Traveling Through Ancient Times To Be a Shopkeeper《Myanmar Translation》

အခန်း(၂၇)

အခန်း(၂၇) လီရွှေ့ချင်း

နေ့လယ်စာဆိုင်ခင်းချိန်တွင် အအေးသုပ်(အစုံသုပ်မျိုး)နှင့် သံပြားထမင်းကြော် [အသားနှင့်သက်သတ်လွတ်]၊ ပန်ကိတ်အရေအတွက်ကိုတော့ ထက်ဝက်ခွဲထားပြီး သက်သတ်လွတ်ပန်ကိတ်များ၊ ထမင်းဖြူ၊ ဆန်ကြမ်းထမင်းတို့ကို ပြင်ဆင်ထားလေ၏။ နေ့လည်ခင်းတွင် ရာသီဥတုပိုပူသောကြောင့် ဂျယ်လီရောင်းချမှုလည်း ရှိ၏။

အအေးသုပ်ဟင်းလျာများတွင် ခေါက်ဆွဲအေး၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်၊ သခွားသီး၊ ဆလတ်ရွက်၊ အာလူးခြစ်၊ ကြာစွယ်၊ တရုတ်နံနံ၊ ပဲများ၊ မုန်လာဥနီခြစ်၊ ဂေါ်ဖီထုပ် နှင့် အသားဟင်း၊ ဝက်သား၊ ဝက်သားဆားနယ်ချပ်များ ပါလေ၏။

အအေးဟင်းပွဲများသည် တစ်ပန်းကန်လျှင် ခုနစ်၀မ် ကျသင့်ပြီး၊ အသားနှင့်အသီးအရွက်များ တစ်ပန်းကန်လျှင် ဆယ့်ငါး၀မ်နှင့် အသားတစ်ပန်းကန်လျှင် နှစ်ဆယ့်ငါး၀မ်ကျ၏။

ဝက်သား တစ်ကတ်တီလျှင် ၀မ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကျ၏။ ၀က်နားရွက်များသည် စျေးပေါပြီး၊ အလကားဟုပင် ထင်ရသော်လည်း စီးပွားရေးလုပ်ခြင်းသည် ရေရှည်စီမံကိန်းတစ်ခုဖြစ်၏။ ဝက်နားရွက်များကို စျေးကွက်တွင် ရောင်းချပါက စျေးနှုန်းမှာ သေချာပေါက် တက်လာမည်ဖြစ်ကာ၊ ဝက်နားရွက်များကိုင်တွယ်ပြင်ဆင်ရာတွင်လည်း အများကြီးအားစိုက်ထုတ်ရသည်။

ထမင်းဖြူတစ်ပန်းကန်သည် ငါး၀မ်နှင့် ဆန်ကြမ်းထမင်းတစ်ပန်းကန်သည် နှစ်၀မ်ကျသင့်၏။

အစားအသောက်များကို စင်ပေါ် တွင်တင်ထား၏။ သွလာနေသူများ သိပ်မများသေးဘဲ၊ နေ့လည်စာစားချိန်ပင် မရောက်သေးချေ။ ဝေ့ချန်၏ဆိုင်တွင် ထမင်းကြော် နှင့် ပန်ကိတ်များ ဝယ်စားနေကြသည့် ပုံမှန်ဖောက်သည်များလည်း ရှိနေလေ၏။ သူတို့သည် အချိန်ခဏလောက် တန်းစီကြပြီး စောင့်နေကြရသေး၏။ ကံကောင်းထောက်မစွာနှင့် နောက်ဆုံးတော့ ပြန်ဝယ်လို့ရပြီဖြစ်၏။

ဖောက်သည်သည် ဂျယ်လီတစ်ပန်းကန်ကိုလည်း မှာယူခဲ့၏။

လမ်းသွားလမ်းလာများကလည်း လာရောက်မေးမြန်းကြသော်လည်း အအေးဟင်းပွဲများကို စိတ်မဝင်စားကြပုံရလေ၏။