Mir canı sıkıldığı telefondan birini işletmeye karar verir.Mesajlaşmalarda onun bir mafya olduğunu anlar.
Daha sonra ise onu ablasının kız istemesinde görür.Mir'in yazdığı adam Demon onun eniştesinin abisidir.
(Açıklama yazmakta iyi değil o yüzden b...
Güneş'in seslenmesiyle elimdeki tepsiyi masaya bırakıp arka kapıdan arka bahçeye adeta uçtum.Arkamdan Güneş ve Eren de geldi ve birlikte oradaki banka oturduk.
Şimdi siz diyorsunuz bu salaklar ne yapıyor yine diye.Hemen açıklayayım.
Manevi dayım bize 'gelin benim kuyumcuya çalışırız' dedi.Biz de dedik ki 'hayır dayı,her zaman torpilli olmayacağız.Kendimiz iş bulup orda çalışırız'
Tabi ki de şaka yapıyorum.Buna inandıysanız burayı sakince terk edebilirsiniz.
Doğrusu şu ki Hatice Anne 'başka yerde çalışsınlar iş bulsana sen' dedi.Yani biz bulmadık aslında.
Çalıştığımız yer dayımın bir arkadaşının işlettiği ufak ve tatlı bir kafeydi.
Masa bezleri renkli örgüydü.Duvarlarda filmlerden alıntılar ve tablolar vardı.Çok samimi bir ortamdı.
5 kişi çalışıyorduk ve fazla yorulmuyorduk aslında.
2 gün olmuştu işe başlayalı ve Güneş'le tanışmıştık.Sarışın,tatlı bir kızdı.Sevmiştik onu.Diğerleri ile fazla bir sohbetimiz yoktu.Böyle işte.
"Eee sevdiniz mi burayı?"
"Sevdik tabi,buradan iyi yer mi bulacağız?"
Eren ikimiz adına da konuşunca ben de kafa sallayarak onayladım.
"Ay çok güzel.Sevmenize sevindim."
Gülümsedim.
Arkama yaslanıp telefonumu çıkardığımda herkes telefonuyla ilgilenmeye başladı.Mola 20 dakikaydı,bu 20 dakikada reels izleyebilirim.
