Adoption

CHAPTER 15

𝗢𝗶𝗻𝗮𝘇𝗲'𝘀 𝗽𝗼𝘃:

Nagising ako ng sobrang bigat ng pakiramdam. Feel ko mabibiyak ang ulo ko anytime dahil sa sakit non. Tapos nilalamig pa'ko. Kainis!
    
    
      
Sumiksik ako sa kung saan pwedeng sumiksik. Nagtalukbong din ako sa kumot. May naramdaman naman akong mainit kaya sumiksik ako roon.
    
    
      
May bigla namang lumagabog at kasabay non ang pagkawala ng mainit na bagay kung saan ako sumiksik.
   
    
     
Napabalilwas ako dahil doon. Tinignan ko ang buong paligid pero wala. Walang tao. Ako lang an naririto.
   
    
    
Napatingin ako sa may gilid ng kama kung nasaan ang side na tinutulugan ni Z. Ako kasi ang nasa kanan at siya naman sa kaliwa (if titignan 'yung kama, kapag nakahiga ka naman na si Aze ang nasa kaliwa at Z sa kanan)
    
     
      
May kung anong tumunog doon. Nag hehesitate akong tignan. Pa'no kung 'yung taong nakaitim nanaman kagabi ang nasa ilalim ng kama?
    
     
     
Muli akong nagtalukbong sa kumot. "𝐀𝐫𝐠𝐡!" Inda ng kung sino. Dahan dahan akong sumilip sa may kumot.
    
    
    
Dahan dahan ko ring tinanggal ang kumot at naupo. Bumungad naman sa'kin ang nirarayumang si Z.  Iniinat niya ang katawan. Kaso nga lang...
   
   
    
Topless ang lolo niyo!
   
    
     
Agad akong nag-iwas ng tingin. Umupo siya sa tabi ko. Iwas pa rin ang tingin ko sa kaniya. "𝐁𝐚'𝐭 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐠𝐮𝐠𝐮𝐥𝐚𝐭?" Inis na tanong niya sa'kin. Napataas naman ang kilay ko sa kaniya.
   
    
     
Ako nanggugulat? 'Di ko nga siya inaano. Kakagising ko lang kaya. "𝐏𝐢𝐧𝐚𝐠𝐬𝐚𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐦𝐨?" Takang tanong ko.
   
    
    
Sininghalan niya lang ako. "𝐖𝐚𝐥𝐚. 𝐓𝐚𝐫𝐚 𝐧𝐚. 𝐊𝐮𝐦𝐚𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨." Saad niya at bumangon. Lumabas siya ng kuwarto at sumunod naman ako.
   
    
     
Dumiretso siya sa kusina at ako naman ay sa kuwarto ko pumunta. Kumuha ako ng damit at pumunta sa banyo at saka ginawa ang morning routine ko.
    
    
     
Pagkatapos ko at pumunta na agad ako sa dining area. May pagkain na roon at kumakain na rin si Z. Umupo ako sa tabi niya at nagdasal bago kumain.
    
    
     
Pagkatapos namin ay ginawa ko na ang daoat gawin. Ano pa nga ba? Kundi ang ilagay ang mga hugasin sa dishwasher. Hindi naman kikilos si kamahalan eh.
   
    
     
Pinunasan ko ang mga pinggan at nilagay 'yon sa lagayan. Umupo ako sa may single couch chair at doon nagpahinga. Ewan ko ba. Hindi na gumaling galing 'tong sakit ko.
   
    
    
Bet na bet ata ako at hindi na ginustong umalis. Hayss.
    
    
     
Isinandal ko ang ulo ko at pumikit. Ilang sandali pa ay nakatulog na rin ako. Nagisng nalang ako na nasa kuwarto nanaman ako ni Z.
   
    
    
Ano 'to? Loop?
    
    
    
Umupo ako at kasabay non ang pagsakit ng ulo ko. Hinawakan ko 'yon. "𝐎𝐡 𝐠𝐚𝐦𝐨𝐭. 𝐈𝐧𝐮𝐦𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐠 𝐠𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐧𝐚 '𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨." Saad ni Z at inabot sa'kin ang gamot.
   
    
    
Agad kong kinuha 'yon at ininom. Nakaramdam naman ako ng pagkahilo. "𝐌𝐚𝐡𝐢𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐚𝐭 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚. 𝐌𝐚𝐤𝐚𝐤𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐧𝐠 '𝐲𝐨𝐧 𝐬𝐚'𝐲𝐨 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐦𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐛𝐢𝐥𝐢𝐬 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐠𝐮𝐦𝐚𝐥𝐢𝐧𝐠." Saad niya at pinahiga ako.
    
    
    
"𝐀𝐫𝐠𝐡!" Inda ko dahil sa mas lalong pag sakit ng ulo. Hinawakan niya naman ako na nuo.
   
    
   
"𝐍𝐢𝐥𝐚𝐥𝐚𝐠𝐧𝐚𝐭 𝐤𝐚 𝐩𝐚 𝐫𝐢𝐧. 𝐘𝐨𝐮 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤𝐞𝐝 𝐛𝐲 𝐚 𝐝𝐨𝐜𝐭𝐨𝐫. 𝐓𝐚𝐫𝐚 𝐧𝐚 𝐚𝐭 𝐝𝐚𝐝𝐚𝐥𝐡𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐬𝐚 𝐨𝐬𝐩𝐢𝐭𝐚𝐥." Saad niya at akmang kakargahin ako ng pa-bridal style pero pinigilan ko siya.
    
   
     
"𝐀-𝐚𝐲𝐨'𝐤𝐨..." Sagot ko sa kaniya.
     
   
    
"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞𝐧𝐠 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨. 𝐓𝐚𝐫𝐚 𝐧𝐚." Saad niya at akmang bubuhatin nanaman ako pero agad akong umiwas at umiling.
   
    
    
"𝐙, 𝐚𝐲𝐨'𝐤𝐨. 𝐃𝐢𝐭𝐨 𝐧𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨." Nagmamakaawa na ang tinig ko sa kaniya.
   
   
    
"𝐁𝐮𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤𝐞𝐝!" Pamimilit niya at tinangka nanaman ako buhatin pero pinigilan ko siya.
   
   
    
"𝐙, 𝐚𝐧𝐨 𝐛𝐚?! 𝐒𝐚𝐛𝐢 𝐧𝐠 𝐚𝐲𝐨'𝐤𝐨 𝐞𝐡!" Inis na sigaw ko sa kaniya. Halata naman sa mukha niya ang pagkagulat.
    
    
     
Umayos siya ng tayo at sumiryoso ang tingin. "𝐙..." 'Yan nalang ang tanging lumabas sa bibig ko.
   
    
    
"𝐅𝐢𝐧𝐞. 𝐈𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐬𝐭𝐚𝐲 𝐡𝐞𝐫𝐞, 𝐭𝐡𝐞𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐲. 𝐁𝐮𝐡𝐚𝐲 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 '𝐲𝐚𝐧. 𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐠𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐦𝐨." Saad niya at tinalikuran na'ko. Lumabas siya ng kuwarto at kasabay non ang pagbagsak ng luha ko.
    
    
     
Napatitig nalang ako sa kisame. Ang sakit. Ang sakit ng nararamdaman ko. Ayo'kong umiiyak ng dahil lang sa sakit.
   
    
    
Sakit lang 'to. Kaya ko namang labanan... Hindi ko na namalayang nakatulog na'ko.
    
    
     
     
       
𝗨𝗻𝗸𝗻𝗼𝘄𝗻 𝗽𝗲𝗿𝘀𝗼𝗻 𝗽𝗼𝘃:
    
"𝐊𝐚𝐬𝐢𝐦𝐩𝐥𝐞 𝐬𝐢𝐦𝐩𝐥𝐞𝐧𝐠 𝐮𝐭𝐨𝐬 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐢𝐲𝐨 𝐦𝐚𝐠𝐚𝐰𝐚!" I shouted at them. Yumuko lang naman silang lahat.
   
    
    
"𝐌𝐚'𝐚𝐦 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐩𝐨." One of them said.
    
    
    
"𝐒𝐨𝐫𝐫𝐲?! 𝐈 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲! 𝐈 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐭𝐨 𝐤𝐢𝐥𝐥 𝐡𝐞𝐫! 𝐓𝐡𝐚𝐭'𝐬 𝐰𝐡𝐚𝐭 𝐈 𝐰𝐚𝐧𝐭!" I shouted again out of frustration.
    
    
     
Lintik kasi na babae 'yon! May sapusa. Ilang beses ko na siyang pinagtangkaang patayin pero heto pa rin siya! Buhay na buhay!
    
    
    
"𝐌𝐚'𝐚𝐦 𝐜𝐚𝐥𝐦 𝐝𝐨𝐰𝐧." My assistant said. Inis ko naman siyang tinignan.
   
   
    
"𝐑𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲?! 𝐒𝐢𝐠𝐞 𝐧𝐠𝐚! 𝐒𝐚𝐛𝐢𝐡𝐢𝐧 𝐦𝐨 𝐬𝐚'𝐤𝐢𝐧! 𝐇𝐨𝐰 𝐜𝐚𝐧 𝐈 𝐜𝐚𝐥𝐦 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐡𝐚𝐧𝐠𝐠𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧 𝐛𝐮𝐡𝐚𝐲 𝐩𝐚 𝐫𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐭𝐚𝐧𝐠 '𝐲𝐨𝐧!" I shouted at him.
   
   
    
"𝐖𝐞𝐥𝐥...𝐈 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐚 𝐠𝐨𝐨𝐝 𝐧𝐞𝐰𝐬." Ngiting ngiting sabi niya. I arched a brow. Huminga muna ako ng malalim bago nag sign na ipagpatuloy ang sasabihin.
    
    
     
"𝐖𝐞 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐨𝐮𝐭 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐎𝐢𝐧𝐚𝐳𝐞 𝐢𝐬 𝐬𝐢𝐜𝐤. 𝐊𝐚𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐲𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐢𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐧𝐚 '𝐲𝐨𝐧." Nakangiti niyang sabi. Inilahad niya ang kamay sa isa sa mga bodyguards.
  
   
   
Binigay naman ng isa sa mga 'to ang briefcase. Binuksan niya 'yon at ipinakita sa'kin. There's a syringe inside. Maliit lang 'yon at kulay berdeng malapit ng maging brown ang nasa loob.
   
    
    
"𝐈𝐬𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐮𝐬𝐨𝐤 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐭 𝐩𝐚𝐧𝐢𝐠𝐮𝐫𝐚𝐝𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐰𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐡𝐚𝐝𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚 𝐩𝐚𝐠𝐲𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐦𝐨." Nakangisi niyang sabi. Napangiti naman ako sa sinabi niya.
    
    
    
Tumango tango ako at naglakad lakad. "𝐓𝐡𝐚𝐭'𝐬 𝐢𝐧𝐝𝐞𝐞𝐝 𝐚 𝐠𝐨𝐨𝐝 𝐧𝐞𝐰𝐬." I said while smiling at him.
    
   
    
"𝐒𝐡𝐞'𝐥𝐥 𝐛𝐞 𝐝𝐞𝐚𝐝 𝐢𝐧 𝐧𝐨 𝐭𝐢𝐦𝐞..."
   
   
   
     
     
𝗢𝗶𝗻𝗮𝘇𝗲'𝘀 𝗽𝗼𝘃:

Nagising ako ng sobrang nilalamig. Hayst naman oh! Linggo na bukas at sa susunod na araw ay may pasok nanaman. Pa'no 'ko makakapasok kung ganito ang sitwasyon ko?
    
    
     
Bumuntong hininga ako at saka umupo. Naramdaman kong may nakatingin sa'kin pero 'di naman ako sure kung totoo nga. Dahan dahan akong tumayo at pumunta sa pinto palabas ng kuwarto ni Z.
   
    
     
Natigilan lang ako ng may naramdaman akong kakaiba. Napatingin ako sa may bintana at merong lalaking nakatingin sa'kin sa hindi kalayuan.
   
   
    
Medyo malayo siya pero kitang kita ko ang pag ngiti niya. Agad akong lumabas ng kuwarto. Sakto naman ang paglabas ni Z mula sa katapat na pinto at mukhang nag gym siya.
    
    
    
Pawis na pawis kasi at may nakasabit pang towel sa balikat niya. Ako naman ay parang pinagpapawisan na, which is bad, and good news.
  
   
    
Bad dahil masama ang dahilan kung bakit ako pinagpapawisan. Good dahil sa wakas mawawala na ang lagnat ko.
   
   
   
"𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐡𝐚𝐩𝐩𝐞𝐧𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐲𝐨𝐮?" Takang tanong sa'kin ni Z.
   
   
    
"𝐌𝐚𝐲 𝐧𝐚𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐬𝐚 𝐦𝐚𝐲 𝐛𝐢𝐧𝐭𝐚𝐧𝐚. 𝐋𝐚𝐥𝐚𝐤𝐢 𝐚𝐭 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐧𝐠𝐢𝐭𝐢 𝐬𝐢𝐲𝐚 𝐬𝐚'𝐤𝐢𝐧. 𝐏𝐚𝐫𝐚 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐧𝐢𝐧𝐚 𝐧𝐢𝐲𝐚 𝐩𝐚'𝐤𝐨 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐩𝐚𝐧𝐮𝐨𝐝 𝐡𝐚𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐭𝐮𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠." Sagot ko naman na ikinabahala niya.
   
   
   
He immediately took his phone. Pumasok din siya sa loob ng kuwarto niya at dumiretso sa bintana. Sinilip niya ang albas pero mukhang wala naman siyang nakita.
   
    
     
Lumipat ang tingin niya sa selpon. Ilang sandali pa ay tumingin siya sa'kin. Lumapit siya at hinigit ako papunta sa sala.
   
    
    
"𝐒𝐭𝐚𝐲 𝐡𝐞𝐫𝐞. '𝐖𝐚𝐠 𝐧𝐚 '𝐰𝐚𝐠 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐥𝐚𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐚𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢, 𝐨𝐤𝐚𝐲?" Saad niya na pinagtaka ko.
   
   
   
"𝐀𝐚𝐥𝐢𝐬 𝐤𝐚 𝐛𝐚?" Nag-aalalang tanong ko.
   
   
    
"𝐈 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐭𝐨." Sagot niya at dumiretso na palabas ng bahay. Tinawag ko siya pero hindi na niya ako nilingon. Tinignan ko ang buong paligid.
   
    
    
Wala namana akong nararamdamang kakaiba. Kinakabahan lang ako na ewan. Para naman akong natatae neto oh!
   
   
    
Ano ba kasing nangyayari?
      
    
    
    
    
     
------------------------------------------------------------------------
   
A/N: pati ako naguguluhan eh.
   
    
    
    
    
If you like it then vote it! Thank yaurr🥰