Hated Hearts Loving Ends (Dashiell Series #1)

Chapter 29: Bygone

๋࣭ ⭑

Leal's Point of view:

"Damn, Rhant! enough!" hindi ko siya pinansin at patuloy pa rin ang pag-inom ng alak. She's gone, ano pa ba ang maidudulot ko sa mundo kung wala na 'yung taong mahal ko? Damn it! I hate you so much, Zendy. "Do you think makakatulong 'yan sa'yo? tumigil ka na!" sigaw ni Kenma sa'kin.

"I can't take this anymore, I love her so much, Ken Iniwan niya na ako, hindi niya ako pinag-explain." Ininom ko ulit 'yung alak at pinunasan ang luha ko, damn, may tama na ako. "At ngayon malalaman ko na kasama niya 'yung kaibigan niya? damn it!" tumawa ako at naramdaman ko na lumapit si Ken sa'kin.

"You should rest, Rhant, may pasok pa tayo bukas." Mabuti na lang ay nandito siya para samahan ako, hindi ko na alam ang mangyayari sa'kin kung ako lang talaga mag-isa rito sa condo.

"I will shift to the another course, Ken..." I looked at him, halatang nagulat siya sa sinabi ko. "Dapat una pa lang ay ginawa ko na 'to. I shouldn't let Zendy to do that to me, nag-mukha akong aso, damn! this is all my fault." I bowed my head at hinayaan ko na lang ang sarili ko ro'n na umiyak.

"If that's what you want, dude. I'm just here, tara na, mag-pahinga ka na." Tumango ako sa kan'ya at inalalayan niya akong mag-lakad papunta sa kwarto ko. Damn, hindi pa rin ako sanay na wala na siya rito, gabi-gabi ko siyang hinahanap, kung hindi dahil sa friends niya ay hindi ko malalaman kung nasaan siya. "I need to go, Rhant. Just call me if you need me." Lumabas na rin ito at hinayaan ko na lang ang sarili kong makatulog.

Mabilis ako pumuntang university dahil naalala ko na may groupings kami, last na 'to and nakausap ko na rin naman 'yung Department na lilipat ko. I saw her na kakababa lang ng kotse and kasama niya si Hyuri, damn it! hinayaan ko na lang ang sarili ko na tignan siya sa loob ng kotse ko bago ako lumabas. I think hindi niya na gusto na makita or makausap ako, kaya hahayaan ko na lang muna siya. Nang makarating na ako sa architecture building ay agad ko iniwasan si Zein, ayokong makausap ang babaeng 'yon. Ilang oras din ako nag-focus sa project plan namin bago ako pumunta sa Department para mag-shift sa another program.

"Hey, Rhant. I saw her." I gazed at him habang kumakain kami sa cafeteria, nilibot ko naman 'yung paningin ko at nahagip siya ng mga mata ko. "Who's that guy? he's quite familiar." Tumaas ang kilay ko dahil inabutan niya si Ainsley ng food, bakit nandito 'to? akala ko ba na sa Philippines siya.

"Shut up, Ken." Narinig ko ang tawa niya at kumain na lang do'n, kaya ko tiisin para sa kan'ya, alam ko naman na saakin pa rin ang bagsak niya. Napatigil ako nang makita si Zendy na lalapit sa pwesto ko, tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako. "What are you doing here?" I asked with a calm tone, ayokong mag-kagulo rito.

"Let's talk, please." Tinanggal ko ang kamay niya na nakahawak saakin at tinignan ko ito.

"For what? are you happy na wala na kami?" narinig ko ang paalam ni Ken pero hindi ko na ito nilingon pa, pakiramdam ko rin na nakatingin sa'min si Ainsley kaya hindi ko ito matinggan.

"I-I'm not, R-Rhant. Let's talk, please!" hinila niya ako papalabas.

"Damn, Zendy, ano pa bang kailangan mo?" frustrated kong tanong, damn this girl.

"I'm here to apologize, Rhant. I'm so sorry, I didn't mean to do that, hindi ko gusto na mag-break kayo. Forgive me." Hinawakan pa niya ang kamay ko pero agad ko 'yon binitawan.