SON YAZ | Kısa Hikaye

1.7

Oy verip yorum yaparak destek olursanız çok sevinirim, iyi okumalar. ツ

(Bir sonraki bölüm tüm bölümler 10 oy olduğunda gelecek.)

Bütün gün onu düşünmüştüm.

Onu düşünmeden geçirdiğim tek bir an bile olmamıştı ve ben onun umurunda olmadığıma emindim. Yalnızca buluşma saatimizden bir iki saat önce aklına gelmiş olabilirdim belki, o da buluşmamıza hazırlanması gerektiğinden. Onun dışında tüm gün tıpkı onun benim zihnimi meşgul ettiği gibi zihnini meşgul ettiğimi düşünmüyordum.

Benim de daha şimdiden bu boyutta onu düşünüyor olmam normal değildi tabii ama elimde olan bir şey yoktu. Kendimi gerçekten meşgul etmeyi denemiştim fakat düşüncelerim kontrolü elinden kaçmış bir yelkenli misali sürekli ona kayıyordu, rüzgar hep ona doğru esiyordu sanki.

"Yani sen şimdi Darrel'la buluşmayacaksan, başka kim için bu kadar süslendin ki?"

Ronan'ın sorusuyla kafamı istila eden düşüncelerimden sıyrıldım. Cole bu akşam beni buradan alacağı için bugün işe hazırlanıp gelmiştim ve Ronan elbette bu halimin sebebini merak etmişti. Ona yalan söylemek istemediğimden Darrel'la ilişkimi-ona ilişki demek ne kadar doğruydu bilmiyordum ama- bitirdiğimi söylediğimde şaşırmıştı. Bitirme sebebimin başka biri olduğunu söylediğimde de şaşkınlığı ikiye katlanmıştı. Bu hikayede atladığım tek kısım birazdan buluşmaya gideceğim kişinin Ronan'ın abisi olmasıydı. Bunu henüz ona söyleyememiştim çünkü bazı şeyler kesinleşmeden Ronan'a abisiyle görüştüğümden bahsetmek istemiyordum. Ronan'a gerçekten değer veriyordum ve Cole'la ilişkimizin uzun sürmeme ihtimalinin Ronan'ı gerçekten üzebileceğini biliyordum. Bu yüzden ona söylememiştim.

Yalan söylemiyordum, yalnızca gerçeği biraz eksik anlatıyordum. Bu yalan sayılmazdı.

"Onu şimdilik söylememeyi tercih ederim," dedim Ronan'ın havada kalan sorusunu cevaplayarak.

Ronan'ın kaşları çatıldı. "Neden ki?"

"Çünkü... Bu sefer işler ciddileşmeden bunu kimseyle paylaşmama kararı aldım." Bu söylediğim de kısmen doğru sayılırdı.

"Değişik," dedi Ronan. "Neden böyle bir karar aldığını bilmiyorum ama bence bana istisna yapabilirsin Melissa." Ronan yüz ifademin olumsuz bir hâl aldığını görünce sesini mızıkçılık yapar bir tonda çıkardı. "Lütfen Melissa, lütfen. Kimin için bu kadar süslendiğini gerçekten çok merak ediyorum. İsmini falan söylemesen de olur, en azından sadece fotoğrafını göster."

Ronan ısrarla çok süslendiğimi söyleyip duruyordu ama ben gerçekten de o kadar süslenmemiştim. Yalnızca her zamanki crop-şort ağırlıklı kombinlerimin yerini günlük bir elbise almıştı ve bugünkü makyajım biraz daha farklıydı o kadar. Bir de saçımı biraz şekillendirmiştim ama gerçekten abartmadığıma emindim. Bella ve Ezgi bunu onaylamıştı. Hatta onlara göre fazla bile sade kalmıştım.

Bir de kırmızı ruj vardı tabii ama onu sürmem gerekiyordu.

"Fotoğrafını göstermek ondan bahsetmekten daha farklı değil Ronan," dedim göz devirerek. "Israr etme, şu an sana ondan bahsetmeyeceğim."

Ronan pes etmiş gibi ellerini kaldırdı. "Pekala, sormayı bırakıyorum ama sana gerçekten kırıldığımı bil. Ben de bizim ilişkimizi farklı sanırdım Melissa, benim gerçekten hiçbir değerim yokmuş senin için."

"Abartıyorsun Ronan," dedim onunla göz teması kurmaya çalışarak, o ise bana bakmamakta kararlıydı. "Zamanı gelince zaten sana anlatacağım, sadece bazı şeylerden emin olmam lazım."