I Will Be Your Last Regret / Hyunlix

34.🕊

Bir süre sonra Hyunjin girmişti içeri. Felix onu görmesi ile yattığı yerden doğrulmuştu, bedenini korku ele geçiriyordu.

"İyi misin?"

"Soruyor musun?"

"İyi misin diye sordum."

"Hayır"

"İyi. Birazdan çıkacaksın"

Felix derin bir nefes alıp konuştu.

"Bana hâlâ inanmıyor musun?"

"Sana inanmam için bir kanıtın varmı?"

Felix'ten ses yoktu. Nasıl bir kanıt sunabilirdiki?

"Ben... sarhoştum.."

"Ahh cidden! Hep bunu söyleyip duruyorsun. Bilir misin Lix, insanlar sarhoşken gerçekte olduğu kişilere dönüşürlermiş.."

Felix yine konuşmadı. Başı eğik bir şekilde duruyordu öylece.

"Neyse birazdan korumalar çıkarır seni. Ben gidiyorum."

"Hyunjin bırak beni lütfen..."

Hyunjin olduğu yerde durup arkasına bakıp sırıtarak konuştu.

"Benden kurtuluşun yok Lix'im."

Diyerek çıkmıştı. Felix'in gözleri doluyordu. 'Neden ben?!' diye geçirdi içinden

_________________

"Ahh ne oldu ki bunlara yaa, çok iyi ilerliyorlardı!!"

Jisung'un konuşması ile ona dönmüştü Seungmin.

"Bilemiyorum... kaç kere gittik o eve aynı olumsuz cevapla geri döndük.."

Felix'ten haber alamıyorlardı. Defalarca Hyunjin'in evine gitdiler fakat Hyunjin onlara Felix'i göstermiyordu. Bazenleri saatlerce orada kalıp inat ediyorlardı ama sonuç yoktu.

"Yine mi gitsek acaba?"

"Göstereceğini sanmıyorum."

"Zorla gireriz."

"Deneyelim de gözümüzü öteki dünyada açalım Jis. Salak mısın?"

"Sen benim salak olduğumu bunca yıldır anlamadın mı Seung, alındım bak."

Diyerek dudadığı büzmüştü Jisung.

"Ahh cidden! Bu durumda bile şaka yapabiliyorsun!"

"E gidelim o zaman basalım orayı."

"Minicik boyunla o 1.90'ları çok güzel basarsın."

"Ben minik değilim bi kere! Onlar kocaman. Her neyse gidelim işte dostum bizi öldürmez herhalde."(tabi canım, elinize şeker verip gönderecek)

"Gidelim."

"Ha! Gerçekten mi?"

"Yok yalandan. Kalk Jisung siniri bozma benim. Zaten senin yüzünden sinir falan kalmadı bende."

"Okkei-"

"Konuşma!"

"Neden-"

"Konuşma dedim!"

____________________

Hyunjin'in evine gelmişlerdi. Evin önündeki korumalar kendi aralarında "yine mi geldi bunlar" diye geçirdiler sessizce.

"Bakın.. bu sefer girsekde giricez girmesekde giricez. Arkadaşımızı görmeden gitmeyiz."

"Çocuklar bence hiç gelmemiş gibi gidin çünkü bay Hwang sizi bu sefer sağ bırakmayacak."