𝗢𝗶𝗻𝗮𝘇𝗲'𝘀 𝗽𝗼𝘃:
"𝐁-𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭?" Paos na tanong ko sa kanilang dalawa. Tinignan muna nila ako bago nagsalita. Napatingin din ako sa iba pa naming kaklase na nakatingin sa'kin. Taka ko silang tinignan, maging si prof ay ganoon din.
"𝐌𝐚𝐥𝐚𝐧𝐝𝐢." Irap na saad ni Layla na nasa harapan ko.
"𝐈𝐭'𝐬 𝐬𝐭𝐢𝐥𝐥 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐟𝐚𝐮𝐥𝐭. 𝐌𝐚𝐥𝐚𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚 𝐧𝐚𝐠𝐚𝐰𝐚 '𝐲𝐨𝐧. 𝐈𝐭 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐛𝐞 𝐡𝐞𝐫 𝐟𝐚𝐮𝐥𝐭." Saad naman ni Mia na nasa gilid ni Layla.
"𝐇𝐮𝐡?" Ang tangi kong naisagot. Lumapit pa talaga sila sa'kin just to say that? Ang kapal ha!
"𝐌𝐚𝐠𝐬𝐢𝐛𝐚𝐥𝐢𝐤 𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐲𝐨 𝐬𝐚 𝐦𝐠𝐚 𝐮𝐩𝐮𝐚𝐧 𝐧𝐢𝐲𝐨. 𝐌𝐚𝐦𝐚𝐲𝐚 𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐲𝐨 𝐦𝐚𝐠-𝐮𝐬𝐚𝐩." Utos ni Z sa kanila. Umalis naman 'yung dalawa at bumalik sa upuan nila.
Nanatili namang nakatingin sa'kin ang iba. Tinignan ko si Z pero hindi siya umimik. Nakatingin lang siya sa harapan at seryoso nanaman ang itsura.
Magsisimula na sana ulit si prof mag discuss pero natigil 'yon ng mag ring ang bell. Indikasyon na tapos na ang klase namin sa kaniya.
Agad niya namang inayos ang gamit at lumabas ng room. Paglabas niya ay siyang paglapag ng selpon ni Z sa mesa ko.
Tinignan ko 'yon at isang tweet nanaman ni Anna ang nakita ko.
'What I post yesterday isn't true. Nagselos lang talaga ako dahil sa laging kasama ni Aze ang boyfriend ko.'
Oh tapos? Hindi ko talaga maintindihan!
"𝐈𝐭 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐬 𝐦𝐚𝐛𝐚𝐛𝐚𝐰𝐚𝐬𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐮𝐬𝐚 𝐬𝐚'𝐲𝐨. '𝐘𝐮𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐫𝐭 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐧𝐚 𝐥𝐚𝐠𝐢 𝐭𝐚𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐤𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚 𝐚𝐲 𝐧𝐚-𝐞𝐱𝐩𝐥𝐚𝐢𝐧 𝐤𝐨 𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐲 𝐀𝐧𝐧𝐚." Sabi ni Z at kinuha ang phone niya.
Lumapit siya sa'kin at bumulong. "𝐉𝐮𝐬𝐭 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐚𝐫𝐞 𝐦𝐚𝐤𝐞 𝐚 𝐦𝐨𝐯𝐞 𝐧𝐚 𝐢𝐤𝐚𝐩𝐚𝐩𝐚𝐡𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧." Saad niya na tinanguan ko lang.
Pumasok ang sunod naming teacher at nagsimulang mag discuss. Si Z naman ay natulog. At ako? 'Eto at tulala nanaman. 'Di ko nga alam kung may naiintindihan pa'ko sa lesson eh.
Para kasing habang natagal ay lumalala ang buhay ko rito. Parang gusto ko nalang bumalik kila ate Ish...
Natapos ang huling klase naman para sa umaga ng hindi ko namamalayan. Tulala lang kasi ako. Everytime naman na tatanungin alo ng teacher ay nag sa-sign na lang ako na paos ako at hindi ko kayang magsalita.
Kahit ang totoo naman ay wala lang talaga akong masagot dahil hindi naman talaga ako nakikinig. Tsk.
Andito na kami nila Feira sa cafeteria at kumakain na. Hindi ako masyadong ginugulo ni Duke. Siguro dahil sa naging issue na ginawa ni Anna at mukhang ayaw niya lang palalain.
Si Feira naman ay hindi rin masyadong nagsasalita dahil sa masakit din ang lalamunan niya. 'Yon din ang dahilan kung bakit absent siya kahapon.
Si Ara naman na sumabay ulit sa'min ay hindi rin ako kinakausap. Alam ko namang mahiyain siya pero feel ko hindi 'yon ang dahilan kung bakit 'di niya ako kinakausap.
Naalala ko kasi kanina masama rin ang tingin niya sa'kin. Sana naman hindi siya galit at hindi siya naniniwala sa post ni Anna.
Akala ko ay magiging tahimik na ang pagkain ko pero may biglang umepal. Hayss. Kailan ba'ko titigilan ng mag jowa na 'to?
Tumabi sa'kin si Z at si Anna naman ay nasa kabilang side niya. Si Duke naman ay pinapagitnaan ni Feira, at Ara.
Wala namang kumibo sa kanilang tatlo ng umupo 'tong dalawang coupal. Hindi nalang din ako umimik lara iwas gulo.
Natapos akong kumain pero hindi muna ako umalis. Panigurado kasing magagalit nanaman 'tong si Z at sasabihin nanaman niya na nababastos si Anna dahil sa ginawa ko.
Hinintay ko nalang silang matapos. Nakatitig lang ako sa dalawang mag jowa na nagsusubuan. Actually pinipigilan ko lang talaga ang sarili ko na 'di masuka dahil sa ginagawa nila.
Like?? Talaga lang ha? Sa harap ko pa talaga?! Este sa side pala kasi nasa gilid ko lang naman sila.
At 'eto na nga! Last na subo na 'to at makakaalis na'ko rito! Makakaiwas na rin ako sa tinginan ng mga tao na sa tingin ko ay dahil nanaman sa ginawnag post ni Anna.
Pagkasubo ng huling kutsara na 'yon ay agad akong umamba ng tayo pero hinawakan ni Z ang kamay ko dahilan para mapabalik ako sa pagkakaupo.
"𝐀𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠-𝐮𝐬𝐚𝐩 𝐮𝐬𝐚𝐩 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨?" Saad niya habang nilalakihan ako ng mata. Napakagat naman ako sa labi ko.
Talagang tinanong pa'ko kung gusto ko makipag-usap sa kanila eh halata naman na ang sagot ko ay hindi.
Wala naman akong nagawa kundi ang umupo. "𝐀𝐧𝐧𝐚, 𝐝𝐨 𝐲𝐮𝐮 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐭𝐨 𝐬𝐚𝐲 𝐬𝐨𝐦𝐞𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠?" Taas ang isang kilay na tanong ni Z kay Anna.
Tinignan muna siya ni Anna at bumaba ang tingin niya sa kamay ni Z na nakahawak pa rin sa kamay ko at lumipat ang tingin papunta sa'kin.
Agad akong nag-iwas ng tingin at hinigit ang kamay ko mula sa pagkakahawak ni Z. "𝐀𝐳𝐞..." Pagtawag sa'kin ni Anna. Bumalik naman ang tingin ko sa kaniya. Taka ko siyang tinignan.
Nginisian niya ako bago muling nagsalita. "𝐀𝐩𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐳𝐞." Dagdag niya. Ang taka ko namang tingin ay napalitan ng pagkakunot nuo.
Tumingin sa'kin si Z ng masama pero tinignan ko lang din siya ng masama. Muli niyang hinawakan ang kamay ko at sa pagkakataon na 'to ay mahigpit na 'yon.
Bumuntong hininga ako at nagsalita. "𝐒-𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲..." Nakayuko kong sabi. Binitawan ni Z ang kamay ko at tumayo. Tumayo rin si Anna. Hinawakan naman siya ni Z sa bewang at umalis.
Naiwan kaming apat na naka tingin lang sa papalayong si Anna at Z. Ilang minuto pa ang lumipas ng maisipan kong umalis na rin. Sumunod sa'kin si Duke na sinundan naman ni Feira, at Ara.
Bumalik kami sa room at paglipas lang ng ilang minuto ay dumating na ang next subject teacher namin. Dumating na rin si Z and as usual...natulog nanaman siya.
Natapos ang klase namin para ngayong araw. Nakakapagtaka nga lang talaga dahil hindi manlang nangulit si Duke sa'kin. Hindi rin ako kinausap ni Feira.
Si Ara, medyo naiintindihan ko pa. Alam ko naman kasing mahiyain siya. Pero 'yung dalawa? Imposible ehh... Mangungulit at mangungulit ang dalawang 'yon kahit ano pang mangyari.
Siguro wala lang talaga sila sa mood? O baka may problema? Hayst! Naman kasi eh! Ano ba kasing nangyayari sa mga tao ngayon? Gulong gulo na'ko oh!
"𝐇𝐨𝐲! 𝐍𝐚𝐤𝐢𝐤𝐢𝐧𝐢𝐠 𝐤𝐚 𝐛𝐚?" Sigaw na tanong ni Z. Tsk. Kailangan talagang sumigaw? Andito lang naman ako sa likod niya.
"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭?" Saad ko. Tinignan niya ako ng masama mula sa rear view mirror.
"𝐀𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭?! 𝐀𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐤𝐨 𝐚𝐲 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚 𝐩𝐚 𝐛𝐚 𝐩𝐚𝐤𝐢𝐫𝐚𝐦𝐝𝐚𝐦 𝐦𝐨." Inis na saad niya at pinagpatuloy ang pag da-drive.
Pinakiramdaman ko naman ang sarili ko. Hanggang ngayon ay meron pa ring mabigat sa pakiramdam ko. Masakit pa rin ang katawan ko, ulo at lalamunan.
"𝐌-𝐦𝐞𝐝𝐲𝐨..." Sagot ko. Hindi na ulit siya nagsalita at pinagpatuloy na lang ang pag da-drive.
Nakauwi kami sa bahay at agad naman akong dumiretso sa kuwarto ko. Kumuha ako ng pamalit at pumunta sa banyo at doon nag palit.
Dumiretso ako sa sala pagkatapos. Andoon si Z at nanonood ng movie. Napatitig nalang ako bigla sa kaniya. Napapaisip ako kung bakit lagi siyang bad trip. Kung bakit lagi siyang tulog sa klase.
At kung bakit...bakit ang...hayss. 'Wag na nga.
Umupo ako sa single couch chair at nakinuod sa pinapanuod niya. Nasa may climax na kami ng part ng movie ng bigla nalang sumakit ang ulo ko.
Napahawak ako roon. Ipinikit ko rin ang mata ko, which is a wrong move! Tuluyan kasi akong napapikit, means nakatulog ako ng walang dahilan.
. . . . .
Nagising ako dahil sa lakas ng hangin na nagpalipad ng buhok ko papunta sa mukha. Tinanggal ko ang buhok kong kalat kalat na sa pagmumukha ko. Umupo ako at tinignan ang paligid.
Nasa kuwarto ako ni Z. Patay ang ilaw at tanging ang ilaw lang ng buwan na pumapasok mula sa bintana ang tanging pinagmumulan ng liwanag sa kuwarto.
Mula sa bintana na 'yon din galing ang malakas na hangin. May bagyo ba? Ilang araw na kasing malakas ang hangin. Paulan ulan din.
Bumangon ako at lumapit sa may bintana para sana isara 'yon pero bago ko pa maisara ng tuluyan ay may nakita akong maliit na ilaw galing sa hindi kalayuan.
Namumukod tangi 'yon dahil puno ang paligid ng bakuran ni Z. Malalayo rin ang agwat ng mga kalapit bahay kaya madilim ang paligid.
Napatitig ako kung saan galing 'yon. Mukhang nanggagaling 'yon sa selpon. Mas pinakatitigan ko pa 'yon. Laking gulat ko ng may biglang humawak sa balikat ko.
Napaiktad ako dahil doon. Dahan dahan kong tinignan kung sino 'yon at...
Ang nakangiting Z ang tumambad sa'kin. Halatang tuwang tuwa sa pagkakagulat ko. Inis ko naman siyang tinignan. Bahagya siyang tumawa.
"'𝐀𝐩𝐚𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐮𝐠𝐮𝐥𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧. 𝐀𝐧𝐨 𝐛𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐢 𝐭𝐢𝐧𝐢𝐭𝐢𝐠𝐧𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐫𝐢𝐲𝐚𝐧?" Tanong niya at sinilip ang labas ng bintana.
"𝐖-𝐰𝐚𝐥𝐚..." Sagot ko sa kaniya. Tinanguan niya ako.
"𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐦𝐨 𝐧𝐚 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐮𝐦𝐚𝐢𝐧?" Tanong niya sa'kin na agad ko namang tinanguan. Ngumiti siya at lumabas ng kuwarto. Naiwan akong mag-isa sa loob.
Muli kong tinignan ang labas ng bintana. Hinanap ko 'yung ilaw pero wala na 'yon sa lugar kung saan ko nakita kanina. Ipinagsawalang bahala ko nalang at isinara na ang bintana.
Sumunod ako kay Z. Dumiretso ako sa may hapag kainan. Nakahanda na ang pagkain doon. Nakaupo na rin si Z. Tumabi ako sa kaniya.
Nagdasal ako at nagsimulang kumain. Kumain na rin si Z. Pagkatapos namin ay nilagay ko na sa dishwasher ang mga hugasin.
Ginawa ko naman ang night routine ko pagkatapos magpunas ng mga pinggan. Pagkatapos ko ay dumiretso ako sa sala sa pag-aakalang andoon si Z pero wala na siya.
Mukhang natulog na...
Pumunta ako sa kuwarto at natulog. Niyakap ko ang teddy bear ko para mas mapadali ang tulog ko pero waepek.
Hindi na'ko makatulog. Bakit ba kasi bigla nalang nag dilim ang paningin ko kanina? Hindi na tuloy ako makatulog ngayon dahil naitulog ko na.
Bumuntong hininga ako at humiga ng straight. Tumingin ako sa kisame at bigla ko namang naalala ang itsura ni Z kanina.
Nakangiti siya...
Ang bagay na 'yon ang pinaka madalang kong makita sa kaniya. Palagi kasing ang masungit na side niya ang pinapakita niya. 'Kala mo talaga kaaway niya lahat eh.
Pero infairness ahhh! Pumopogi siya kapag nakangiti.
Hindi ko na namalayang nakangiti na rin pala ako habang inaalala ang mukha niya. Tsk. Nabuang na talaga ata ako ng tuluyan.
Nawala ang ngiti sa labi ko ng may narinig akong kalabog. Bumangon ako at pumunta sa pintuan ng kuwarto ko. Bahagya kong binuksan ang pinto.
Tumingin ako mula sa awang ng pinto. Una kong tinignan ang hallway pero wala namang tao. Sunod ko namang tinignan ang sala na kita rin mula sa kuwarto ko.
Wala ring tao roon. Bahagya akong lumabas ng kuwarto at tinignan ang hallway papunta sa kuwarto ni Z. Nakabukas ang pinto non at dahang dahang lumabas ang isang itim na anino.
Bukas ang ilaw sa loob non kaya kita talaga ang anino kung meron mang nakatayo sa may pinto. Isinara ko ang pinto ng kuwarto ko at ni-lock 'yon.
I have this weird feeling kasi na hindi si Z ang naroroon.
Napasandal ako sa may pinto at napaupo. Patay ang ilaw dito sa kuwarto ko at mas lalong nakakadagdag 'yon sa takot ko.
Buti nalang at may ilaw na pumapasok mula sa liwanag ng buwan sa bintana na kaharap lang ng pinto at nasa may ulunan lang ng kama. Nag mukhang spotlight 'yon dahil sa'kin tumatama ang liwanag.
Ipinikit ko ang mata ko ng ilang sandali pero agad din akong napamulat ng maramdamang may nakatingin sa'kin at dahil sa biglang pagdilim ng paligid.
Napatingin ako sa may bintana at isang nakaitim na tao ang tumambad sa'kin. May hawak siyang patalim na nakaamba na.
Akmang papasok na siya mula sa bintana pero agad akong lumabas ng kuwarto. Tumakbo ako sa kuwarto ni Z kahit hindi ko alam kung anong naghihintay sa'kin doon.
Sakto namang gising siya. Nasa may kama at naka indian sit habang may laptop na kaharap.
Agad akong tumalon sa kama niya at yumakap sa likod niya. "𝐖𝐡𝐚𝐭?" Takang tanong niya sa'kin.
Hindi ako nakasagot dahil sa pagsakit ng lalamunan ko kaya tanging pagturo nalang sa labas ng kuwarto ang nagawa ko. "𝐌𝐚𝐲 𝐭𝐚𝐨." Saad ko habang nakaturo.
Tinanggal niya ang pagkakayakap ko at tumayo. Sumilip siya sa labas ng kuwarto ng ilang saglit at lumabas. Sumunod naman ako sa kaniya.
Dumiretso siya sa kuwarto ko at binuksan ang ilaw. Tinignan niya ang buong paligid. Pati na rin ang aparador ay tinignan niya pero wala kaming nakita.
Napatingin naman siya sa may bintana at napansing nakabukas 'yon. Humarap siya sa'kin at nagtanong. "𝐒𝐚𝐝𝐲𝐚 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐛𝐮𝐤𝐚𝐬 '𝐭𝐨?" Tanong niya sa'kin
Pag-iling lang ang nagawa kong sagot. Agad naman siyang naalarma at hinawakan ako. Isinara niya ang bintana at lumabas ng kuwarto. Isinara niya rin ang pinto paglabas.
Sunod siyang pumunta sa kaharap na kuwarto. Isa sa mga guest room. Binuksan niya ang ilaw at tinignan ang buong paligid pero wala kaming nakita.
Lumabas kami at sinara niya naman ang pinto. Sunod niyang tinignan ang sala pero walang tao roon. Pati ang kusina ay tinignan din namin pero wala kaming nakita.
Sunod naming tinignan ang library at office pati na rin ang gym room pero wala rin kaming nakita. "𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐲 𝐭𝐚𝐨 𝐦𝐚𝐧 𝐭𝐚𝐥𝐚𝐠𝐚, 𝐩𝐚𝐧𝐢𝐠𝐮𝐫𝐚𝐝𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐭𝐚𝐤𝐚𝐬 𝐧𝐚 𝐬𝐢𝐲𝐚." Saad niya at hinigit ako papunta sa kuwarto niya.
Binitawan niya ako at kinuha ang selpon. Nagpipindot siya ng kung ano-ano roon bago ako muling hinarap. "𝐌𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐛𝐮𝐭𝐢 𝐩𝐚𝐧𝐠 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐬𝐚 𝐤𝐮𝐰𝐚𝐫𝐭𝐨 𝐤𝐨 𝐦𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠." Saad niya. Tumango lang ako sa kaniya bilang sagot.
Umupo ako sa kama niya at siya naman ay pinagpatuloy ang pagpipindot sa selpon. Nag excuse siya sa'kin dahil mukhang may kakausapin siya sa phone kaya tumango nalang ako. Lumabas siya ng kuwarto.
Ilang minuto pa ang lumipas at bumalik na siya. "𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐦𝐮𝐧𝐚. 𝐌𝐚𝐲 𝐚𝐚𝐬𝐢𝐤𝐚𝐬𝐮𝐡𝐢𝐧 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨." Saad niya at pinahiga ako.
"𝐈𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐦𝐨'𝐤𝐨?" Tanong ko sa kaniya. Kinumutan niya muna ako bago sumagot.
"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢, 𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐬 𝐧𝐚'𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐧𝐢𝐧𝐚. 𝐃𝐢𝐭𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐛𝐚𝐡𝐚𝐲. 𝐊𝐚𝐤𝐚𝐮𝐬𝐚𝐩𝐢𝐧 𝐤𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 '𝐲𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐩𝐮𝐥𝐢𝐬." Saad niya.
"𝐏𝐮𝐥𝐢𝐬?" Tanong kong muli. Tumango naman siya.
"𝐍𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐥𝐢𝐬 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐢-𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐨𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐡𝐚𝐲. 𝐈𝐩𝐚𝐩𝐚𝐢𝐦𝐛𝐞𝐬𝐭𝐢𝐠𝐚 𝐤𝐨 𝐫𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐬𝐚 𝐬𝐮𝐫𝐯𝐞𝐢𝐥𝐥𝐚𝐧𝐜𝐞 𝐜𝐚𝐦𝐞𝐫𝐚𝐬." Paliwanag niya.
"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭? 𝐀𝐧𝐨 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐬𝐚 𝐦𝐠𝐚 𝐬𝐮𝐫𝐯𝐞𝐢𝐥𝐥𝐚𝐧𝐜𝐞 𝐜𝐚𝐦𝐞𝐫𝐚𝐬?" Tanong ko sa kaniya.
"𝐍𝐚𝐬𝐢𝐫𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 '𝐲𝐨𝐧. 𝐌𝐮𝐤𝐡𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐲 𝐛𝐮𝐦𝐚𝐭𝐨 𝐨 '𝐝𝐢 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐚𝐲 𝐦𝐚𝐲 𝐬𝐮𝐦𝐚𝐛𝐨𝐭𝐚𝐡𝐞 𝐬𝐚 𝐜𝐨𝐧𝐧𝐞𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧." Sagot niya sa'kin at lumapit sa bintana. Sinarado niya 'yon.
Binuksan niya naman 'yung lamp sa bed side table na nasa may side niya kung saan siya natutulog. "𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚." Saad niya at naglakad na palabas ng kuwarto.
Kinuha ko ang unan niya at niyakap 'yon. Natatakot ako. Natatakot ako sa kung anong pwedeng mangyari sa'kin.
Sino ba kasi 'yon? Anong pakay niya sa'kin? O nila sa'kin?
------------------------------------------------------------------------
A/N: heto naaa! Malapit na talaga! So malapit na!
If you like it then vote it! Thank yaurr🥰
YOU ARE READING
Adoption
Mystery / ThrillerThe girl's parents died when she was 10. Her relatives decided to take her to the orphanage since no one wants to take care of her, and also because of another reason, which is her parents money. She refused to, but she can't do anything about it. S...
