Hotel, Kenan Yıldız.

Tanışma | 4'

Bardaklara kahveleri koymaya başladım.

"Ne zaman buradalar ki zaten?"

"Kimse burayı umursamıyor. Ve hep bize kalıyor."

"Cidden öyle."

Derin bir nefes aldım ve kahveleri koymaya devam ettim.

"Aynı renk yap, bütün pipetleri."

"Öyle yapıyorum."

Kafa salladım ve bu sefer de sütleri koymaya başladım. Doğa gülerek konuştu.

"Bence biz burayı alıp işi ticarete vuralım."

Güldüm.

"Çok mantıklı."

Tekrar birlikte güldük.

"Bak kahve yapmak aslında çok eğlenceli. Ama, iş bunlar sürekli gittiği için bize kaldığında, hoş olmuyor."

Doğa güldü.

"Katılıyorum."

"Bir de bu kadar çok kişiye yapınca."

Doğa hafifçe koluma vurdu.

"Sussana! Duyacaklar!"

Kahkaha attım.

En sonunda bitti. Ellerimi havaya kaldırdım. Hafif sesli bir şekilde konuştum.

"Bitti!"

Doğa güldü.

"Seslen de, gelsinler."

Kafa sallayıp oturdukları yere baktım. Kenan bana bakıyordu. Yüzümde ki geniş gülümseme zamanla solarken, Kenan'a baktım. Yüzümde bir tebessüm oluştu.

"Kenan! Gelip alabilirsiniz!"

Kenan, ben birde seslenince afallamıştı. Kafa salladı ve ayağa kalktı. Semih'le birlikte yanımıza doğru gelmeye başladılar.

Bizim getireceğimizi söylemiştik. Ama, Salih abi eğer öyle bir şey yaparsak, kahveleri içmeyeceklerini söylemişti. Çok kibar insanlardı hepsi. Çok ince, çok hoşlardı.

Yavaş yavaş bardakları. Tepsiye koydum ve öne alabilecekleri yere bıraktım.

"Hepsi mi?"

Semih'e bakıp kafa salladım.

"Evet."

İki tepsiye koyduktan sonra onlara tepsiyi verdim. Kenan bana gülümsedi. Ben de gülümsedim.

İkili, tepsileri alıp ilerlemeye başladı. Biz de kendi kahvelerimizi alıp hemen tezgahların önünde olan masaya oturduk.

Öylece oturup saatlerce sohbet ettik. En sonunda, yemekhanede sadece biz ve Arda'lar kalmıştık.

"Şaka yapıyorsun."

"Hayır."

Güldüm.

"Sen babam endişeli söyledi diyince, bir şey oldu sanmıştım."

"Emin ol, ben de."

Güldük. Kafamı yana çevirip baktığımda, babamı gördüm.

"Ne yapıyorsunuz?"

"Öyle, sohbet ediyoruz."

"Kenan'larla tanıştınız mı?"

"Yani, birkaç kez konuştuk sadece."

"Ama tanışmadınız."

"Baba."

"Kalkın hadi."

"Neden?"