Son Nefesler /Han Jisung/✔️

20.bölüm

Jisung

"Bir, iki, üç!"

"Ya Jisung öyle değil ama."

"Nasıl?"

"Üç, iki ve bir."

"Şu çocuk kim?"

"Ha?"

Minho arkasına döndü ve sarışın çocuğa baktı.

"Neden soruyorsun?"

"Daha önceden onunla takılıyordun."

Sarışın çocuğa baktım. Tek başına oturmuş etrafı izliyordu. Yalnız kalan insanları kaderlerine terk etmeyi sevmezdim. Edemezdim.

"Hadi yanına gidelim. Arkadaş olmak istiyorum."

"Olmaz. Gitmeyelim."

"Arkadaşını yalnız bırakmamalısın."

"Herkes takılacak birisi bulamaz."

"Öyle düşünmemelisin. Ne olursa olsun bir insanın tek başına kenara çekilip kalabalığı izlemesine izin veremem."

"Bak, o çocuk beni kullandı. Seni de kullanır. Uzak dur."

Minho'nun elini daha sıkı tuttum.

"Sana da söylemiştim. Ne olursa olsun bir insanın tek başına kenara çekilip kalabalığı izlemesine izin veremem."

Elini bıraktım. Ayağa kalkacağım sırada beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı. Bende ona sarıldım.

Birbirimizin annesi, babası, abisi ve arkadaşı olduk. Birbirimize asla yalan söylemedik. Gözlerimiz her zaman doğruyu söyledi.

Ayağa kalktım ve Jeongin'in yanına yürüdüm. Sanırım uyuyordu.

Buradan kurtulamayacaktık. En sonunda her şey bitecekti ve herkes rahatlığa kavuşacaktı.

Eğildim ve saçını okşadım. Sonra yeniden ayağa kalkıp Felix'in yanına gittim.

"İyi misin?"

"Her zaman."

İç çektim. Çok soğuk davranıyordu. Bu durumda sohbeti devam ettiremezdim.

"Jisung!"

Seslenen Lisa'ydı. Yüzüne bile bakmadan cevap verdim.

"Efendim?"

"Gerçekten Minho'ya güveniyor musun?"

"Birbirimize olan güvenimiz asla yıkılmaz.

"Bir gün seni de öldürürse?"

"Yaparsa bile kötü hissetmem. Minho'yu zombilere tercih ederim."

"Seungmin'in ölmesi kötü oldu."

"Susar mısın? Hyunjin, Jennie ya da Seungmin ölmedi."

"Kendini kandır hadi."

Lisa yere kıvrılıp gözlerini yummuştu. Bende kendimi duvara yaslayarak oturdum. Suç kimde hiçbir fikrim yoktu. Geçmişte yaşadıklarımı hatırlamıyor gibiydim. Sürekli anılarım canlanıyordu.

Herkesi yaşatmak için ölmeliyim ama Hyunjin sürekli "Sonuna kadar savaş!" diyordu.

"Jisung?"

"Ne oldu?"

"Neden vazgeçmiş gibisin?"

"Çünkü kaybettim."