KOPYA

"ÇAY!"

O sırada gözüme kapatılan bez ile tedirgin oldum. Sonra bir bez ağzıma konuldu 'Nefes alma Azra! Nefes alma' sonunda derin bir iç çekiş ve her yer kapkaranlık. Yine merhaba karanlık. Acaba yeni olayım neydi?

***

Gözlerimi açtığımda karanlık bir odadaydım. Yani karanlık dediğim sadece küçük bir gece lambası ile aydınlanıyordu. Gözüm odanın ışığına daha çok alıştığında odayı inceleme fırsatı buldum. İki tane tek kişilik yatak birleştirilmiş ve tek yatak haline getirilmişti. Bir tane dolap ve bir tane çalışma masası vardı. Kaçırıldıysam ellerim ayaklarım gözlerim veya ağzım neden bağlı değil? diye kendime sorarken kapının kilit sesini duydum. Tabi ya kapıyı kilitliyken nasıl kaçabilirdim ki zaten... Pencerede küçücük bir şeydi hayatta sığmazdım. Beni kim kaçırdıysa akıllı biri valla kurtulmam zor olacak. Benim şu an korkmam gerekmiyor mu? Peki ben neden korkmuyorum? Valla içimden korkmak hiç gelmiyor. Kilit açıldıktan sonra kapının aralığından kafasını uzatan Batu'ya şaşkın bakışlarımı yolladım.

-Hey! Uyanmışsın.

deyip içeri girdi. Kapıyı kapatıp yatağın kenarına oturdu.

-İyi misin Azra?

-Hayır!

sesim o kadar sert çıkmıştı ki bir an acaba Batu'yu dövüp buradan çıkabilir miyim diye düşündüm. Ama sonra kaçmak yerine kafamdaki deli soruları akıllı soru yapmayı umdum. Bu düşünceler gittikçe neyse sustum tamam.

-Beni neden kaçırdın Batu?

Gözlerini kaçırdı sonrada kahkayı patlattı.

-Ben seni kaçırmadım Azra. Kalıcak yerin yoktu bende sana kalacak yer yarattım.

Bu cümleyi o kadar ciddi söylemişti ki sadece baktım. Kendime geldiğimde yatağa iyice yayılmıştı.

-Ben gitmek istiyorum.

Hayatımda duyduğum en saçma cümleydi.

-Nereye Azra?

Öyle hemen onun evinde kalmayı kabul edemezdim değil mi olmazdı.

-Burası hariç her yer olabilir ama burası olmaz Batu. Kalamam ben bulurum kalacak bir yerler şimdi gitsem...

En şirin halimle söylüyordum ama o kızgındı bunu gözlerinden anlıyordum.

-Hayır dedim Azra! İpekle konuşmalarınızı duydum gidecek bir yerin yok parkta mı yatmayı planlıyorsun? Ne yani seni gece tek mi bıraksaydım?Tamam daha erken bir saat ama bir kaç günlüğüne kalacak bir yer bulana kadar burada kalabilirsin. Benim için bir sıkıntı olmaz sadece burada kaldığını bir ben bir de sen bileceksin onun için...

Bundan sonrasını dinlemedim galiba haklıydı yani İpekle aramı düzeltene kadar burada kalabilirdim. Sonunda hangi insan sevdiği birine zarar vermek ister ki. Galiba Batu'ya güvenebilirdim. Sanırım...

-Tamam kabul ama sadece bir kaç gün. Ondan sonra belki okul kaydımı evimize yakın bir okula aldırırım İpekle barışmazsak yani.

-Yok ya neden gidesin İpek seni affeder sonuçta bir söz yüzünden yıllardır tanıdığını silemez herhalde dimi?

-Konu sensen silebilir Batu.

Bu konuda cidden çok haklıydım. Senelerdir Batuyu bekliyordu her ne olursa olsun bir gün Batu'nun da onu sevebileceği hayaliyle yaşıyordu. Ama bu saçma bir hayaldi hemde baya saçma. Batu bana hissiz bakışlar yolladıktan sonra yine konuşmaya başladı.