"ආආආආආආආහ්.... සුදු අයියේහ්හ්හ්හ්....... හොල්මනක්......."
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.ගෙදර බිමට ටයිල් ටික නම් පංකාදුවට අල්ලලා තියෙනවා....... මේවා සෙරමික් ද ග්රැනයිට් ද පෝසිලේන් ද...... කොල්ලා ඕවා කොහොමද දන්නෙ...... ඒත් දැන්නම් ඒක ඉන්නෙ සුදු අයියගෙ ගෙදර පොළොව කකුලෙ ඇඟිලි දහයෙන් ම බදාගෙන ඒ ගැන දැඩි විශ්ලේෂණේක...... ඒ කල්පනාවෙන් ම අතේ ඇඟිලි වල නියපොතු ටික එකින් එක බඩ ඇතුළට දාගන්නව දැන් ගොඩ වෙලාවක ඉදන්.......
"ආයු නියපොතු කන්න එපා දරුවො...... බලනව තමුසෙගෙ ඇඟිලිවල පුරුකෙන් පුරුක අඩු වෙනව දැන්......."
සුදු අයියා කිව්වෙ ආයෙමත් කටට දාගන්ඩ කලින් අත් දෙකම තද කරලා අල්ල ගන්න ගමන්...... මේකා නෙමේ තවම ඔලුව ඉස්සුවෙ..... බිම බලාගෙනමයි......
බිම නැතුව කොහෙ බලන්නද අනේ..... තමන් වාඩි වෙලා ඉන්න පුටුවෙ ඉස්සරහ පුටුවට වෙලා අත් දෙකත් පපුවට බැඳගෙන මූණට මූණ බලන් ඉන්නෙ මේකා ටිකකට කලින් හොල්මනක් කියලා කෑගහපු මනුස්සයනෙ......
සුදු අයියගෙ අප්පච්චි නැති වෙලා නෑ අනේ...... හරි පුදුමයි නේද....... කොල්ලා මෙච්චර කල් හිතන් ඉදලා තියෙන්නෙ බහුබූතයක් නෙ.......
කොල්ලා උඩ බලන්නෙත් නැති තැන සුදු අයියගෙ අප්පච්චි උගුර පෑදුවෙ එතන තිබුණු නොසන්සුන් නිහඬතාවය මොහොතකට බිඳින ගමන්......
ඔන්න කොල්ලා ක්ෂණිකව අප්පච්චි දිහා බලලා ආයෙමත් බිම බලාගත්තා ඒ පාර...... සුදු අයියත් කටින් පිට වෙන්ඩ හදන හිනාව තද කරගත්ත තොල් දෙක අතර බොහොම අමාරුවෙන් හිර කරගත්තෙ වැරදිලා හරි ඔය හිනාව පිට උනොත් තමන්ට ටිකට් එක ඇදෙනවා කියල දන්න නිසා..... ඇයි ඉතින් අහිංසක පාටට හිටියට ඒ තරම් ගිනි බෝම්බෙනෙ මේකත්......
අනෙක් අතට කොල්ලා මොනවා කරන්නද කියන්නකො...... මෙච්චර කල් දැනන් හිටියෙ නැති අප්පච්චියෙක් එක පාරට මතු උනාම...... සුරේනි ටීචගෙ උනත් භාෂා භාවිතය අන්තිම සවුත්තුයි....... සුදු අයියත් ඔච්චර කියෝනව නිකමට අප්පච්චි ගැන කියලා තියෙනවද......
එක පාරටම සුදු ඇඳුමකුත් ඇදගෙන ලොකු සද්දෙකුත් එක්ක පොටෝ එකේ ඉන්න එක්කෙනා ප්රාදූර්භූත උනාම බය වෙන්නැද්ද...... ඒකත් මේ ලෝකෙ නෑ කියලා හිතන් හිටපු කෙනෙක්......
YOU ARE READING
ආරාධනා...... (ongoing) Onhold
General Fictionඅතීතයේ ගිලිහී ගිය සතුට රැගෙන යලි වඩින්න;