"SÜRPRİZ!"

208 24 6
                                    

Multi: Azra,Burak ve Emily.

Sizce gitmeli miyim? Gitmezsem konuşmayacak çok merak ettim ben şimdi. Hem sürprizi merak ettim hemde şu Ömer Abi denen adamı...

-Hazırlan da gel hadi!

dedi Burak. Burak ile konuşmalıydım. Sadece bir sürpriz işte! Ne çıkabilir ki? Ben kapıdan içeri giriyordum ki bağırdı.

-Bu akşam, hayatındaki en güzel akşam olacak.

***

Odama gidip hızla üstümü değiştirdim. Şu Ömer Abi denen adamın kim olduğunu artık öğrenmeliydim. Acaba sürprizi neydi? Ben gitgide çok meraklı biri olmaya başladım. Üstüme mini elbisemi giydim; altına da annemin koyduğu siyah topuklu ayakkabıları giyecektim. Burak koltukların birine oturmuş beni bekliyordu. Gülümseyerek

-Gidebiliriz.

dedim. Beni süzdükten sonra kaşları çatıldı.

-Böyle mi geliyorsun?

-Evet! Bir sorun mu var Burakcım?

-Azra bu ne hal? Ben seni böyle hiçbir yere götürmem!

-Burak sana ne oluyor?

-Azra topuklu giyersen topuklarını,kısa giyersen bacaklarını kırarım!

Hafifçe güldüm. Elbise boyunu geçtim topuğa karışmakta neyin nesiydi.

-Topuklu ayakkabı giymem neden seni rahatsız ediyor peki?

-Olmaz!

-Neden?

-Benden daha uzun durursun. Olmaz!

-Ney?

-Rahatsız olursun.Rahat bir şeyler giyin sen.

O benden daha mı uzun durursun demişti? Yani dert ettiği şey bu muydu? Ay hiç güleceğim yoktu.

-Peki.

dedim. Odama girip kot gömleğimi altıma da aynı tonlarda kot pantolonumu giydim ve siyah çantamın içine gerekli olabilecek şeyleri koyduktan sonra salona geçtim.

-Hazırım!

dedim bir heyecanla. Burak ağzında bir şeyler geveleyerek ayağa kalktı.

-Ne oldu?

-Yok bir şey!

-Burak!

-Bu kadar güzel olmak zorunda değilsin Azra!

gülümseyerek ona karşılık vermiştim. Oda bana hafifçe güldü.

***

Şu an nasıl söylesem bilmiyorum. Burak'ın sürpriz dediği şey sinemaymış. Ya bunu hiç beklemiyordum işte! Üzüldüm mü desem sevindim mi bilemedim. Burak sinsi gülüşlerle biletleri almış bir şekilde yanıma geldi.

-Korku filmi sever misin?

Uuuu bayılırım. Çocukken çok korkardım hatta izlediğimde günlerce uyuyamazdım. Zombi gibi evin içinde dolanırdım anca. Büyüdükçe korkum geçti ama tabi ki de...

-Bayılırım!

Burak ilk başta yaşadığı şaşkınlığı saklayamasa da sonradan kendini toparlayıp konuştu.

-Desene o zaman çoğunlukla ben sana sarılacağım.

-Burak!

-Tamam sustum.

Sarılacakmış.Pislik ya işte!

Sinema salonuna girip yerlerimize oturduk. Burak gözlerini perdeye dikmiş hızlı hızlı mısırları ağzına tıkıştırıyordu.

KOPYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin