Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...
Bölüme geçmeden önce bölüm başına yazacağım bölüm müziğini açmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı da unutmazsanız sevinirim! ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13.Bölüm : KAYBET.
"Yeniden başlamam gerektiği bi andayım. Ne inzivası.. Odamdayım zindandayım. Ve sarılmam gereken tüm insanlar kayıp. Bazen olmaz, kimse duymaz... Karanlık, ıssız bir odada... Seninle yandık , seninle söndük..." BÖLÜM ŞARKISI : Sokrat St & Cem Adrian - Bazen Olmaz-
-
Odamdayım. Beni içten içe rahatsız ettiğini bildiğim bazı gerçekleri görmezden gelmeye çalışarak odamın tavanını izliyorum. Kendimi kendi perdelerimin ardına saklıyorum.
On sekiz yaşındayım, bir kayboluşun ortasındayım ve her şeye rağmen hala çok acemi kalbim. İlk defa tanışıyor bazı duygularla, ilk defa titriyor böylesine.
İtiraf etmek zor ama kalbimin derinlerinde bir yerde bir noktada bazı şeyler oluyor ve hepsi beni tek bir isme götürüyor...
Aziz Ata Yener'e.
Hiç beklemediğim bir anda oldu bir şeyler. Bu hisler yani, kalbimdeki titreşimler. Bunlar kimin başına beklerken gelir ki zaten?
Korkuyorum hayattan. Korkuyorum içimde güvenle var olan soyut parçaların hayatın gerçekliğine toslamasından.
Yanında otururken, söylediklerini dinlerken, kokusunu hissederken kalbimin titremeye başladığı biri var karşımda. Oysa onun tüm hayatı geçmişinden izlerle dolu. Eski aşkının fotoğrafları, eşyaları, anıları ve varlığı hayatının her yerinde hala.
