayuko ang ulo niya saka tumambad kay Frina ang hubad na katotohanan. Ang lalakeng pinagpapantasyahn niya ay isang Zombie! Zombie na nakatambay sa ilalim ng puno ng Talisay.
“Ako ba?” tanong niya pa ni Ramon sabay tingin sa kaliwa, kanan at likod niya.
“Hindi. Hindi. Yung anino mo na lang..” Impatient na sagot ni Frina.
At dahil si Frina ang bumati, siya na rin ang lumapit dito. Nang makarating siya sa kinaroroonan ni Ramon.
“Bakit?” tanong ng buho sa kanya. “Ano na naman?”
Umurong si Ramon upang makaupo si Frina sa bench. “Wala.. Para kasing may problema ka! Baka makatulong ako.” saka upo niya sa tabi nito.
“Ahhhh! Mabuti yan! Kailangan ko kasi mag-sulat ng article para sa paper. Minamadali na ‘to ni Kuya Julian. Yun nga lang.. Wala akong maisip na topic. Pwede mo ba akong tulungan?!” problemadong tanong ni Ramon sa katabi.
“Oh sige. Topic ba? Ahh..” napaisip naman daw si Frina saka problemado ring nagtanong kay Ramon. “San ka ba interesado?!”
Napatigil rin si Ramon saka nag-isip, tapos napatingin kay Frina. “Sa’yo..”
KILIG <333 Pero slight lang kasi masakit ngipin ni Frina, di siya pwede magsmile ALA SPONGE BOB. Gums and Teeth all out~ Wahahaha :)
Napatingin si Frina kay Ramon at saka nagtanong.. “Bumabanat ka na naman ha?”
Napakamot pa sa ulo si Ramon. “Wala na nga akong maisip e. Ikaw na lang kasi nagreregister sa utak ko o.o”
Sarkastikong ngumiti si Frina kay Ramon. Walei. Hahaha. “Ewan ko sa’yo! Tingin mo ba nakakatulong yang ginagawa mo?”
