Bad Boy To My Boy [ Completed]

EP - 20

" အာ့..ဖြည်းဖြည်း..နာတယ်! ဂျောင်ကု.."

" အင့်! နာတယ်လို့...မင်းလက်ကသန်လွန်းတယ်..အား.."

" အာ့...! အဲ့နားကိုမလုပ်နဲ့.."

အခန်းတွင်းပြန့်လွင့်နေတဲ့ ညဥ်းညူသံတွေကို တစ်ယောက်ယောက်ကများကြားသွားခဲ့ရင် နားရှက်စရာပင်။ အို..ရှက်စရာကောင်းလဲ ဂရုမစိုက်နိုင်ပါ..
ဂျီမင်းတို့ လုပ်စရာရှိတာကိုတော့ ဆက်လုပ်ရဦးမယ်။

" အဆင်ပြေရဲ့လား..ဂျီမင်းဟျောင်း.."

" အင်း...အဲ့လိုလေးက ခံလို့ကောင်းတယ်..အာ့! ပုံမှန်ပဲသွားလေ.."

" ပုံမှန်သွားနေတာပဲ! မောင်မှ မနှိပ်ဖူးတာ.."

" မင်းက ညိုညင်တာလား.."

" မောင့်လက်တွေညောင်းနေပြီလေ.."

" ညောင်းလဲနှိပ် မင်းကြောင့်ဖြစ်တာ.."

" မောင်တို့လက်ထပ်ပွဲအတွက်စီစဥ်နေတာလေကွာ.."

မောင်ကလက်ထပ်ပွဲအတွက် အမြဲအလုပ်ရှုပ်နေတတ်ကာ ဂျီမင်းမှာလဲအငြိမ်မနေရ။ ထို့ကြောင့် ညောင်းကိုက်နေ၍ မောင့်ကိုနှိပ်ခိုင်းနေခြင်း။

" ဂျီမင်း.."

" အင်း..အာ့! ဟိတ်ကောင် နာတယ်.."

" မောင့်ဂျီမင်းနော်..ဘာ ဟိတ်ကောင်လဲ! "

" မင်းကလဲ.."

မွေ့ယာအစပ်မှာ ဂျီမင်းကခြေချထိုင်နေပြီး မောင်ကတော့ ဂျီမင်းအနောက်မှ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ နှိပ်ပေးနေရှာသည်။ ညောင်းနေပေမယ့် တော်ပြီလို့ကလဲ မပြောရဲ..

" ဂျောင်ကု..."

" ဗျာ..."

" ငါတို့လက်ထပ်ပြီးရင် ဒီမှာပဲနေကြမယ်နော်.."

" နိုး..မောင်တို့အိမ်မှာပဲနေမယ်.."

" မရဘူးလေ..အိမ်ခွဲနေတာပိုအဆင်ပြေပါတယ်.."

ဂျီမင်းကတော့ ဒီကွန်ဒိုလေးမှာပဲနေပြီး မောင့်ကိုကျောင်းဆက်တတ်မှာဆိုလဲတတ်၊ ဒါမှမဟုတ် သူ့ဒယ်ဒီအလုပ်မှာဝင်လုပ်တာပဲဖြစ်ဖြစ် ပညာယူစေချင်တယ်။ ဂျီမင်းကတော့ နောက်ဆုံးနှစ်ပြီးအောင်တတ်ပြီး အလုပ်တစ်ခုခုမှ အခြေတကျလုပ်ကာ နှစ်ယောက်တစ်ဘဝအေးအေးဆေးဆေး ဖြတ်သန်းကြဖို့ကို စိတ်ကူးထားသည်။