CHAPTER 17

58 3 0
                                    

𝗢𝗶𝗻𝗮𝘇𝗲'𝘀 𝗽𝗼𝘃:

Hindi na'ko ulit nagtanong pa tungkol doon sa lalaking nakita ko kanina. Para saan pa kung magtatanong ako, 'diba? Hindi naman kasi hagip ng cctv 'yung mukha niya.
    
    
     
Ang tanging nakita lang ay yung kalahati ng mukha niya, which is natatakpan din ng suot niyang mask.
    
    
     
Hindi nalang din umimik si Z about doon. Nakakain na kami ni Z ng tanghalian at wala na'kong kailangang gawin pa...
   
    
      
But it's a prank! Haha inutusan niya 'ko...
    
     
      
"𝐌𝐚𝐠𝐥𝐢𝐧𝐢𝐬 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐡𝐚𝐲. 𝐀𝐧𝐠 𝐚𝐥𝐢𝐤𝐚𝐛𝐨𝐤 𝐧𝐚 𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐥𝐢𝐠𝐢𝐝." Utos niya sa'kin. Pinagtaasan ko naman siya ng isang kilay. 'Di niya ako kita dahil sa nakatingin siya sa phone.
    
     
     
Bigla siyang humarap kaya inayos ko ang ekspresyon ko. "𝐀𝐧𝐨?! '𝐃𝐢 𝐤𝐚 𝐤𝐢𝐤𝐢𝐥𝐨𝐬?" Inis na tanong niya. Agad naman akong tumayo sa pagkakaupo.
    
    
      
"𝐊𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐮𝐭𝐨𝐬 𝐤𝐚𝐥𝐚 𝐦𝐨 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐩𝐚𝐬𝐚𝐡𝐨𝐝 𝐧𝐢𝐲𝐚 '𝐤𝐨." Irap na bulong ko sa hangin. "𝐁𝐮𝐭𝐢 𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐩𝐚𝐬𝐚𝐡𝐨𝐝 𝐧𝐢𝐲𝐚 '𝐤𝐨, '𝐝𝐢𝐛𝐚?" Dagdag ko pa habang nakataas ang isang kilay.
    
    
       
"𝐌𝐚𝐲 𝐬𝐢𝐧𝐚𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐤𝐚 𝐛𝐚?" Tanong niya sa'kin. Agad ko naman siyang hinarap at nginitian.
   
    
     
"𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐩𝐨." Painosenteng sagot ko sa kaniya. Nag sign siya na umalis na kaya umalis na'ko. Dumiretso ako sa kuwarto niya at nag vacuum doon.
    
    
    
Kinuha ko rin ang mga labahin niyang damit at inilagay 'yon sa mga kasamang labahin na nasa C.R sa labas ng room niya. Sa susunod nalang ako maglalaba. 'Di pa kaya ng katawan ko.
   
   
    
Kinuha ko rin yung mga basura sa kuwarto niya at inilagay 'yon sa mas trash bag. Sunod ko namang nilinis ang walk-in closet niya at 'yung banyo sa kuwarto niya.
   
   
     
Pagkatapos ko ay 'yung banyo naman sa labas ng kuwarto niya ang nilinis ko. Nang matapos ay pumunta ako sa may library at nagpupunas ng kung ano-ano roon.
   
    
     
Nag vacuum na rin ako dahil baka ireklamo pa ni Z na ang alikabok daw. Sunod ko namang nilinis ang office niya at 'yung gym.
   
    
    
Bumalik ako sa sala para sana magpahinga dahil mas lalong sumasakit ang ulo ko kapag kumikilos. Umupo ako sa tabi niya at isinandal ang ulo sa sandalan.
  
    
      
"𝐎𝐲 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐚 𝐭𝐚𝐩𝐨𝐬 𝐚𝐡𝐡. 𝐁𝐚'𝐭 𝐚𝐧𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐤𝐚?" Tanong niya sa'kin pagkaupo ko.
   
    
      
"𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭? 𝐁𝐚𝐰𝐚𝐥 𝐛𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚?" Takang tanong ko sa kaniya. Hindi na siya sumagot at pinagpatuloy nalang ang pagseselpon.
   
    
       
Tumayo na ulit ako para maglinis dahil nawala naman na 'yung sakit ng ulo ko. Nah vacuum ako sa sala at nagpunas ng mesa. Nagpunas din ako sa may kusina.
    
   
    
Pagkatapos ko doon ay naglinis na'ko sa kuwarto ko at 'yung isang guest room. Habang naglilinis sa may guest room ay ramdam ko na ang pagsakit ng ulo ko.
   
    
     
Hindi pa naman ganoon kalala kaya hinayaan ko nalang. Tinapos ko ang paglilinis at bumalik sa sala. Wala na roon si Z. Umupo ako at isinandal ang ulo sa sandalan.
    
    
     
Ilang sandali pa at nakatulog na'ko.
   
     
     
. . . . .
   
     
      
Nagising ako sa...saan pa ba? Edi sa kuwarto ni Z. Ewan ko ba. Para siyang loop. Kapag nakakatulog ako sa kung saan eh magigising nalang ako na nasa kuwarto na niya ako.
     
    
     
Infairness! Malakas siya. Nabuhat niya ako!
    
    
     
Umayos ako at umupo. Tinignan ko ang paligid pero madilim. Meron namang ilaw na nanggagaling sa may bintana.
    
    
     
Tumayo ako at pumunta roon. May nakita akong maliit na ilaw na medyo gumagalaw galaw. Sinundan ko ng tingin 'yon hanggang sa tumigil nalang bigla.
   
    
     
Base roon sa ilaw ay para siyang nanggagaling sa...selpon? Teka nga! Nangyari na 'to ah??
   
   
    
Muli ako napatingin sa ilaw ng muling gumalaw 'yon. Tinignan kong mabuti ang may hawak non pero mukhang naka itim siya dahil parang naging camouflage 'yon sa dilim.
   
    
     
Hanggang sa nag reflect ang ilaw sa kulay asul niyang mata... Hindi kaya... Siya kaya 'yon?
    
    
     
Agad akong lumabas ng kuwarto para sana tignan 'yon. Tumakbo ako papunta sa may pinto palabas ng bahay. Baka kasi umalis nanaman siya...
    
    
     
Hahawakan ko na sana ang doorknob pero biglang nagbukas ang pinto. "𝐙?" Bungad na tanong ko sa kaniya.
   
    
     
Nagulat kasi ako at halata rin ang gulat sa kaniya. "𝐀𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐠𝐢𝐧𝐚𝐠𝐚𝐰𝐚 𝐦𝐨 𝐫𝐢𝐭𝐨? 𝐀𝐚𝐥𝐢𝐬 𝐤𝐚 𝐛𝐚? 𝐒𝐚'𝐧 𝐤𝐚 𝐩𝐮𝐩𝐮𝐧𝐭𝐚?" Sunod sunod na tanong niya sa'kin.
    
    
     
Hindi ko siya sinagot at sa halip ay bahagya ko siyang inusog lara makadaan ako. Muli akong tumakbo. Dumiretso ako sa may gilid ng bahay kung saan ko nakita 'yung ilaw pero wala na 'yon doon.
  
   
    
Nakaramdam naman ako ng kung anong mabigat sa pakiramdam. Bakit gano'n? Bakit ako nasasaktan? Bakit nasasaktan ako kahit alam ko namang imposible.
    
     
     
Naramdaman ko ang paghawak sa'kin ng kung sino sa likod. Napaiktad naman ako dahil sa gulat. "𝐀𝐧𝐨 𝐛𝐚𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐚𝐡𝐚𝐧𝐚𝐩 𝐦𝐨?" Tanong niya sa'kin.
   
   
    
Agad ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin. "𝐖𝐡𝐚𝐭?" Takang tanong ni Z sa'kin.
   
   
   
"𝐍𝐚𝐧𝐠𝐠𝐮𝐠𝐮𝐥𝐚𝐭 𝐤𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐢." Inis na sagot ko.
   
    
    
"𝐒𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧." Kamot batok niyang sabi. "𝐏𝐮𝐦𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨. '𝐃𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞 𝐫𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬." Saad niya at hinigit ako papasok ng bahay.
   
    
    
"𝐁𝐚'𝐭 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐚𝐤𝐨 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞 𝐬𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬?" Bungad na tanong ko sa kaniya pagkapasok.
   
   
   
"𝐃𝐞𝐥𝐢𝐤𝐚𝐝𝐨." 'Yun lang ang tanging sinagot niya sa'kin. Taka ko naman siyang tinignan.
   
    
    
"𝐃𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐛𝐚 𝐝𝐨𝐨𝐧 𝐬𝐚 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐲𝐚𝐫𝐢 𝐤𝐚𝐠𝐚𝐛𝐢?" Tanong kong muli. Tumango lnag siya. Hmm...feel ko may tinatago siyang kung ano.
   
    
    
"𝐒𝐚'𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐠𝐚 𝐩𝐚𝐥𝐚 𝐠𝐚𝐥𝐢𝐧𝐠? 𝐁𝐚'𝐭 𝐧𝐚𝐬𝐚 𝐥𝐚𝐛𝐚𝐬 𝐤𝐚?" Tanong ko kay Z na papunta sa kusina. Nag-umpisa siyang magluto ng hindi ako sinasagot.
   
    
    
Napanguso nalang ako at naupo sa ibabaw ng bar counter. Tumalon ako para makaupo roon. Pinaglaruan ko lang ang paa kong nasa ere habang pinapanuod siya.
   
   
    
Natapos siyang magluto. Ibinaba niya 'yung pagkain sa tabi ko. Napatingin naman ako roon dahil mukhang masarap.
    
   
    
Ipinatong niya ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko kaya napaharap ako sa kaniya. Ang lapit na niya!!
   
   
   
Charr! O.A. lang talaga ako. Mga nasa one meter pa ang layo niya sa'kin.
     
   
    
"𝐈𝐭'𝐬 𝐧𝐨𝐧𝐞 𝐨𝐟 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐛𝐮𝐬𝐢𝐧𝐞𝐬𝐬, 𝐬𝐨 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐚𝐬𝐤 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐩𝐮𝐦𝐮𝐧𝐭𝐚." Saad niya. Tinanguan ko lang. Baka kasi pag binara ko pa ay malintikan ako.
   
     
     
"𝐁𝐮𝐦𝐚𝐛𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐫𝐢𝐲𝐚𝐧 𝐚𝐭 𝐤𝐚𝐤𝐚𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨." Saad niya at kinuha ang nilutong pagkain. Dumiretso siya sa mag kainan. Sinundan ko naman siya.
   
    
    
Kumain kami at nang matapos ay naghugas na'ko. Nilagay ko sa dishwasher ang mga hugasin at naupo sa tabi ni Z.
   
   
     
Nanghihina ako... Parang ang bigat ng ulo ko at mahuhulog siya anytime. Nilalamig din ako kahit naka pajama na'ko at naka sweater.
   
   
     
Niyakap ko ang sarili at isinandal ang ulo sa may sandalan. Ipinatong ko rin ang mga paa sa upuan at bumaluktot. Ipinikit ko ang mata ko para sana mabawasan naman ang sakit ng ulo ko.
   
    
     
Naramdaman ko ang paggalaw ni Z pero 'di ko siya pinansin. Sunod ko namang naramdaman ang kamay niyang humawak sa nuo ko.
   
   
    
Nagmulat ako at agad namang nagtama ang tingin namin. "𝐁𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐩𝐚𝐫𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐬 𝐥𝐚𝐥𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐥𝐮𝐦𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨?"  Takang tanong niya sa'kin.
  
   
   
"𝐏𝐢𝐧𝐚𝐩𝐚𝐢𝐧𝐨𝐦 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐧𝐠 𝐠𝐚𝐦𝐨𝐭." Dagdag niya pa. Mas lalo lang akong bumaluktot at inilayo ang ulo sa kaniya.
   
    
   
Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "𝐊𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩." Saad niya. Nilingon ko siya ng salubong ang kilay.
  
   
   
"𝐍𝐨! 𝐀𝐲𝐨'𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩." Sagot ko sa kaniya. Kumunot naman ang nuo niya.
    
   
   
"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩. 𝐋𝐢𝐧𝐠𝐠𝐨 𝐧𝐚 𝐛𝐮𝐤𝐚𝐬 𝐚𝐭 𝐬𝐚 𝐬𝐮𝐬𝐮𝐧𝐨𝐝 𝐧𝐚 𝐚𝐫𝐚𝐰 𝐚𝐲 𝐦𝐚𝐲 𝐩𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐧𝐚. 𝐌𝐚𝐡𝐢𝐡𝐢𝐫𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚 𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥." Dipensa niya.
   
   
    
Umiling ako bilang sagot. Bumaluktot ulit ako ay hindi na siya pinansin. "𝐌𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐛𝐮𝐤𝐚𝐬." Saad niya.
  
  
   
"𝐀𝐲𝐨'𝐤𝐨." Iling na sagot ko sa kaniya habang nakabaluktot pa rin.
   
   
   
"𝐀𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩?" Naghahamon na tanong niya. Umiling ako sa kaniya ng hindi pa rin siya nililingon
   
   
    
"𝐓𝐡𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐜𝐚𝐬𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐧𝐞𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐭𝐚𝐤𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝟐𝐧𝐝 𝐪𝐮𝐚𝐫𝐭𝐞𝐫 𝐞𝐱𝐚𝐦 𝐚𝐥𝐫𝐞𝐚𝐝𝐲. 𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐩𝐰𝐞𝐝𝐞𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐦𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐬𝐚 𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐧𝐠 𝐠𝐚𝐧𝐢𝐲𝐚𝐧. 𝐋𝐚𝐠𝐢 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐤𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠 𝐬𝐚 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐬𝐚𝐚𝐧." Sabi niya pa. Hindi ko siya pinansin.
    
    
    
"𝐏𝐚'𝐧𝐨 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐛𝐢𝐠𝐥𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐤𝐚𝐭𝐮𝐥𝐨𝐠 𝐬𝐚 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐚𝐧 𝐭𝐚𝐩𝐨𝐬 𝐧𝐚𝐚𝐛𝐮𝐭𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐮𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐥𝐚𝐥𝐚𝐤𝐢 𝐧𝐨𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐤𝐚𝐫𝐚𝐚𝐧?" Tanong niya sa'kin. Agad naman akong nag-angat ng tingin.
   
   
    
"𝐌𝐚𝐦𝐢𝐥𝐢 𝐤𝐚, 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩 𝐤𝐚 𝐨 𝐡𝐚𝐡𝐚𝐲𝐚𝐚𝐧 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐥𝐚𝐧𝐠 '𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨?" Hindi ako nakasagot. Umayos lang ako ng upo at pinaglaruan ang mga daliri.
   
   
   
"𝐁𝐚𝐡𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐚 𝐤𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐧𝐚𝐚𝐛𝐮𝐭𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 𝐥𝐚𝐥𝐚𝐤𝐢𝐧𝐠 '𝐲𝐨𝐧 𝐚𝐡." Saad niya at saka tumayo. Pumunta siya sa may kusina. "𝐀𝐤𝐨 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐮𝐩𝐮𝐧𝐚𝐬 𝐧𝐠 𝐦𝐠𝐚 '𝐭𝐨." Saad niya.
   
   
    
Bumuntong hininga ako. Nahihirapan kasi ako. Hindi dahil sa sakit na nararamdaman ko kundi dahil sa pagde-decide.
   
   
   
Simula ng mangyari 'yung aksidente five years ago ay hindi na'ko muling nakapunta sa ospital. Feel ko rin na baka kapag pumunta ako roon ay maalala ko lang ang nangyari.
   
    
    
Ayo'ko rin namang hayaan 'tong sakit ko. Pa'no kung mahimatay o makatulog nanaman ako? Pa'no kung mangyari nga 'yon sa school tapos 'yung mga lalaki ang makakita sa'kin?
   
   
    
Pa'no kung ituloy nung isang lalaki 'yung balak niya?
   
   
    
Aish! Naman kasi eh... Ayo'ko ng bumalik sa ospital. Ayo'ko rin namang lumala ang sakit ko. Pero pwede kong gawin 'yung sinabi ni Z na mag advance ng take sa 2nd quarter exam.
   
    
    
Kapag nakapag test ako edi wala na'kong gagawin buong quarter. Makakapagpahinga ako at gagaling ang sakit.
   
   
   
Pero pa'no ko gagawin 'yon kung may sakit nga ako? Pa'no ako makakapag aral kung nahihirapan ako dahil sa sakit ko?
   
   
    
Anlaaa! Hindi ko na alam...
   
    
     
"𝐍𝐚𝐤𝐚𝐩𝐚𝐠 𝐝𝐞𝐜𝐢𝐝𝐞 𝐤𝐚 𝐧𝐚?" Tanong ni Z. Nilingon ko siya. Nagpupunas pa rin siya ng mga plato.
   
   
    
"𝐇𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐩𝐚..." Sagot ko sa kaniya.
   
   
    
Tinapos niya ang pagpupunas at humarap sa'kin. "𝐖𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞. 𝐊𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩." Saad niya na inilingan ko.
   
   
    
Nagsalubong ang kilay niya at lumapit sa'kin. "𝐀𝐧𝐨 𝐛𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐞𝐫𝐨𝐧 𝐚𝐭 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐧𝐚 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩?" Inis na tanong niya sa'kin.
   
   
   
Ako naman ay hindi na nakapagpigil ng luha. Nataranta siya at nilapitan ako. "𝐒-𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲..." 'Yun lang ang tangi niyang sinabi.
   
   
    
"𝐈𝐭'𝐬 𝐛𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐩𝐚𝐩𝐚𝐬𝐨𝐤 𝐬𝐚 𝐮𝐬𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐠 𝐨𝐬𝐩𝐢𝐭𝐚𝐥 𝐚𝐲 𝐥𝐚𝐠𝐢 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐚𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐩𝐚𝐫𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐤𝐨. 𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐢𝐞𝐝 𝐢𝐧 𝐚 𝐜𝐚𝐫 𝐚𝐜𝐜𝐢𝐝𝐞𝐧𝐭. 𝐀𝐲𝐨'𝐤𝐨 𝐧𝐠 𝐩𝐮𝐦𝐮𝐧𝐭𝐚 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐧𝐚 𝐚𝐧𝐨𝐧𝐠 𝐨𝐬𝐩𝐢𝐭𝐚𝐥 𝐝𝐚𝐡𝐢𝐥 𝐧𝐚𝐚𝐚𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐨 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐢𝐥𝐚." Iyak na sagot ko sa kaniya.
   
   
    
Hinaplos niya naman ang likuran ko. Isinandal niya ako sa dibdib niya. "𝐈'𝐦 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲, 𝐛𝐮𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨𝐧'𝐭 𝐡𝐚𝐯𝐞 𝐚𝐧𝐲 𝐜𝐡𝐨𝐢𝐜𝐞. 𝐏𝐚'𝐧𝐨 𝐤𝐮𝐧𝐠 𝐥𝐮𝐦𝐚𝐥𝐚 '𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐭 𝐦𝐨? 𝐊𝐚𝐢𝐥𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚 𝐜𝐡𝐞𝐜𝐤 𝐮𝐩." Saad niya habang hinahaplos ang likod ko.
   
   
    
Tiningala ko siya at sakto namang tumingin din siya sa'kin. "𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐰𝐨𝐫𝐫𝐲. 𝐊𝐚𝐬𝐚𝐦𝐚 𝐦𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐤𝐨 𝐞𝐡." Saad niya pa. Yumuko ako at hindi na muling nagsalita.
   
   
   
Tama naman kasi siya. Pa'no nga kung lumala ang sakit ko?
   
   
   
Naramdaman ko naman ang pagkirot ng ulo ko. Napahawak ako roon. Humigpit naman ang hawak sa'kin ni Z. Hinawakan niya rin ako sa ulo.
   
   
   
"𝐌𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐛𝐮𝐭𝐢 𝐩𝐚𝐧𝐠 𝐦𝐚𝐠𝐩𝐚𝐡𝐢𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐦𝐮𝐧𝐚." Saad niya at inalalayan akong makapunta sa kuwarto ko.
  
   
    
Inalalayan niya akong humiga at kinumutan pagkatapos. Lumabas na rin siya ng kuwarto after non.
   
   
   
Tinignan ko naman ang kisame at saka pumikit. Ang sakit ng ulo ko. Sobra! Pero dagdag sakit sa ulo ang pagpapa check up ko bukas.
   
   
    
Ayo'ko na... Ayo'ko ng maalala 'yon...
   
    
    
   
   
------------------------------------------------------------------------
    
A/N: sorry sa matagal na update. Tinamad kasi ako😓
   
   
    
   
   
If you like it then vote it! Thank yaurr🥰
    

AdoptionWhere stories live. Discover now