Wattpad e getirilen yasak yüzünden okuyamayıp daha sonradan okuyanlara selam olsun 😔
19 temmuz benim doğum günüm lan!
Neyse boşverin. zar zor iki arada bir derede bölüm yazdım size. Alırım bi ⭐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Meriç & Göksu)
İyi okumalar canlar...
🌀
Meriç ten
Sabah gözlerimi açtığımda alt tarafımda hissettiğim keskin acıyla yüzümü buruşturup inlemiştim.
Göktürk, " İyi misin bebeğim?"
Gözlerim dolduğunda beni kucağına alıp dizlerine oturtmuştu, yeni uyandığı için saçları her zamanki düzenli halinden çok uzaktı.
" Canım yanıyor Göktürk..."
Başımı mızmızlanarak omzuna yasladığımda saçlarımı öpmüştü, bir yandan da sırtımı okşuyordu.
" Bu gün biraz acır ama yarın geçer bebeğim."
" Günaydın kaçak!"
Yandan gelen Çınar ın sesiyle bakışlarımı oraya çevirdim, hiç olmadığı kadar mutlu bir şekilde bize bakıyordu. Evet, dün gece yaşanan şeyi gerçekten istiyor olmalıydı.
Göktürk, " Bebeğimizin canı yanıyormuş sevgilim."
Yanımıza yaklaşıp elini kalçama attığında acıyacak korkusuyla irkilmiştim.
" Korkma güzelim, masaj yapıcam."
Bir süre Göktürk ün omzuna yaslanarak çınarın yaptığı masajın tadını çıkardıktan sonra yan tarafa döndüm.
" Selim?"
Öylece bizi izliyordu.
" Neden uzakta duruyorsun ki? Gel."
Gülerek dudaklarıma bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildiğinde telefonu çalmıştı. Yataktan kalkıp telefonu eline aldı.
" Buyrun, kimsiniz?"
"..."
"Sakin ol, arkadaşına bir şey olduğu yok."
"..."
" Kapı mı?!"
Telefonu kapattıktan sonra zil çalmıştı, üçümüz de selim e dikkat kesildiğimizde tek bir isimle bizi ayfınlattı.
" Viktor."
Yataktan fırladığımda canımın acısıyla olduğum yere çakılmıştım. Çınar beni kucağına alıp benimle beraber aşağı indi, selim ve viktor bağırışıyordu.
" Arkadaşım görücek ben!"
" Al geldi!"
Viktor bana anlamaz gözlerle bakarken ben ise utançla yüzümü çınarın boynuna gömmüştüm.
" Sen onlarla yattın?"
Cevap veremediğimde homurdanmıştı.
" Aptal meriç.. mafyaya bulaşma dedim, üç mafyayla sevgili ol değil!"
" Ama vi... Ben onları seviyorum, gerçekten bundan eminim. Ayrıca onlar kötü insanlar değil."
Histerik bir şekilde gülüp karşımdaki koltuğa kendini attı.
" William için de böyle demiştin."
Çınarın gerildiğini hissederken diğerlerine baktım, kaşlarını çatıp tamamen bize odaklanmışlardı.
" Kandırılmıştım!"
" Ben de seni uyarmıştım! Mafya olan herhangi birisi iyi bi insan olamaz!"
Göktürk ün yumruklarını sıktığını gördüğümde hüzünle viktor a baktım. Ailem dediğim dostumun onlarla düşman olmasını istemiyordum.
" Vi.. bu durum farklı, aşığım onlara anla lütfen! Onlardan vazgeçmiycem."
Ayağa kalktığında oldukça kararlı duruyordu.
" Benim seni bir yıl daha merak etmeye niyetim yok meriç, senin için canımı veririm, ama bu olmaz. Seni tekrardan aynı bitik halde bulmaya niyetim yok. kandırıldıktan sonra gel, istemesem de ben yine seni toparlarım dostum. Hoşçakal..."
Kalkıp giderken Göktürk ün ona verdiği evin anahtarını da yere atmıştı, benim ise gözlerimden yaşlar ard arda süzülüyordu. Selimin elini yüzümde hissettiğimde ona baktım.
" Ağlama bebeğim lütfen, kalbim dayanmıyor."
" O benim ailemdi selim- ona çok şey borçluyum- onu kaybedemem!"
Yüzüme öpücükler bırakırken arkadan Göktürk ün sesi geliyordu, sanırım telefonla konuşuyordu ama çok sinirliydi.
...
Viktor dan
Evden çıktığım gibi kendimi yola atmıştım, Meriç gibi sokaklar yuvam takıntım yoktu bu yüzden kendime kalacak bir yer bulacaktım.
...
Kendime kiralık bir ev bulmuştum ve onu görmek için yolda ilerliyordum ki ağzımda hissettiğim el ile arkaya çekilmem bir oldu, debelenmem durduğunda nerede olduğuma baktım. William tam karşımda oturuyordu.
(İtalyanca konuşuyor bunlar aralarında, hani ikisi de italyan ya...)
" Merhaba viktor."
" Ne yapmaya çalışıyorsun?!"
Gülerek elindeki yüzüklerden biriyle oynamaya başladı.
" Arkadaşını istiyorum, beni kaç sıfırlı bir zarara soktuğunu tahmin bile edemez."
Gülerek arkama yaslandım.
" Artık arkadaş olmadığımıza göre bir işine yaramıyorum itici herif, bırak beni."
Kaşları çatılırken anlamayarak kafasını yana eğdi. Bıkkın bir nefes verip konuştum.
" Yeni sevgilileri yüzünden kavga ettik, artık herhangi bir bağımız yok, onları seçti."
Vücudu kasılmış, yumrukları sıkılmıştı.
" Sevgilileri derken?"
" O üç adam işte, seviyomuşlar birbirlerini."
Keyifli bir kahkaha atıp konuşmaya devam ettim.
" Sen daha saçını sevememişken onlar yatmış. Kaybettin William, kabullen. Her zaman kazanamazsın..."
" Yanılıyorsun viktor, ben her zaman kazanırım..."
