VAGANOVA 🦢 barış alper

sevgilim

yorumlarınızı bekliyorum askolarım

Gala günü gelip çatmıştı. Barışla fırsat buldukça buluşup konuşmasını hazırlamıştık. Bu konuya çok önem veriyordu. Kimsesiz çocuklar mevzusu bu hafta onun da sayesinde sosyal medyada da çok konuşulan başlıklardan biri olmuştu. 

Davete birkaç saat kala evime gelecekti ve birlikte hazırlanıp çıkacaktık. Duştan çıkmış twitterda Barış hakkında yazılanları okuyordum. Gerçekten büyük bir taraftar kitlesinin yanı sıra fan kitlesi de oluşmuştu. Onunla birlikte görüntülenecek olmayı tüm hafta düşünmüştüm. Bu önünde sonunda olacaktı belki de, ama şu an olması en doğru karar mıydı bilmiyordum. Tek bildiğim bu davete onunla gitmemi çok isteyen Barış'ı geri çeviremeyecek oluşumdu. 

Ben onun hakkındaki bütün tweetleri okumaya kararlı gibi bornozla, yüzümü telefona gömmüş oturuyorken zil çalmıştı. Telefonu koltuğa fırlatıp kapıya koştum hemen. Delikten bakıp Barış olduğunu görünce hemen açtım. 

'Hoşgeldin.' dedim açtığım kollarımla. Yüzüne sakin bir gülümseme yerleştirip eğilip belime doladığı kollarıyla beni havaya kaldırıp döndürmüştü bir tur. 'Hoşbuldum.' kulağıma fısıldadıktan sonra yere bırakmıştı beni. 

Alışkanlıktan yere yumuşak bir iniş yaparken konuştum. 'Sahnede gibi hissettim. Ah çok özledim sahneyi.' Saçlarımın arasına bıraktığı öpücükten sonra ayrılmıştık. 'Ne zaman dönmene izin verecek?' diye sordu. Bale hocamdan bahsediyordu. Ona yalvarıp duruyordum ama grup pratiklerine bile girmeme izin vermiyor biraz daha dinlenmemi söylüyordu. 

'Yarın gideceğim yine yanına. Artık bıktım, sahneye dönmeyi her şeyden çok istediğimi biliyor. İzin vermek zorunda.' Odama doğru ilerlerken arkamdan geliyordu. 'Yani hoca olan o, dinlenmen gerek diyorsa dinlen biraz daha güzelim dönersin yine.' dedi saçlarımın ucunu tutmaya çalışırken. 

Odama girdiğimizde dolabımda Barış Alper'in takımının olduğu askılığa uzanmış, çıkarıp yatağımın üstüne bırakmıştım. Karşısına geçip ellerimi belime koydum. 'Dinlenmek bitti. Dans edeceğim.' dediğimde kıkırdayıp ellerini saçlarıma çıkardı. 'Tamam edeceksin.' 

Gülmesine sinirlensem de ben de kıkırdamış kendi kıyafetime uzanmıştım (medya). Üstündeki tişörtü tek hamlede çıkarmış altındaki pantolona geçmişti. Ben de üstümdeki bornozu çıkardığımda ikimiz de iç çamaşırlarımızla kalmıştık. Bana bakıp ıslık çalmaya başladığında göğsüne vurur gibi yaparken kıkırdıyordum. 'Hadi geç kalmayalım hazırlan.' derken göğsündeki elimi yavaşça kaydırarak kasıklarına kadar indirip çekmiştim. 

'Sen var ya..' dediğinde kıkırdayarak elbisemi giymeye koyuldum. 'Konuşman için hazır mısın?' diye sorduğumda gömleğini giyiyordu. 'Hazırım. Hocam çok iyi hazırladı.' dedi beni kastederek. 'Ben çok heyecanlıyım Barış.' dedim elbisemi giydikten sonra fermuarını çekmeden Barış'a ilerlemiş onun gömleğini iliklemeye başlamıştım. 'Nasıl olacak sence?' diye sordum bakışlarımı bir saniyeliğine yüzüne çıkardığımda. Gülümseyerek beni izliyordu.

'Endişe etme. Her şey çok iyi gidecek.' Gömleğini iliklemeyi bitirdiğimde arkamı dönmüş saçlarımı bir yandan tutup önüme almıştım. Sırtıma bir öpücük kondurduktan sonra eli fermuarıma gitmişti. Baş parmağını tenime değdirerek ağır ağır yukarı çekerken eğilip kulağıma fısıldadı. 

'Evden çıkmamı zorlaştırıyorsun Defne.' Tüylerimi diken diken eden nefesini boynumda hissettiğimde eğilip oraya da bir öpücük kondurmuştu. İşler çığırından çıkacak gibi duruyorken hızla önüme dönüp ellerimi boynuna doladım.