Merhaba sevgili okurlarım💖 Duyuruyu yaptım ama görmeyenler için tekrar etmek istiyorum.
2. kitabın sonuna yaklaştık artık. 31. bölümde final vermeyi planlıyorum. Finali daha fazla uzatmamak adına son dört bölümü ikişer ikişer atacağım. Yani bu bölümden sonra sizleri hemen 29. bölüme bekliyorum.
Yanlış anlaşılmasın, sezon finaline giriyoruz. Serimiz 3 kitaptan oluşacak. 3. kitabın bölümlerini paylaşmadan önce size minik bir sürprizim olabilir o yüzden duyurularıma dikkat etmenizi öneririm🤭💖
İyi okumalar diliyorum 😊
Oy vermeyi ve benimle yorumlarda buluşmayı unutmayın💕✨
(💜Sizleri çok seviyorum💜)
Instagram: mirayggy / gokyuzunun_icinde
// Taylor Swift: Cruel Summer
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Diana..."
"Son sözümü söyledim!"
"Beni dinlemek zorundasın."
"Hiç kimseyi dinlemek zorunda değilim," dedim buz gibi bir sesle. "Çekilin önümden."
Fakat hiçbiri kıpırdamamıştı. Her biri beni köşeye sıkıştıran çemberin bir zinciri gibiydiler. Nora, Elio, Amaris, Helen, Olina, Pyro, Lucas ve Kale. Yanımda dimdik duran ve benden taraf olan yalnızca iki kişi vardı: Elvis ve Laura.
"Bunu yapamazsın."
"Elbette orayı onların başlarına yıkabilirim," dedim.
"Diana!" diye öfkeyle soludu Nora. "Kendine gelmelisin! Eğer bu mantıklı bir hareket olsaydı en başından kraliçeleri kurtarırdık."
"On gün," diye eğdiği başını kaldırdı Laura. "On gün oldu ve bir haber dahi alamadık. Mantıktan bahsetmenin sırası değil," derken Yıldız Krallığı'na özgü o soğukluğunu üzerine geçirmişti. Ama gözlerinin hareleri korkuyla titriyordu.
"Haddini bil, Yıldız Leydisi," dedi Elio ters bir şekilde. "Karşında Prensesin duruyor!" Onun gürlemesiyle Laura anlık olarak titredi ama başını bir kere bile yere eğmedi.
Yutkundu. "Tehlikede olan ise benim krallığımın prensi," diye soluk verircesine konuştu. Etrafında bu kadar soylu varken bir cümle kurabilmek onun için zordu. Dizleri titriyordu. Bu cahil cesaretinin sonuçları çok kötü olabilirdi ama o pes etmedi.
Elio tek kaşını kaldırdı ve başını hafifçe yana eğdi. "Sen kim olduğunu sanıyorsun?" dedi. Patlamak üzere olan bir volkan gibiydi. O kadar sıcaklamıştı ki etrafındaki görüntü dalgalanıyordu. "Kimsin de bana kafa tutabileceğini sanıyorsun!"
