" Evet çağrı, ama sen adını söylememiştin. Ee ne zaman kahve içiyoruz?"
Kaşlarım çatılırken gülerek konuştum.
" Nasıl?"
" Hatırlamıyor musun? Söz vermiştin ya.."
...
"Merhaba, sakıncası yoksa ben de katılabilir miyim? Çizimim iyidir."
Alayla gülüp birbirlerine baktıklarında benim de dudağımın kenarı kıvrılmıştı, ben hafife alabilecekleri biri değildim.
Mavi gözlü olan beni süzdükten sonra konuştu.
" Katıl madem, ama sonra bi kahve sözü alırım."
Nefesle güldüm.
" Beni bulursan alırsın."
" Öyle olsun..."
...
" Buldum seni ufaklık, alırım bi kahveni."
Göz kırptığında arkamdan yalancı bir öksürük sesi gelmişti. Dönüp baktığımda Göktürk olduğunu gördüm, diğerleri de kaşlarını çatıp çağrı ya odaklanmıştı.
" Kim bu arkadaş Meriç?"
Çağrı " Meriç... Güzel ismin varmış."
" Teşekkürler ama vaktim yok, başka zaman yapalım olur mu?"
