Adoption

CHAPTER 18

𝗢𝗶𝗻𝗮𝘇𝗲'𝘀 𝗽𝗼𝘃:

Umaga na ngayon and guess what? Tanghali ako nagising! Panis! Pati katawan ko ayaw nakikisama. Ayaw niya ring pumunta sa far away island na 'yon.
   
   
    
Bad doon 'te! Bad! May dalang bad! Bad memories.
   
   
    
Bumangon ako na siya namang pagpasok ni Z sa kuwarto. "𝐁𝐮𝐭𝐢 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐠𝐢𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐤𝐚 𝐧𝐚. 𝐀𝐤𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐨 𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐥𝐚𝐤 𝐛𝐮𝐦𝐚𝐧𝐠𝐨𝐧 𝐝𝐢𝐲𝐚𝐧 𝐞𝐡." Saad niya at dumiretso sa may aparador.
   
   
    
Kumuha siya ng damit ko roon. Nilapag niya 'yon sa may kama na inaayos ko na. Sumilip siya sa may bintana na ikinataka ko.
   
   
     
"𝐆𝐚𝐰𝐚 𝐦𝐨 𝐫𝐢𝐲𝐚𝐧?" Tanong ko sa kaniya. Umiling lang siya.
   
    
     
"𝐌𝐚𝐥𝐢𝐠𝐨 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐚𝐭 𝐦𝐚𝐠 𝐩𝐚𝐥𝐢𝐭. 𝐒𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐤𝐮𝐦𝐚𝐢𝐧 𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐧𝐠𝐡𝐚𝐥𝐢𝐚𝐧." Saad niya at umalis na. Kinuha ko 'yung damit na nilabas niya at sumunod sa kaniya palabas ng kuwarto.
   
   
    
Dumiretso ako sa may C.R. at naligo. Pagkatapos ko ay umalis na rin kami agad. Nasa may passenger seat ako ngayon. Papunta kami sa...saan pa ba?
    
    
    
Kainis naman kasi eh. Sa'n ko nga ba nakuha 'tong sakit na 'to?
   
    
     
Biglang tumigil ang kotse kaya napatingin ako sa daan. Nasa may tapat na kami ng isang convenience store.
   
   
    
"𝐁𝐮𝐦𝐢𝐥𝐢 𝐦𝐮𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐤𝐚𝐢𝐧 𝐦𝐨. 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐚 𝐧𝐚𝐠-𝐚𝐚𝐥𝐦𝐮𝐬𝐚𝐥." Saad ni Z na andito na pala sa tabi ko. Bukas na rin ang pinto ng kotse. Agad naman akong lumabas.
   
    
    
Pagkain na 'to eh.
    
    
     
Speaking of pagkain. Nami-miss ko na si Duke... Dalawang araw ko na siyang hindi nakikita. Idagdag pang hindi kami masyadong nag-usap noong friday.
   
   
    
Ang masaya kong mukha dahil sa pagkain ay napalitan ng lungkot dahil sa pagka miss ko sa kaniya.
    
    
   
"𝐀𝐧𝐲𝐚𝐫𝐞 𝐬𝐚'𝐲𝐨?" Tanong sa'kin ni Z na naghahanap ng kung ano sa mga shelves dito. Sunod niyang pinuntahan 'yung mga drinks. Kumuha siya ng kung ano roon.
    
    
    
"𝐖𝐚𝐥𝐚." Sagot ko sa kaniya. Hindi naman na siya nagtanong pa ng kung ano. Dumiretso siya sa cashier ng hindi ako tinatanong ng kung anong gusto ko.
    
    
     
Loko to ah! Ako 'yung kakain pero hindi manlang ako hinayaan pumili.
   
    
     
Pagkatapos niyang magbayad ay dumiretso na agad siya sa kotse. Pagkapasok ay binigay niya naman sa'kin ang mga pinamili.
   
   
    
Tinignan ko 'yon. Tatlong sandwich at malaking delight ang binili niya. "𝐃𝐢𝐧𝐚𝐦𝐢𝐡𝐚𝐧 𝐤𝐨 𝐧𝐚. 𝐀𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐭𝐚𝐲 𝐠𝐮𝐭𝐨𝐦 𝐤𝐚." Saad niya habang binubuksan ang makina.
   
   
   
Kinurot ko siya ng mahina sa braso at sinamaan ng tingin. "𝐁𝐚𝐝 𝐤𝐚." Saad ko. Ngumiti lang siya at bahagyang tumawa.
    
    
    
Pinagpatuloy niya ang pag da-drive. Ako naman ay nagsimula ng kumain. Masarap naman 'yung sandwich kaya 'di na rin ako nagreklamo sa kaniya kung bakit 'di niya manlang ako pinapili.
   
    
    
Ubos ko na 'yung tatlong sandwich at nasa kalahati na lang 'yung delight pero wala pa rin kami sa dapat puntahan. Hayss.
    
    
     
"𝐁𝐚'𝐭 𝐚𝐧𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥?" Tanong ko kay Z. Hindi rin siya mabilis mag drive ngayon gaya ng lagi niyang ginagawa. Nasasanay na yata akong gano'n siya mag drive.
   
   
     
"𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭..." Nakangiting sabi niya. Sa isang linggong pagsasama namin, madalang lang talaga siya ngumiti. Mukhang good mood siya today. That's a good news!
    
    
     
Ang bad news? 'Eto at nasa underground parking na pala kami ng ospital...
   
    
     
Bumaba si Z ng kotse pero 'di ako kumilos. Lumapit din naman siya sa'kin at pinagbuksan ako ng pinto. Makipagtitigan muna ako sa kaniya bago tuluyang lumabas.
   
    
     
Hinawakan niya ako sa pulupulsuhan at nagsimula kaming maglakad. Mabagal lang ang lakad ko na sinasabayan niya rin naman.
     
   
    
Ayo'ko kasing magmadali dahil sa bawat hakbang ko bumibilis ang tibok ng puso ko. Para akong aatakihin ng asthma.
   
    
     
'Di ko na namalayang andito na kami sa tapat ng elevator. "𝐀𝐲𝐨𝐬 𝐤𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠?" Tanong niya sa'kin. Tumango ako bilnag sagot kahit hindi naman talaga ako ayos.
    
   
    
Bumukas ang elevator at pumasok kami. Pumwesto ako sa likod ni Z. Ayo'ko na makita pa ang loob ng ospital. At mas lalong ayo'kong ma-ospital.
   
   
    
Bumukas ang elevator kasabay ng pagpikit ko ng mata. Hinawakan akong muli ni Z sa pulupulsuhan. Naglakad siya pero 'di ako gumalaw.
   
   
   
"𝐒𝐢𝐠𝐞 𝐤𝐚, 𝐩𝐚𝐠 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐧𝐚𝐢𝐰𝐚𝐧 𝐝𝐢𝐲𝐚𝐧." Saad niya na nagpakilos sa'kin. Lumabas ako ng elevator pero nanatiling nakapikit ang mata.
   
    
     
"𝐓𝐬𝐤. 𝐏𝐚'𝐧𝐨 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐥𝐚𝐥𝐚𝐤𝐚𝐝 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐩𝐢𝐤𝐢𝐭 𝐤𝐚." Saad niya. Dahan dahan ko namang minulat ang mata ko. Iniyuko ko ang ulo ko at tumama naman ang tingin ko sa sapatos ko.
    
    
     
Nanatili ako nakatingin sa sahig habang naglalakad kami. "𝐇𝐚𝐥𝐚 𝐨𝐲!" Malakas na sabi ni Z habang nakaturo sa kung saan. Nagulat ako kaya napalingon ako sa tinuturo niya.
    
     
     
Wala naman akong nakita kundi ang pader lang na may design na...rainbow? Taka akong napatingin sa kaniya. Nakangiti lang naman siya sa'kin.
   
    
    
Tinignan ko naman ang buong paligid para sana tignan kung may ibang tao na nakarinig sa sigaw niya pero walang katao tao.
    
   
    
Tanging ang mga design lang sa pader ang nakita ko. Pinaghalong pink, violet, at blue ang mga kulay ng design. Nagmukha tuloy barbie na ewan.
   
    
     
Ospital ba talaga 'to?
   
    
     
Naglakad pa kami ulit at sa pagkakataon na 'to ay hindi na'ko kinakabahan. Okay na sa'kin na tumingin tingin sa paligid.
   
    
    
Wala rin namang bumabalik na bad memories kasi pa'no sila babalik kung puro star na may ribbon nag nakikita ko?
   
    
     
Ang coquette ng ospital na 'to.
    
    
    
Pink kasi yung main color tapos lamang na lamang 'yung mga design na ribbon. Kahit 'yung mga upuan may ribbon eh.
    
    
    
Hindi gaano karami 'yung tao dito kaya ang tahimik lang ng paligid. Dirediretso lang kaming naglalakad ni Z hanggang sa buksan niya 'yung pinto ng isa sa mga room. Muling kumabog ang puso ko.
   
    
     
Ayo'ko talaga ng atmosphere ng ospital!
    
     
     
Sumilip si Z mula sa awang ng pinto. Ilang sandali pa ang lumipas at hinigit na niya ako papasok. Wala akong nagawa kaya nagpatiaaya nalang ako.
   
    
    
Nang makapasok na ng tuluyan ay mas lalong kumabog ang dibdib ko. Ang lamiig! Inikot ko ang tingin sa buong kuwarto. Napangiwi nalang ako ng makitang puro ribbon nanaman.
   
   
    
White naman 'yung buong ospital kaso nagmumukhang pink dahil sa mga design na punaglalalagay nila.
   
   
    
Infairness! Napakalma ako non.
   
    
     
Umupo si Z sa isa sa mga upuan na nasa tapat ng kung sinong doctor man 'to. "𝐒𝐢𝐲𝐚 '𝐲𝐨𝐧?" Tanong nung lalaking doctor. Tango lang ang binigay na sagot ni Z.
   
    
     
Tumayo 'yung doctor at lumapit sa'kin. Sinuot niya 'yung stethoscope niya. Napansin ko naman 'yung dulo non na dinidikit sa dibdib ay merong kung ano.
   
    
     
Butterfly 'yon na may kung ano na nagpapagalaw. Sinusundan ko lang 'yon ng tingin habang chinecheck ng doctor ang puso ko.
   
    
     
Ewan ko ba. Imbis na maka alala ng mga bad memories eh parang naaliw pa'ko sa ospital na 'to.
   
    
    
Natapos ang pag check ng doctor sa puso ko. Kukuhanan niya naman daw ako ng dugo para sa mga gagawing tests.
   
    
    
Pagkatapos niya kumuha ng dugo ay pinapunta niya muna ako sa isang room. Nanghina kasi ako dahil sa dami ng kinuha nilang dugo.
   
    
     
Nakahiga lang ako rito sa kama at nakatitig sa kisame. May umiilaw kasi roon na star. Lumapit sa'kin si Z dahilan para lumipat ang tingin ko sa kaniya.
  
   
    
"𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐝𝐢𝐭𝐨. 𝐁𝐢𝐛𝐢𝐥𝐢 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐠𝐤𝐚𝐢𝐧." Saad niya. Napanguso naman ako.
   
    
     
"𝐀𝐤𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐨 𝐛𝐚 𝐬𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐤𝐚𝐤𝐚𝐢𝐧?" Tanong ko sa kaniya. Hinawi niya muna ang buhok ko bago nagsalita.
   
    
   
"𝐒𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐧𝐠𝐚. 𝐁𝐢𝐛𝐢𝐥𝐢 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞 𝐦𝐨 𝐧𝐠𝐚𝐭𝐧𝐠𝐚𝐭𝐢𝐧 𝐡𝐚𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐠𝐡𝐢𝐡𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲 𝐬𝐚 𝐫𝐞𝐬𝐮𝐥𝐭𝐬 𝐧𝐠 𝐭𝐞𝐬𝐭." Saad niya habang nakangiti.
   
    
    
Tinanguan ko nalang siya at hinayaang lumabas. Pinaglaruan ko nalang 'yung ribbon na nakalagay sa may gilid ng kama. Nakaupo lang ako at nakatalikod sa pinto.
   
    
    
Ilang minuto lang ang lumipas at bumalik na siya. Hindi ko na siya nilingon at patuloy lang sa paglaro ng ribbon. May glitters kasi ihh.
   
    
     
"𝐋𝐨𝐧𝐠 𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐧𝐨 𝐬𝐞𝐞, 𝐎𝐢𝐧𝐚𝐳𝐞..." Saad ng kung sino. Nagtayuan ang balahibo dahil sa lalim ng boses niya. Kilala ko siya. Tandang tanda ko siya...
   
    
     
Agad ko siyang nilingon at nagtama naman ang tingin namin. Nakangiti lang siya sa'kin pero iba 'yung ngiti na 'yon. "𝐀𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐫𝐞𝐚𝐝𝐲...𝐭𝐨...𝐝𝐢𝐞?" Mabagal na sabi niya na mas lalong nangilabot sa'kin.
   
   
     
Nabitawan ko 'yung pinaglalaruan kong ribbon kanina. Dahan dahan siyang lumapit sa'kin. Napansin ko ang hawak niyang syringe. Nakaamba 'yon na tumama sa'kin.
   
   
     
Bakit niya ginagawa 'to? Ano bang ginawa ko sa kaniya? Siya rin kaya 'yung lalaking nakita ko sa bintana noong gabi?
   
   
    
Tumayo ako mula sa kama at akmang tatakbo palabas pero hinarangan niya ako. Umamba siyang muli sa pagtusok sa'kin ng hawak niyang syringe.
   
   
    
"𝐓𝐢𝐭𝐨! 𝐀𝐧𝐨 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐥𝐞𝐦𝐚? 𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨 𝐠𝐢𝐧𝐚𝐠𝐚𝐰𝐚 '𝐭𝐨?" Mangiyak ngiyak na tanong ko sa kaniya.
   
    
    
"𝐘𝐨𝐮 𝐚𝐫𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐥𝐞𝐦." Sagot niya sa'kin at umamba nanaman. Ginamit ko ang braso kong pansalag sa kaniya.
   
    
   
Sumigaw din ako dahilan para mataranta siya. Tinakpan niya ang bibig ko at pilit pinapatahimik.
   
     
      
Tinusok niya sa'kin ang hawak na panturok dahilan para mas lalo akong mapahiyaw. Ang sakit kasi!
   
    
     
Bigla nalang may pumasok sa pinto. "𝐇𝐞𝐲!" Sigaw ni Z pagpasok. Agad namang bumitaw sa'kin si tito. Nahugot din sa braso ko ang tinusok niya sa'kin na panturok.
    
    
      
Mangiyak ngiyak akong tumakbo papunta kay Z. Agad niya rin naman akong niyakap at sinuksok sa dibdib niya.
   
    
    
Sunod sunod naman na pumasok ang tatlong guard. Kaso masyado silang mabagal at nakatakbo na 'yung tito kong baliw na 'yon.
   
    
    
Agad naman siyang hinabol ng mga guard. Naramdaman ko ang mahigpit na yakap sa'kin ni Z. "𝐀𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐨𝐤𝐚𝐲?" Alalang tanong niya sa'kin.
   
    
     
Umiling ako sa kaniya sabay turo sa turok. May kaunting dugo ang lumalabas doon. Agad siyang nagtawag ng doctor. Pinahiga nila ako labalik sa kama.
   
    
     
Ginamot ng doctor 'yung sugat ko. Lumabas sila ni Z at naiwan naman akong mag-isa sa kuwarto. Unti-unting tumulo ang luha ko.
   
    
     
"𝐀𝐇𝐇𝐇!" Sigaw ko ng makarinig ng malakas na ingay. Agad akong niyakap ni mom.