Chapter 13

20 0 0
                                    

2 weeks nalang bago magsimula ang Intramurals ng school namin and finally kunti nalang ay matatapos na yung decorations.

Sa ilang taon na pagiging estudyante ko ay ang Intramurals talaga ang syang pinaka inaabangan ko sa lahat.

At alam kung kayo din

Napaunat ako sa aking mga kamay ng maidikit ang huling designs at dahan-dahang bumaba sa steel ladder na ginamit ko ng bigla akong matisod nito causing me to fall down.

Napasigaw naman ang ibang studyante dahil sa lakas ng kalabog ko sa sahig.

Di naman masyadong mataas yung kinababagsakan ko pero shuta ang sakit ng pwetan ko teh.

Dami-daming tao dito sa gym pero ni isa wala man lang nakasalo sakin...hmph!

Eme

Kaagad namang nagsilapitan ang mga classmates ko, asking if I'm okay.

Mukha ba akong okay???!

Natigil rin mula sa pagdridrils sina Josh at lumapit din ito sakin to help me stand up.

Isa kasi sya sa mga official players ng department nila so basically magkakalaban sa upcoming Intramurals ang department namin at department nila.

"You good?" Tanong nito at tumango nalang ket sa totoo lang sobrang sakit talaga feel ko napurohan yung likuran ko eh

"What's going on here?" napalingon ako sa kaliwa when Prof. Rivera suddenly appears.

"She accidentally slip sa ladder po Prof" sagot ng isang studyante na nakakita sa nangyari.

Prof. Rivera immediately approach me na may pag-aalalang mukha.

"Are you hurt?"

Mukha bang hindi? Ano ako robot para di makaramdam ng sakit?

I slowly nod as a respond.

"Let me take you to the—"

"I'll take care of her...bumalik kana sa pagdridrills mo" di na nagawa pang taposin ni Josh kung ano man yung sasabihin nya dahil Prof. Rivera cut him off short immediately.

Wala rin namang nagawa si Josh kundi ang tumango nalang at sinulyapan muna ako nito bago ito umalis.

Nagsisibalikan din mula sa kani-kanilang ginagawa ang mga studyanteng nakapalibot sakin kanina.

"Can you walk?" bakas pa rin sa tono ni Prof ang pag-aalala dahilan para mapangiwi ako ng patago.

May mabait na side din pala itong si ma'am? Kala ko magsusungit lang sya palagi.

"Hey I'm asking you" dagdag neto dahilan para maipilig ko ang aking ulo at lumingon sa kanya.

"Ah o-opo kaya ko naman" tumango ako sa kanya habang pilit kong tinatago na mapangiwi sa sakit.

When we reached the clinic pinaupo ako ng nurse kaagad at pinahubad ang pang itaas ko to check if there's something wrong in my back.

Nanatili lang ding nakatayo si Prof sa likuran ko at rinig kong napasinghap ito the moment I removed my upper uniform.

Namamaga kasi ang likuran ko ayon sa Nurse kaya she applied a cold compress to lessen the swollen.

"Much better if you'll take a rest here for a bit Miss para any minute machecheck ko yung pamamaga ng likuran mo"

Tugon ng nurse as I smiled in response.

Nag excuse naman din ito saglit at lumabas na ng kwarto.

"Why you didn't remove your heels when you used the ladder? Aren't you aware how dangerous it was...pano kung yung ulo mo ang tumama sa sahig?" napalingon ako sa biglaang panenermon ni ma'am sakin.

Nanlaki tuloy ang mga mata ko sa gulat kasi I've never seen her before na sobrang concern sa isang tao.

Well... she's a teacher so siguro normal lang yun kasi Sila naman din kasi ang mananagot if something happens sa studyante nila.

But why do I feel like napaka soft nya when it comes sakin.

These past few days she always act masungit whenever she's in the classroom.

Sinusungitan nya rin ako whenever I'm talking with Josh na para bang ayaw nya na kinakausap ko yun.

Or sadyang delulu lang ako sa mga bagay bagay

"Pasensya na po Prof, late ko na din kasing na realize na dapat pala ay hinubad ko muna ang heels ko" nag peace sign naman ako sa kanya at nginitian ito.

She scoffs as she looks away with her hands on her hips.

"You should be careful next time..." sambit nito at napansin ko na namang namumula ang mga pisngi nya.

She excused herself saying na kakausapin nya daw ang nurse to let me stay until my class is over para makapagpahinga daw ako ng maayos.

"Thank you po Prof" pagpapasalamat ko sa kanya pero tumango lang ito habang nakatalikod tsaka lumabas.

Di man lang ako nilingon para mag you're welcome...hmph sana pala ay di nalang ako nag thank you.





"Jusmeyo ka ate ko ba't kasi di ka nagdahan dahan" kinapa kapa ni Yasmin ang mga katawan ko dahilan para mapatawa ako sa pinaggagawa nya.

Pano ba naman kasi eh umandar na naman ang ka oa'han nito.

"May masakit ba sayo? Nabalian ka ba?" sunod-sunod na tanong nito na ngayon ay nakaupo na sa tabi ko.

"May masakit sakin pero di ako nabalian" sagot ko sa kanya.

"Ay ba't hindi..." pabirong turan nya dahilan para pandilatan ko ito ng mga mata at pinagpapalo ng unan.

"Tangina mo talaga parang kanina lang concern ka sakin ah tapos biglang nag switch yang ugali mo" inirapan ko ito ng mata tapos humalakhak lang ang gago.

"Eme lang teh ito naman" umisog ito sakin tsaka niyakap ako patagilid.

"Pano mo nalamang nandito ako?" tanong ko sa kanya.

"Kanina kasi habang papunta ako sa gym para puntahan ka ay nakasalamuha ko si Josh and he's asking me kung kumusta ka na daw kung okay ka lang ba which makes me confused. When he realized na wala pala akong alam sa nangyari kaya yun he told me everything at dali-dali akong pumunta dito"

She explained at kumalas ito sa pagkakayakap sakin.

"Sya ba yung naghatid sayo dito?" She added at umiling ako bilang sagot.

"Si Prof yung naghatid sakin" I answered at biglang lumawak ang mga ngiti nito dahilan para mapakunot ang noo ko.

"Huy Ikaw ah kelan pa kayo naging close ni Prof. Sungit..." She paused for a moment as she nudge my side "did I miss something bestie?" She wiggled her eyebrows which makes me confused even more.

Ano bang ibig sabihin ng gagong to




















Always Been You Professor - (G×G)Where stories live. Discover now