Usual Suspects /Hyunho

Senden duymalıyım

Aşklarım bölüme geçmeden bir konu hakkında konuşmak istiyorum. Yorumlarınız beni motive ediyor. Oya o kadar da önem vermiyorum. Ama paragraf aralarına yaptığınız yorumlara önem veriyorum. Yorum yaparsanız çok mutlu olurum. 🥹

Öpüşmemizi yarıda bırakan Yeonjunu içeri aldıktan sonra kahve yapmak için içeri geçtim. Minho ve Yeonjunu yalnız bırakmıştım. Birbirlerinden hoşlanmadıkları açıktı.

Elimde kahve bardakları ile döndüğüm zaman ikisini de gülerek bir şeyler konuşurlarken buldum. Açıkçası şaşırmıştım. Ben mi yanlış anlamıştım?

-Sizin bu kadar iyi anlaştığınızı bilmiyordum

Minho:
-Biz de bilmiyorduk. Yeonjun benim okuduğum üniversitede gastronomi okuyormuş. Öyle üniversite hakkında falan konuşunca kafa dengi birisi olduğunu fark ettim.

-İyi anlaşmanıza sevindim. Kahvelerinizi alın bakalım

Yeonjun:
-Teşekkür ederim Hyunjin.

Bir yudum alıp gözlerini bana çevirdi.

-Çok güzel yapmışsın gerçekten.

-Hadi ama Yeonjun! Sadece sıradan bir kahve alt tarafı su koydum

Yeonjun:
-Sen yaptığın için su bile güzelleşiyor

Minho:
-Öhm öhm! Hyunjin biraz yorgun aslında bugün. Erken uyumak istiyordu o yüzden. Ama sana çekinip söyleyemiyor

Yeonjun:
-Öyle mi Hyunjin?

-E- şey evet. Biraz yoğun bir gündü benim için. O yüzden uyusam iyi olur.

Yeonjun:
-Ben de kalksam iyi olur o zaman. Teşekkür ederim her şey için. Bu arkadaşa da iyi uykular dilerim

Jisungu göstererek kurduğu cümle beni güldürmüştü. Muhtemelen Jisung bu gece bizde kalacaktı. Yani eğer uyanmazsa..

Kapıyı kapatır kapatmaz Minho gözlerini bana çevirdi:
-Göz göre göre sana yavşıyor farkında mısın?

-Ne yapabilirim Minho? Ayrıca bence sadece kibarlık ediyor

-Sıçarım öyle kibarlığa! Dümdüz yürüyor hatta koşuyor Hyunjin! Ne kibarlığı?

Kendi hislerinden asla bahsetmeden benim hayatıma müdahale etmeye çalışıyordu ve açıkçası bundan yorulmuştum.

-Yürüyebilir Minho! Ben bekar bir erkeğim. Hayatımda birsi var mı? Yok! Hayatıma girmeye çalışan birisi var mı? Yok gibi görünüyor buradan-

Konuşmam dudaklarımın üzerine kapanan dudaklar yüzünden bölünmüştü. Ve galiba hayatıma girmek istediğini dudaklarımı delicesine öperek göstermeye çalışıyordu.

Ama bundan daha fazlasına ihtiyacım vardı. Duymaya ihtiyacım vardı.

Eli yavaşça kalçama indiği zaman elini tutarak onu durdurdum. Geri çekilerek gözleri büyümüş şekilde gözlerimin içine bakmaya başladı..

-Hyunjin.. İstemiyor musun?

-Neyi Minho? Seninle sevişmeyi mi?

Cevap vermek yerine derin bir nefes alıp başını önüne eğdi. O cevap vermeyince ben konuşmaya devam ettim.

-Ne olarak sevişeceğiz peki? Fuckbuddy miyiz biz?

-Ne diyorsun Hyunjin? Öyle bir şey düşünmeyeceğimi bilmiyor musun?

-İnsanlar böyle şeylerde düşünceden daha fazlasına ihtiyaç duyarlar Minho..

Bana doğru bir adım atarak yüzümü ellerinin arasına aldı.