A stranger took my heart away..

Chapter 13

Hindi kaba nalulungkot kapag may namamatay kayong pasyente?

Napatingin siya sa tanong ni freen.. Ngayon lang may nagtanong sa kanya nang ganun..
Malungkot siyang ngumiti..

Malungkot syempre, dahil tinagurian kaming manggagamot.
Yung magpapagaling sa may mga sakit.. pero hindi naman kami diyos para gumawa nang himala. Malungkot pero kailangan tanggapin dahil lahat naman tayo may mga hangganan.

Kahit iyon mga namamatay nang bigla. Iyon kahit patay na nila dinadala sa amin minsan sa hospital pero hanggat anung kaya namin ibigay na serbisyo para mapagaling ang mga dapat gagamutin gagawin namin. Hindi kami kailangan maging mahina bilang mga doktor hindi dahil sa may sinumpaan kami.. kundi dahil kung magiging mahina kami, paano nalang mga iiwan nila. Mahabang pahayag ni becky kay freen.

Humanga si freen sa sinabing iyon ni becky..
Sana kasing tapang siya ni becky.
Kasing tapang na tanggapin ang mga nangyari.
Kasing tapang niyang harapin kapag iniwanan siya nang mga malalapit sa puso niya.

Malungkot na ngumiti si freen at hindi niya namalayan na pumatak na pala ang luha sa mata niya kaya agad niya itong pinunasan. Naging emosyonal siya kapag naiisip niya ang mga magulang niya.

Hindi nakaligtas kay sa paningin ni becky ang pagluha ni freen..
Bakit kaya ang lungkot nang mata nito.. tanong sa isip ni becky..

Bilang pagbabago sa usapan at natapos narin sila sa noodles nila ay binagtas na nila ang way papuntang condo ni becky..

Thank you freen sa paghatid and sa treat.. aniya ni becky kay freen.
Ngumiti nalang si freen..
Ill message you about sa kwintas mo nalang becky.. sige pumasok kana..
Pumasok na sa building si becky.
Nang makapasok na si becky ay sa ka naman umalis na si freen.
Parehas silang nakangiti..

Kinaumagahan
Late nang nagising si becky..
Medyo masakit ang ulo niya dahil sa ininum na alak kagabi.
Pero napangiti siya nang maalala ang kwentuhan nila freen kagabi.
Hindi naman pala siya ganun kasuplado.
Awwwwtss ani sabay hawak sa ulo niya. Buti nalang wala siyang pasok. Kinuha niya ang cellphone para tignan kung may message..

Nangunot ang noo niya nang new number ang nagmessage.

+67******
Hi! Goodmorning. Thank you kagabi. This is my number. Please save it. It's me freen..
And by the way naipahatid ko na diyan ang kotse mo.

Ngumiti siya nang malaman na si freen ang nagmessage sa kanya.

Nireplayan niya ito habang nakahiga ulit sa kama.

To Freen
Goodmorning! Thank you din kagabi sa paghatid at sa abalang paghatid sa kotse ko. Ok.
Send...

Bumangon na siya at dumeretso sa banyo. Pagkatapos gawin ang morning routine niya ay nagluto siya nang soup para at nang makainum siya nang gamot para sa sakit sa ulo.
Nang hindi nagtagal ay may nagdorbell.
Nagtaka siya dahil wala naman siyang inaasahan bisita.

Binuksan niya ito at nakita niyang isang delivery boy.
Ms Rebecca Amrstrong? Saad nang delivery boy.
Yes its me..
This maam. Inaabot ang isang box.
Kuya baka nagkakamali po kayo wala akong inoorder. Aniya sa delivery boy.
Maam pasensya na po, pinadeliver po lang sa akin.
Wala siyang nagawa kundi nireceive ang pagkain..

Tut...
Kinuha niya ang cellphone
Si freen ang nagmessage.

Freen
I hope magustuhan mo ang mga inorder ko becky. Eat well.

So galing pala s kanya.
Binuksan niya ang box.  May milktea ito at mga pagkain. Mainit init pa din ang sabaw. Iyon ang maskailangan niya ngayon.

To Freen
I already receive the food you delivered here. Sana hindi kana nag abala. At dahil nandito naman na, thank you. Yeah i need this. Medyo masakit ulo but im fine.
No work today.
Send......

Ngumiti siya dahil meron itong milktea.
Buti nalang naisip niya ang milktea, hindi naman niya siguro alam na gusto ko.
Nang matapos siyang kumain ay umupo siya sa may sofa. Nagpapababa lang siya konti nang kinain at uminom na nang gamot. Maya maya maliligo narin siya.

Tut...