Hated Hearts Loving Ends (Dashiell Series #1)

Chapter 17: Sweetness

Few weeks after, palagi na ako kinukulit ni Leal, hindi na nga niya ako inaasar, eh. Hindi ko pa rin siya kasi sinasagot about do'n sa ligaw niya, pero sa tingin ko parang gano'n na rin 'yon, dahil nag-kiss na kami. Ilang linggo na rin Kiya, and Adam. Sobrang saya ko nga nung sinagot niya mismo si Adam sa room, eh! akalin mo 'yon magiging sila pala. "Ries, pansin ko. Bakit hindi na kayo nag-papansinan ni Zild?" Napatingin ako kay Kiya nang tanungin niya ako.

"Hindi ko rin alam, eh, sinubukan ko naman siyang kausapin pero umiiwas siya kapag lumalapit ako" I said, after kasi nung birthday ni Leal hindi niya ako pinapansin, eh. May problema kaya siya? "Kumusta pala si Verielle" I asked, ilang days na rin kasi hindi pumapasok si Verielle dahil may sakit siya, hindi naman namin mabisita dahil sobrang dami naming gagawin, malapit na rin kasi 'yung christmas break.

"She's fine, next day ata papasok na raw s'ya" sabi ni Akiya at tumayo. "Uhm, Ainsley sabayan ko muna si Adam mag-lunch ah" Napairap ako sa sinabi niya, porket may jowa na iiwan na niya ako.

"Sige na!" Sabi ko at tumayo na rin para mag-lunch. Nasaan na kaya si Leal? kinakausap pa kaya siya ni tito? Lalabas na sana ako pero nakita ko si Zild na hindi pa natatapos sa activity namin ilapitan ko naman 'yon.

"I don't need your help" Nabigla ako sa sinabi n'ya, hindi pa naman ako nakakaupo pero sinabi niya kaagad 'yon, pero tumabi pa rin ako sa kan'ya.

"Z-Zild, are you mad at me? may nagawa ba ako?" Nalulungkot ako dahil hindi ko na siya nakakausap, kapag naman nandoon siya sa rooftop at naabutan ko siya umaalis siya kaagad, na-miss ko tuloy 'yung bonding naming dalawa.

"No, I'm not, stay away from me, he might get mad at me at sapakin pa ako." Sabi niya tatayo na sana siya pero hinawakan ko ang braso niya. "You said you always be there for me, right? so how did this happened? Why weren't you there?" Napalunok ako nang mag-crack 'yung boses niya at ramdam ko umiiyak siya "Just please stay away from me, Ainsley" Ano bang nagawa kong kasalanan? palagi ko 'yon iniisip.

"I'm not leaving until you tell me what's wrong" I said at humarap siya saakin.

"I don't know... I'm just really hurt, let's not talk about it. I need to go" hindi siya makatingin sa'kin kaya hinawakan ko 'to, mabuti na lang ay kaming dalawa 'yung na sa classroom.

"Zild, please hindi ko naman kaya na iniiwasan mo 'ko na hindi ko alam ang dahilan." Because of that nag-crack na rin 'yung boses ko, pinipigilan kong hindi umiyak sa harap niya.

"I-I love you, Ainsley. Remember when I asked you if I can be your partner to that cotillion? you agree with that. Pero what happened? umasa ako!" Damn, bakit sa lahat pa na pwede kalimutan 'yon pa? Dahil na rin siguro sa emotion at nangyari nung araw na 'yon ay nakalimutan ko na dapat si Zild pala 'yung partner ko, ang tanga-tanga ko! kasalanan ko 'to.

"I-I'm sorry, Zild. Nakalimutan ko, may nan-" I stopped, hindi ko na mapigilan umiyak sa harapan niya, kahit naman mag-sorry ako ay kasalanan ko pa rin, hindi ko na mababalik 'yon, nasaktan ko siya. Dapat kinausap ko siya nung araw na 'yon, pero hindi! ang tanga ko para kalimutan 'yon.

"My heart breaks everytime I look at you, haha maybe I meant to be alone" He said at binitawan ako, lalakad na siya siya but I grabbed his arms and hugged him.

"No, Zild you're not alone, I'm here, I'm not leaving you alone, not not, not ever, alam mo ba sa tuwing kasama kita pakiramdam ko safe ako palagi kasi nand'yan ka, h'wag mong isipin na mag-isa ka because I'm always here. I-I'm sorry if nasira ko 'yung tiwala mo during Leal's birthday, n-nakalimutan ko lang talaga due to my emotions. Hindi ko sinasadya, I hope mapatawad mo ako" I said, at humarap sa kan'ya.