Match Point

Hoofdstuk 16

Warme ochtendstralen vallen op mijn gezicht, ik kreun jammerend terwijl ik me nog eens omdraai en de dekens strak over me heen trek. Mijn ogen krijg ik met moeite open, knipperend tegen de felle zon zet ik mijn ellebogen onder me neer en kijk ik mijn kamer rond. Suf kijk ik eerst naar links, waar mijn kledingkast half open staat, om vervolgens rechtdoor te kijken waar mijn oog op mijn bureau valt. Als een flits komen alle herinneringen terug. Ik frons, mijn hart begint sneller te kloppen en mijn mond valt een beetje open terwijl ik wen beetje paniekerig in het rond zoek; Milo.

Ik reik naar mijn telefoon, die vreemd genoeg netjes op mijn nachtkastje aan de lader ligt. Eenmaal de code juist ingevoerd, verschijnt er een glimlach rond mijn lippen. 'Goeiemorgen dromer,' Het is lastig om gefocust te blijven en de letters niet wazig te laten worden, dus ik leg snel mijn telefoon weer neer waarna ik me terug het matras in laat zakken. Is hij weggegaan? Hoe laat, en voornamelijk; Hoe. Heb er ik er dan niets van gemerkt? Zo'n vaste slaper ben ik ook weer niet. Ik slik, maar blijf een droge keel hebben. Hoe kan ik dit alles gemist hebben? "Hey, goeiemorgen lieverd." Ik til mijn hoofd op en zie hoe mijn moeder voorzichtig mijn kamerdeur openduwt. Ze houdt met haar hand de deurklink vast en wacht even tot ik haar antwoord. "Uh, hoi, ja, goeiemorgen," Zeg ik schor, nog steeds een beetje in de war. "Lekker geslapen?" Ze laat zichzelf binnen, sluit de deur achter zich en even later voel ik het matras bij mijn voeten inzakken. Ze legt haar hand op mijn been en kijkt me lichtelijk grijnzend aan. "Mam wat- waar is...?" Vraag ik, hopend dat ze antwoorden heeft op mijn vele vragen. Ze lacht zachtjes en schenkt me een geruststellende blik. "Hm, je was echt helemaal weg hè? Gisterenavond?" Ik wrijf mijn hand over mijn gezicht en knik toegevend.

"Hij moest weer terug naar huis, maar wilde je niet wakker maken zei die." Vertelt ze. Ze knijpt zacht in mijn been om mijn aandacht te krijgen. "T is een goeie jongen, Matthy." Waterig glimlach ik naar haar als ik terugdenk aan gisterenavond. Hij vroeg me meerdere malen of ik al eindelijk klaar was, wat telkens uitliep op een 'pauze' die ik inlaste. Het duurde daarom ook drie keer zo lang als dat het had kunnen duren, maar dat maakte me niets uit. Het enige waar ik rekening mee moest houden is het op tijd brengen van de papie- Kut. Mijn ogen vergroten en de paniek stijgt binnen seconden tot boven mijn hoofd. "Mama waar liggen die papie-" "Is geregeld." Met fronsende wenkbrauwen kijk ik verward naar mijn moeder die me aan zit te kijken alsof er niets aan de hand is. "Milo is op zijn weg naar huis langs Angelique gereden." Ze klopt nog een keer op mijn been voordat ze opstaat. "Ik zou hem maar appen, als ik jou was." Ik trek mijn mondhoek omhoog en knik nogmaals. "Doe ik," Beloof ik.

Mijn moeder verdwijnt weer achter de deur, en ik reik weer naar mijn telefoon om mijn belofte waar te maken. Ik open de chat met Milo, maar zie meteen dat er een nieuw bericht van hem binnenkomt. 'Vanmiddag half 1 word je verwacht door Angelique' Ik zucht even uit, zijn woorden prikken door mijn zachte bubbel heen. Toch blijft mijn aandacht bij onze chat, als zijn status weer veranderd naar aan het typen. 'En door mij, natuurlijk.' Een grinnik verlaat mijn mond en ik bijt zachtjes op mijn lip. Mijn vingers bewegen over het toetsenbord en ik app hem terug dat ik er zal zijn.

Mijn telefoon leg ik ondersteboven op mijn borst en ik zucht diep uit. Tijd om eens uit bed te komen. Met tegenzin sla ik de dekens van mijn lijf af en rek ik me uit, waarna ik me naar de badkamer beweeg. Ik zet mijn handpalmen op de wasbak en staar de spiegel in. Mijn haar zit compleet door de war, mijn shirt hangt met kreukels erin over mijn lichaam, maar ik voel me uitgerust. Ik slaap al nachten niet zo best, maar dat is normaal in de weken rond het toernooi. Toch heeft Milo het voor elkaar gekregen me daadwerkelijk uit te laten rusten, iets waar ik zelf nog niet in wist te slagen. Diep neem ik adem waarna ik me omdraai en de douche aanzet.

Na een verfrissende douche loop ik aangekleed, al dan wel in mijn sportkleding, naar beneden waar de geur van warme broodjes mij tegemoet komt. "Zo, klaar voor?" Hoor ik mijn vader vragen, die een krant openslaat aan de eettafel en mijn kleding heeft opgemerkt. Ik knik en neem ook plaats terwijl ik mijn telefoon in mijn zak duw. "Wat moet je vandaag doen, weer al dat papierwerk?" Glimlachend schud ik mijn hoofd. "Nee, daar ben ik gelukkig klaar mee. Waarschijnlijk helpen met het klaarmaken van de banen, opruimen, misschien ook al alle dranken klaarzetten... Beginnen aan de laatste details." Aan de ene kant betekent dit dat het toernooi steeds dichterbij komt, maar aan de andere kant komen ook alle kutklusjes steeds dichterbij. Al moet ik zeggen dat het ook wel beloond wordt om die klusjes te doen; aan het eind van de week roepen Angelique en Bas ons ieder jaar bij elkaar om een drankje te doen, wat altijd een gezellige avond beloofd te worden. Daarnaast gaan de dagen snel voorbij, krijg ik de mogelijkheid om tussen de klusjes door te trainen met Milo, die het gek genoeg nog niet heeft opgegeven met mij. Mijn moeder schuift een bord met een aantal broodjes erop op tafel. "Eet smakelijk," zegt ze, en glijdt haar hand even over mijn hoofd.

Na het eten sta ik met nieuwe energie weer op van tafel. "Ik ga ervandoor," Meld ik, en grijp mijn rugzak van de grond. "Zie jullie vanavond!" Roep ik terwijl ik ondertussen alweer bij de voordeur sta. "Tot vanavond!" Hoor ik vanuit de eetkamer komen, maar ik heb de deur al achter me dichtgetrokken. Op naar de tennisbaan.