I Will Be Your Last Regret / Hyunlix

27.🕊

"Sunoo'yu sen mi ö-öldürdün"

_______________________________

"Onu tanıyor muydun?"

"Evet."

"İhanet etmese ölmeyecekti."

Dediğinde yutkunmuştum. Ya beni de öldürürse?! Canını seviyorsan bundan sonra çok iyi rol yapmaya bak Lix!

"B-beni de öldürmeyeceksin değil mi?"

"Yanlış yoldan gitmediğin sürece hayır."

Bunu demesi ile eğik başımı hızla kaldırıp yüzüne baktım. Yanlış yol neresi amk. Sorsam mı? Yok sormim.

Gözlerim dolmaya başladı. Dolu gözlerle ona bakarken göz yaşlarımın akması ile kucağında olduğum adama yine sarıldım. Ona sarılıp hıçkırarak ağlıyordum.

"Neden ağlıyorsun güzelim?"

Sorduğu soruya cevap veremedim. O an neden ağladığımı bende bilmiyordum. Bu adam benim psikolojimi bozdu be!

"Ağlama artıkk lütfenn"

Diyerek saçımı okşamıştı. Ben ise bağırarak ağlamak istiyordum da yanında Hyunjin olunca utanıyon işte.

______

-Yazar'dan-

"Bebeğim yemek yemeyecek misin?"

Akşam yemeğ zamanı gelmişti. Bir kaç kez korumalar gelip onu çağırmıştı ama Felix hepsini reddetmişti.(sanki çıkma teklifi alıyo sjsjs)

Bu sefer Hyunjin'in kendisi gelmişti. Felix'ten ses yoktu. Hyunjin, yatakta, arkası dönük şekilde oturan küçüğüne yaklaşıp, arkadan sarılmıştı.

"Küstün mü bana miniğim?"

Felix konuşmadan omuz silkerek, Hyunjinden uzaklaştı. Hyunjin'de gülerek, ona yaklaşıp yine konuştu.

"Ayy birileri trip mi atıyorrr?? Ne oldu bebeğim?"

Felix'ten yine ses yoktu.

"Hadi ama Lixx, ne yaptıysam da özür dilerim."

"Hyunjin ben daha ne kadar burada kalacağım?"

"Benimle kalmak istemiyor musun?"

"Ahh hayır öyle değil..."

"Nasıl?"

"Ben... ben eskisi gibi yaşamak, okula gitmek istiyorum. Ama yanlış anlama seni istemiyor değilim."

"Okula gitmek istiyorsan tabii ki de gidebilirsin ama lütfen benimle kal, ne istersen yaparım Lix.."

Felix heyecanla Hyunjin'e dönüp, hafif gülümseyerek konuştu.

"Gerçekten mi?!"

"Evett."

"O zaman yarın başlayabilir miyimm lütfeeğnn!"

"Tabii kii!"

Dediğinde sevinçle büyüğüne sarılmıştı küçük olan.

"Hadi artık yemek vakti."

"Okkei."

________

-Felix'ten-

Sabah olmuştu. Şuan saat daha 6 bile olmamıştı. Heyecanla uyanmıştım. Hemen yerimden kalkıp lavaboya girip, işlerimi hallettikten sonra üzerimi değiştirmiştim.

Zıplaya zıplaya gülerek Hyunjin'in odasına girmiştim. Uyuyordu tabii ki. Üzerine atlasam dovmez dimi? Amaan dövmez canım. Zaten kuş kadar hafifim, hissetmez bile.